Een gezonde geest in een perfect lichaam

woensdag 23 januari 2008 9u20 | Tessa | 3 reacties
Trefwoorden: , .

aaaaHoe is het jullie gezonde voornemens in januari vergaan? Nog steeds geen oren naar de lokroep van alcohol en sigaretten? Minder snoepen en meer fruit? Al ingeschreven voor een start-to-run of bij de fitness?

Voor het eerst in m’n leven heb ikzelf op 1 januari níet het voornemen gemaakt om aan m’n lijf te werken. In juni beval ik van m’n eerste spruit, dus mijn figuur zakt de volgende maanden toch onherroepelijk in elkaar. Traag maar gestaag, als een vlaai die weken op het aanrecht staat – iets wat een vlaai in mijn handen niet zou overkomen, maar dit geheel terzijde. Uiteraard neem ik me voor om vanaf 1 juli 2008, na de bevalling, alles in het werk te stellen om het figuur van Sophie Van Vliet te benaderen: strak in het vel van oor tot teen! Dat zo’n perfect slank lijf geen garantie is op geluk in de liefde kan Sophie getuigen, maar ook dit weer geheel terzijde.

Vermoedelijk is het lijf van een 16-jarige voor een 30-jarige als mezelf nét iets te hoog gegrepen, maar wie niet waagt niet wint. Kijk er de Story of de Feeling maar ’s op na! Wat Madonna en Sharon Stone kunnen – dit jaar allebei 50 – kan ik toch ook? Of zou hun plastisch chirurg letterlijk een handje hebben toegestoken? Voor vrouwen met een maatje meer, die op 1 januari steevast hetzelfde goede gezonde voornemen maken, is daarover geen discussie mogelijk.

Hoewel gezond willen veel mensen hun lichaam veranderen om een nieuwe, aantrekkelijker identiteit te krijgen. Afslanken, bodysculpting en cosmetische chirurgie: de grenzen van het mogelijke worden afgetast, het lichaam als canvas gebruikt. Om het schoonheidsideaal te benaderen of bereiken, willen we lijden. In plaats van perfect slank en gelukkig, lopen we echter het risico om ongelukkig en onzeker achter te blijven. Veel foto’s in de media zijn bewerkt zodat het schoonheidsideaal onbereikbaar is.

aaaa

Zweedse vrouwen die een borstvergroting hebben ondergaan, plegen drie keer zo vaak zelfmoord als andere vrouwen. Marokkaanse meisjes laten een neuscorrectie uitvoeren om hun integratie te bevorderen: Ze kampen met minderwaardigheidsgevoelens op grond van raciale kenmerken.… Doe mij dan maar wat rimpels en een koppel Michelinbandjes. Wie is Sophie Van Vliet ook alweer? En hoe ziet ze eruit?

In het Museum Dr. Guislain is nog tot eind april de tentoonstelling “Ziek. Tussen lichaam en geest” te zien. “Een gezonde geest in een perfect lichaam”, over het streven naar perfectie en eeuwige gezondheid, is maar één van de vele thema’s die op de tentoonstelling aan bod komen. De tentoonstelling bekijkt het complexe thema “ziek” vanuit verschillende invalshoeken. Zo gaat het thema “Hype van ziekte” ondermeer over het sociaal wenselijke van sommige ziektes; “Grenzen van geest en lichaam” over contacten met de geestelijke wereld of voorouders om de oorzaak van ziektes te achterhalen” en “Kabinet koppijn” over migraine, ‘katers’ en spanningshoofdpijn”.

“Ziek. Tussen lichaam en geest”, tentoonstelling in het Museum Dr. Guislain, nog tot 27 april 2008.
Foto 1: Therapy – Dana Wyse
Foto 2: Barbie – Danielle Buetti

© 2008 GENTBLOGT VZW

3 reacties »

  1. Reactie van Eve

    Tuut, Lien al eens bekeken? Ziet er helemaal stevig uit;-)

  2. Reactie van ikke

    Ik heb, als man toch liever een iets minder perfecte, maar natuurlijke maten, dan die plastieke chirurgie-vrouwen. Een iets zwaardere vrouw kan ook mooi zijn, ik vind ze (als het maar iets is) dikwijls mooier dan die pannelatten die overal als schoonheidsideaal gepromoot worden.

  3. Reactie van rony coekaerts

    beste ikke, ik heb juist iets geschreven op je stukje over de spermabank, en sorry een glimlach over een “zwaardere vrouw” kwam me ogenblikkelijk boven. daarnaast heb je volkomen gelijk.
    mijn bedenking is wel dat het blijkbaar hoofdzakelijk bij vrouwen een probleem is. ik bedoel maar, mannen mogen met zo’n buik rondlopen van acht maand zwanger, onze dames moeten er twintig blijven uit zien.
    ik ben tevreden met mijn echtgenote,[49] voorzien op de normale plaatsen van rolletjes zolang ze mij maar aanvaard met die iets te gepronoceerde buik.
    zover ze [beiden] niet overdrijven, mensen toch, als het daaruit is dat je je zelfbewustzijn moet halen.