Vandaag negende gedichtendag: zeg uw gedacht!
Net zoals in het verleden, lanceerden wij opnieuw een oproep om jullie poëtische pareltjes in onze box te smijten.
Katelijn Vijncke stuurde ons een “Lumineus Idee”.
tussen vingertoppen
en het papier
ben je geboren
in schuine letters,rauwe kreten trillen
snedig mijn zinnen
de schemering
tot buiten het blad,punt mij aan met klanken
van rozen met doornen
die versterven
in gladde noesten,klem vuur in elke toon.
En ook Louis (6 jaar, bijna 7) zond zijn bijdrage in.
De hond is boos
De hond wilde weg,
maar hij mocht niet.
De hond was boos
en ging stiekem weg …En hij was blij…
Voelt u het, nu de spits is afgebroken, kriebelen om ook dat éne gedicht dat u jaren geleden schreef aan het grote Gentblogtpubliek toe te vertrouwen of om iets uit te losse pols te schudden? Stuur het gerust naar het adres van de redactie of zet het gewoon in de comments, als zal het daar natuurlijk iets minder aandacht krijgen dan in een artikel… u moet het weten!
Wilt u eerder kwijt wat uw eigen favoriete gedicht is, welke dichter uw zinnen beroert of welke rijmvorm u graag eens in Gentblogt wilt zien verschijnen? Vandaag is de dag om dit met ons te delen.
Tot slot willen we graag weten of u eigenlijk wel houdt van poëzie? Sommige mensen staan er mee op en gaan er mee slapen, anderen schudden onbegrijpend het hoofd als ze een gedicht onder ogen krijgen. En u? We zijn – zoals steeds – razend nieuwsgierig.
© 2008 GENTBLOGT VZW
Ja ik hou van poëzie, maar niet van alles. Mijn favoriete dichteres is Anna Achmatova, omdat ze rechtstreeks voor het hart schrijft. Je hoeft niet te zoeken naar betekenis, die is onmiddellijk duidelijk :)
Absoluut! Ook al komt het er niet genoeg van om er te lezen, laat staan dat ik bundels zou kopen.
Ja zeker van m’n jeugd af en ik ben 83 jaar.
Ik hou van 1/Guido Gezelle.2/Bert Rodenbach.
3/Victor Hugo4/Alfred de Vigny./5/Schiller.
GEEN ENGELS:Titels: N°1/Het Kruiske.2/God onze Heer.3/ 1811(Demain c’est St Hélène..)
4/ Le Cor(Roncevaux,Roncevaux dans ta sombre vallée…)(Rocs de la Frazona, Cirque de Marboré….)ook nog Omer Karel de Laey(van Hooglede)op z’n W.VL. vb:Voa de kerke met ne lange poternoster in zien hand
zat nen armen bedelaar op ‘n hoptje zand!!)
Geef mij maar deze dichters en vooral GEZELLE /RODENBACH !!!!!
Henri,
Dat doet me deugd, een 83 jarige op Gentblogt!Ik zou zeggen: probeer eens Leo Vroman, die brengt binnenkort een nieuwe dichtbundel uit en hij is 92.Vandaag staan er heel wat gedichten van hem in De Standaard.Warm aanbevolen.
Voor Henri, mijn favoriet van Gezelle (en niet alleen van mij, denk ik)
MOEDERKEN
‘t En is van u
hiernederwaard,
geschilderd of
geschreven,
mij, moederken,
geen beeltenis,
geen beeld van u
gebleven.
Geen teekening,
geen lichtdrukmaal,
geen beitelwerk
van steene,
‘t en zij dat beeld
in mij, dat gij
gelaten hebt,
alleene.
o Moge ik, u
onweerdig, nooit
die beeltenis
bederven,
maar eerzaam laat
ze leven in
mij, eerzaam in
mij sterven.
Guido Gezelle
(4/5/1891)
Dit is ook mijn favoriet… zo mooi… Dit figureerde op het bidprentje van mijn grootmoeder. In de laatste demente jaren van haar leven zat zij altijd ook iets te prevelen van “Moederke lief, waar zijt gij heen”, maar we hebben nooit kunnen achterhalen vanwaar dat kwam. Er kwam nog wat geprevel achter, en of het nu een gebed of een gedicht was, weet dit iemand?
Vrij wil ik zijn en onoprecht,
zonder geloof of plicht of plaats.
Zelfs liefde wil ik niet, die hecht.
Heb mij nit lief:da’s wat ik haat.
Wanneer ik zing wat ik niet lieg,
Als ik om wat gebeurd is ween,
Is dat omdat gevoel vervliegt
en ik mezelf te zijn niet meen.
Door eigen wezen wandelaar
Ziener van de muziek der wind,
Is mijn ziel zelf die doolt en dwaalt
het lied dat de reiziger zingt.
Fernando Pessoa -26/08/1930)
en van Stijn Streuvels:
Zolang er
Winden waaien
Molens draaien
Graantjes groeien
Blommen bloeien
Vogels vliegen
Sterren stralen
Kobben spinnen
Meisjes minnen
Zal het leven herbeginnen
(Stijn Streuvels – zolang er)
Pareltje van een heel grote dame:
Moeder dicht
(AM Schmidt)
Mijn bladerloze schaduw mijdt het water.
Ziezo hè hè, de eerste regel staat er.
en speurt de witte angst van later
Ga weg! Ga spelen met je transformator!
Je ziet toch dat je moeder zit te dichten.
ik wend mij af en doof mijn vale lichten
ik heb tedúm, tedúm tedúm geweten
Dat vul ik later in. Na ‘t middageten.
mijn weemoed maakt de koele vlinders wakker
van mijn getooide zelf. Daar is de bakker!
Zeg maar: een halfje bruin en een heel wit.
o grijze schim die daar zo heilloos zit
ik zie mijn grijze droefheid aan de kim.
Da’s tweemaal grijs. Dat kan niet. naakte schim
aan wie ik al mijn zachte treurnis zeg
En nog een rol beschuit! O is ie weg?
als dauw die druppelt van de trage bomen
Als jij nog één keer binnen durft te komen,
Dan krijg je geen vanillevla vanavond!
zo druppelt in dit hart te zeer gehavend
Je moeder dicht. Ze heeft geen tijd, totaal niet.
Als vader thuiskomt gaat het helemaal niet.
Je moeder zou een Shakespeare kunnen zijn.
Ze is het niet. Dat komt door jouw gedrein.
Daar gaat ie weer. O humtum klaar en koel
in ‘t land van late regen en ik voel
mijn schamelheid. Een heer met een kwitantie?
Zeg maar: m’n moeder is met kerstvakantie.
mijn schamelheid. Wat is dat? Hoofdje zeer?
M’n schatje toch… Gevallen met je beer?
Je moeder komt…na na .. daar is ze al.
Wees nou maar zoet – ‘t genie staat weer op stal.
Ik kende dit helemaal niet, en inderdaad een pareltje.
En vooral o zo herkenbaar (als ik dichten vervang door artikeltjes schrijven)
Vind ik ook, Veerle! Eentje voor alle schrijvende mama’s, om in te kaderen en als troost boven het bureau te hangen, boven de speelhoek, in de keuken, aan de zandbak, in de kinderkamer,…
Een klassieker:
Je hebt iemand nodig
Stil en oprecht
Die als het erop aan komt
Voor je bidt of voor je vecht
Pas als je iemand hebt
Die met je lacht en met je grient
Dan pas kun je zeggen
Ik heb een vriend
Als je iemand hebt
Die alles met je deelt
Tafel en een bed
Een die nooit verveelt
Als je iemand hebt
Die al je zorgen heelt
Weet je wat dat zeggen wilt?
Weet je wat dat scheelt?
Toon Hermans
Toon: “Het is een versje wat iedereen al in de gang op een tegeltje heeft hangen, dat vind ik verschrikkelijk, want dat moet je niet op een tegeltje zetten, maar in je hoofd en in je hart voelen”.
Regering
Van kerst tot klokken,
van winter- tot lentetijd,
rijst niets uit tot iets.
(Herman Van Rompuy, 30/01/2008)
Dat is veeleer een goede grap dan een gedichtje;)
een weerman waarschuwt voor rijm
het is vanda-haha-g gedichtendag
ik de radio uit, hij de koffie stil
in en naast mijn gewassen kop
dat mag vandaag
een buurman stamelt koudvandaag
zegwel marcel
dat mag vandaag
het is een lied
zegwel marcel
ik red u wel
morgen of zo
want vanda-haha-g
is het gedichtendag
Prachtig gedichtje van Louis, (ik zie het hem al voorlezen, met een heel ernstig gezichtje)