The return of the Alziend

donderdag 7 februari 2008 19u07 | Tom | 21 reacties
Trefwoorden: .

Ik had reeds enkele excuses bedacht om niet uitgekafferd te worden in de comments, maar misschien was het niet erg geloofwaardig om te claimen dat mijn hond de Alziend die ik klaar had staan heeft opgegeten. Niet in het minste omdat mijn hond niet bestaat. Maar goed, ik herinner jullie graag aan de parabel van de verloren zoon, waar de zoon alles verkwist maar toch opnieuw feestelijk ontvangen wordt door de vader. Ik heb mijn deel gedaan, tijd voor een feestje, hmm?

Om het spelletje deze keer ook leuk te houden voor iedereen die niet om de vijf minuten Gentblogt zit te refreshen (ge weet wie ge zijt.) om overal als eerste een comment achter te laten, stel ik voor dat datgene die het juiste antwoord weten, eerst de andere laat raden. In het leven zijn er geen winnaars, enkel goeie verliezers. En ja, Bond zonder Naam, die mogen jullie gebruiken.

De foto werd ons opgestuurd door Jan De Moor, die hierbij dus vriendelijk verzocht wordt om ons het correcte antwoord door te sturen (ik ken niks van gevels. Trottoirs, dat is meer mijn ding. Trottoirs en goten.)

Alziend

© 2008 GENTBLOGT VZW

21 reacties »

  1. Reactie van Jean Marie DE WULF

    In Gent is het niet denk ik. Zoals we Jan de Moor kennen moet het ergens uit Gentbrugge of Ledeberg komen, of op het randeke van Sint-Amandsberg?
    Ik mocht toch een antwoord geven, he? Ik weet niet waar het is…..en ik moet eerlijk zeggen dat het mij peroonlijk niet treft.

  2. Reactie van Eve

    Wat is dat meestal, iets waar Agora Palace boven staat?

  3. Reactie van Eve

    Op google bijna steeds een hotel. En ik ben geen hint aan het geven of zo, want ik weet echt niet wat het is.

  4. Reactie van Juvenalis

    Botermarkt (Ledeberg) ???

  5. Reactie van Jean Marie DE WULF

    Daar is inderdaad in de diepte der eeuwigheid nog een Cinema geweest. Is het dat?

  6. Reactie van Stieve

    Crazy, een cinema, maar waarom niet? Er waren vroeger veel van die cinema’s.

  7. Reactie van Arthur De Decker

    Er was een cinema Agora op de Hundelgemsesteenweg te Ledeberg. Daarover schrijft Poelman:
    ” Bestond reeds in de jaren 30. Sloot begin 1940 en heropende in 1941. Was een mooie zaal met langs beide zijden, op gezichtshoogte lange horizontale spiegels. Daarboven waren gekleurde muurtegels met allerlei taferelen o.a: “Het Laatste Oordeel”.”(uit “Gisteren ging ik naar de cinema”, Jaarboek XXIX De Oost-Oudburg, p.34.
    Doch of de foto daar iets heeft mee te maken weet ik niet.

  8. Reactie van Jan De Moor

    Na de gouden tip van Jean-Marie zet autoriteit Arthur De Decker de puntjes op de I.
    De sinds lang verdwenen wijkcinema Agora op de Botermarkt in Ledeberg was voor de opgroeiende jeugd de uitverkoren plek om op de achterste rijen de geneugten van de eerste zoen te experimenteren.
    Vandaar mijn nostalgische herinnering aan mijn eerste schuchtere filmkus met een blonde meid uit Melle. Jammer genoeg was ik te bedeesd om haar adres te vragen (Koekoekstraat?).
    Korte beschrijving van de snoodaard: snotaap met blonde lokken en beginnende baardgroei, geen bril. Bijzondere kenmerken opgemerkt door de wijkchampetter: uitstaande flaporen).
    In die tijd was er een groot aanbod van wijkbioscopen (de Casino in de Vervaenestraat, een aan de Keizerpoort, een aan Gentbrugge-Arsenaal). De jongeren uit de randgemeenten hadden toen nog weinig te zoeken in de uitgaansbuurt van Gent.

  9. Reactie van Jean Marie DE WULF

    Jan, ik heb gelogen als ik schreef dat ik niet wist waar het was. Als ik me niet vergis moet er zelfs nog een kleine supermarkt in geweest zijn. Ik heb er de spanning willen in houden, gewoon omdat het uw wens was.
    Es da nie schuune van mij?
    Normaal gezien lieg ik nooit! Of zoals nu: zet ik achteraf recht. Die leugen bedoel ik.

  10. Reactie van rony coekaerts

    jan, j.m.,
    leuke herinneringen aan die laatste zetels in die buurt.cinema’s.
    een mens moet ergens zijn eerste ervaringen opdoen.
    wat ik niet leuk vond was die spuit in het a.z.
    een ..van het geweltste. je staat daar maar met…nu, ja, we hebben, tot groot ongenoegen van de rijen voor ons, er veel pezier aan gehad. isabelle waar ben je nu? of was het anita?

    • Reactie van Juvenalis

      Het waren gouden tijden…
      Je had ook nog de
      PAX (Vredestraat-Gentbrugge)
      LIDO (Brusselsesteenweg)
      ROXY (Ledeberg)
      CASINO (J. Vervaenestraat)
      RITZ (Arsenaal-Gentbrugge)
      En den ANGORA op den botermoarkt mee ter neefest de café Bristol

      Dit voor het zuiden van Gent, hoeveel er juist in Gent waren zou ik moeten opzoeken, er zij er in het centrum die zelfs van naam veranderden
      Maar leutig was het wel!

      • Reactie van Arthur De Decker

        Om mogelijke verwarring weg te nemen: er is momenteel maar één Botermarkt meer in Gent, namelijk aan het Stadhuis.
        De Botermarkt in Ledeberg bestaat officieel niet meer als plaatsnaam doch is nog courant in gebruik voor het begin van de huidige Hundelgemsesteenweg(cfr Wijkgezondheidscentrum Botermarkt) te Ledeberg.

  11. Reactie van Jean Marie DE WULF

    rony, ik lees hier dat gij u ook bewoog tussen de mooie voornamen: ik heb op de “réservé” ook een Isabelle en een Anita gekend. Nog gangbare namen waren Françoise, Chantal, Marianne, Catheline, Martine en Danielle. Maar de mooiste naam is toch Michèle!

  12. Reactie van Jean Marie DE WULF

    Jan, werd er daar gekweekt als konijnen in de Angora? Of was dat met dat arm schaap?

    • Reactie van rony coekaerts

      jm.,hopelijk heb ik van jou niet dat vervelend, kriebelend en jeukend gevoel overgehouden. met die verdomde spuiten in het uz.
      nu ja, rubbertjes waren in die tijd nog niet in elk toilet verkrijgbaar, in tegendeel. met rode kaken, verlegen, dat gaan vragen bij de apotheker. fluisterend, omdat dat mens achter jou het niet zou horen. totdat die pipo dat gewoon op de toonbank gooide.
      om te zwijgen van de onverwachte zwangerschappen.
      daar kan ik nog een boek over schrijven.
      we kunnen het maar gehad hebben met al die namen, en blij voor jou dat michele toch is overgebleven.
      en ik hoop voor jou, dat nog regelmatig een soort kriebels naar boven komen.