Vergeten schrijvers: Achilles Gautier (2)
Gentblogt pakt uit met zijn eigen literaire lente die meteen in de herfst en winter doorloopt. Daniël van Ryssel, lange tijd redacteur van het tijdschrift Yang, is voor ons in zijn uitgebreide archieven gedoken. Hij heeft een reeks mooie stukjes geschreven over literaire figuren die op de achtergrond zijn geraakt, maar ooit een rol van enige betekenis hebben gespeeld.
Achilles Gautier is de volgende in een rij vergeten schrijvers die weer voor het voetlicht worden gebracht. In dit tweede stukje werk van Achilles Gautier zelf.
PRIKKELDRAAD
De voorbije nacht is hij nog eens uitgebroken, de dwaze ezel.
Het beest eerbiedigt paal noch perk.
Weer ben ik met wortel aan de stok
meneer in een ander dorp haan halen.
Ook moet ik hem nog meer beteugelen,
met planken, krammen, staken,
prikkeldraad, tang en hamerslagen.
De zon danst met licht en schaduw,
de wind wild boven het huis met ratelbomen.
Twee meeuwen en twee kraaien zweven.
En de echo van de hamer,
alsof de hemel over de aarde echt een koepel spant
en ik onder dat gewelf alleen nog
planken, krammen, staken, tang,
prikkeldraad, meeuwen, zwarte kraaien,
de wind die zuurstof pompt in mijn venen,
de hamer en zelfs zijn slagen.
Maar dan komt mijn liefste vriendin uit het huis,
roept me naar binnen met: “De linzensoep is klaar!â€
Misschien had ik in de wei kunnen blijven,
opgeheven
in al wat afzonderlijk we namen geven.
HOMAR IS EEN EZEL
Toen hij in de luie zomertuin aankwam,
zat naast mij een ebbenhouten Soedanees.
“Noem hem Homar,†lachten zijn witte tanden,
“dat is ezel in het Arabisch.â€
Als ik nu, nog slapers in de ogen,
naar de wei toe ga, zeg ik
menig keer: “Homar is een ezel.
Homar is een ezel.
Homar is een ezel.â€
En hij, de ezel, balkt geestdriftig,
want hij heeft het oudbakken brood in mijn hand gezien.
“Ieaa. Ieaa. Ieaa.â€
Niet iedereen geeft
voor zo weinig en zo gemakkelijk
toe.
Achilles Gautier
© 2007 GENTBLOGT VZW