RSSJimi Tenor schittert in Vooruit
We hadden het voorspeld, Jimi Tenor meets Flat Earth Society & Maippi Ketola was een aanrader van jewelste. Vooruit had er lang over gedaan om de draad uit 2004 opnieuw op te nemen, en het heeft er ondertussen alles van weg dat ook deze editie bijzonder geslaagd is. En dan hebben wij –met zo’n kwaliteit toch– er gerust opnieuw drie jaar voor over om op een volgende te wachten.
De sfeer zit er meteen in. De Finnen zijn niet alleen gekomen, ze hebben Vooruit ingepalmd. Want wie de laatste dagen Vooruit –vooral na avondval– betreedt, waant zich in een andere wereld. Dat gaat van de magnifiek versierde gevel (we hebben hier een redactielid lopen dat graag zo’n gewei in haar living zou hebben hangen), via de glaasjes wodka die aan de ingang van de Theaterzaal werden aangeboden, het broodje rendier in het Café, tot de installaties die onder het waakzaam oog van gastcurator Juha Huuskonen in het gebouw werden opgesteld, en vanzelfsprekend de muziek.
Oorspronkelijk was het de bedoeling dat acteur/muzikant Markku Peltola de concertreeks donderdag zou openen. Hij kon helaas niet aanwezig zijn, maar de leegte werd vakkundig opgevuld door Kusti Vuorinen en kompanen Tommi Laine en Nuutti Vapaavuori –ik ben overigens blij dat ik deze bespreking kan schrijven, want mijn Fins(e uitspraak) is lang niet zo vloeiend als dat van programmator Wim Wabbes.
Vuorinen maakt muziek bij films, een frequent wederkerend gegeven bij die Finnen mochten we vernemen, en had ook een aantal (stille) kortfilms van Markku Peltola met zich meegebracht. Die werden geprojecteerd op een gigantisch scherm dat achter de muzikanten was opgehangen, en als de muziek al goed was, dan zorgde dit beeld duidelijk voor een meerwaarde bij dit totaalspektakel.
Wat opviel, zowel bij Vuorinen als bij Tenor na de pauze, was de nadrukkelijke aanwezigheid van het gevoel voor zelfrelativering. Dit mocht dan al kunst zijn, het was kunst zonder pretentie. De muziek en het optreden zelf zaten vol humor, en er werd dan ook flink wat afgelachen (niet uitgelachen).
En als Kusti Vuorinen al goed was, dan sloeg Jimi Tenor alles. Zowel de muziek als de verschijning, plaatsten dit concert een trapje hoger. Waar we voordien nog drie mannen aan het werk hadden gezien, die redelijk statisch een gelijksoortige muziek brachten, verscheen nu op het podium een 15-koppig orkest (FES) en een man-in-een-cape. Nee, niet superman, al waren wij met plezier bereid ons daarin te vergissen.
“Mercy“, sprak Tenor na het eerste applaus dat hem te beurt viel, en het duurde even tot het doordrong dat hij geen Engels maar Frans sprak. “We will immediately bring you some more exotic Finnish music. Well, exotic, yes, but I don’t really know about Finnish.” Tenors muziek was inderdaad misschien minder ‘Fins’ dat Vuorinen, maar daar tegenover stond dan ook een fantastische symbiose tussen FES en Tenor. Het leek wel of beide partijen voor elkaar waren voorbestemd.
Tenor had een deel muziek speciaal voor FES (her)schreven, en FES had een aantal stukken van Tenor ‘autonoom’ bewerkt. Het resultaat was soms te omschrijven als een mix van jazz met mambo (bijwijlen zelfs dansbaar dus), en werd vol overtuiging en inleving gebracht. De stem van Tenor (jawel, hij heeft gezongen) was ijl en ietwat buitenaards –een stijl die herinnerde aan Jon & Vangelis.
Tijdens het concert zorgde Maippi Ketola voor projecties op het scherm achter de muzikanten –een gebeuren waar ik iets te weinig aandacht heb aan besteed, waarschijnlijk gewoon omdat het minder in het oog sprong dan de stille films die voor de pauze werden vertoond.
Aansluitend was er nog het concert van Cleaning Women in de Balzaal, maar niet helemaal hersteld van de verkoudheid, hebben we die groep jammerlijk aan ons moeten laten voorbij gaan.
Vanavond (zaterdag 15 december) kan u nog terecht in Vooruit voor de laatste reeks concerten, met Magyar Posse / Circle / Pan Sonic & Arne Deforce / Aavikko & Samuli Alapuranen. Gaat dat zien!
Etoiles Polaires 07, van 12 t.e.m. 15 december 2007 in Vooruit
© 2007 GENTBLOGT VZW
Kent iemand de naam van dat instrument waar Jimi die geluidjes uithaalde.
Het spul draaide rond en reageerde op zijn handbewegingen.
Het leek wel een teremin .