Vergeten schrijvers: Mercedes (2)

zaterdag 12 januari 2008 10u42 | Daniël van Ryssel | reageer
Trefwoorden: , .

Gentblogt pakt uit met zijn eigen literaire lente die meteen het hele jaar doorloopt. Daniël van Ryssel, lange tijd redacteur van het tijdschrift Yang, is voor ons in zijn uitgebreide archieven gedoken. Hij heeft een reeks mooie stukjes geschreven over literaire figuren die op de achtergrond zijn geraakt, maar ooit een rol van enige betekenis hebben gespeeld.

Mercedes is de volgende in een rij vergeten schrijvers die weer voor het voetlicht worden gebracht. In dit tweede stukje bloemleest Daniël van Ryssel twee gedichten van de dichteres.

DE VERPLEEGSTER

met wit gesteven smetteloze schort
vervuld van idealen
haar is geleerd in duizendvoud te helpen
helpen en te helpen
haar vaardige handen steunen al wie lijdt
of wie haar hand behoeft
ze is de lievevrouw soms moeder soms zuster
in het stil verbond
voor de zieken vertolkt ze de wetenschap
in taal die verstaanbaar klinkt
en uit haar vriendelijk woord van troost
wordt hoop en rust geput
vaak zit ze machteloos te waken naast een mens
die voor zijn leven strijdt
ze is de gids op iedere lijdensweg
de veerman op de laatste overtocht
hoe vaak wenen haar ogen in stilte niet
de niet geweende tranen
haar levenstaak een band die niemand merkt
tussen verpleegster en patiënt

Uit: “Een parel van kobalt”

EEN KLEIN GEBAAR

Een klein gebaar
een bloem
een kus
een streling op het haar

En groot gevoel
vol huiver
vol hartstocht
een leven vol gewoel

Een immens geluk
soms geven
soms krijgen
een puinhoop soms een meesterstuk

Uit: “Ik ben zo blij dat ik een vrouw ben”.

© 2008 GENTBLOGT VZW

Reacties zijn gesloten.