Vergeten schrijvers: Carlos de Vriese (2)

zaterdag 16 februari 2008 10u20 | Daniël van Ryssel | reageer
Trefwoorden: , , .

Gentblogt pakt uit met zijn eigen literaire lente die meteen het hele jaar doorloopt. Daniël van Ryssel, lange tijd redacteur van het tijdschrift Yang, is voor ons in zijn uitgebreide archieven gedoken. Hij heeft een reeks mooie stukjes geschreven over literaire figuren die op de achtergrond zijn geraakt, maar ooit een rol van enige betekenis hebben gespeeld.

Carlos de Vriese is de volgende in een rij vergeten schrijvers die weer voor het voetlicht worden gebracht door Daniël van Ryssel.

Ik kan me wel niet herinneren dat Carlos, behalve een optreden in het Artistiek Aperitief tijdens de Gentse feesten, ooit aan een literaire avond actief heeft deelgenomen. Ik vermoed dat zijn bescheidenheid hem parten speelde en dat hij er niets voor voelde om op een podium voor een micro te staan.
In 1977 is in de Yang Poëziereeks Explosiefjes, een bundel aforismen, verschenen en toen enkele jaren later iedere redacteur de gelegenheid kreeg om een volledig eigen werk als Yang-nummer uit te geven, is van hem de SF-roman De eerste wet (1979) gepubliceerd. De roman die hij van plan was samen met Pliet Van Lishout te schrijven is er niet gekomen, wegens de terminale ziekte van Pliet.

Toen de oude redacteuren in 1985 van Yang afscheid hadden genomen, bleef hij verder vertalingen maken voor het tijdschrift Poëziekrant.
De laatste jaren is hij hoofdzakelijk bezig met het vertalen van echt grote werken o. a. van de Franse medicus en filosoof Julien Offray de La Mettrie (1709 – 1751) L’homme-machine ; van de Tsjechische journalist en romancier Karel Capek (1890 – 1938) R.U.R. en De witte Ziekte. Maar bovenal heeft hij zich a.h.w. vastgebeten in de Duits-Franse filosoof en natuurvorser Paul-Henri Fréderic d’Holbach (1723-1789). Deze man had contacten met al de encyclopedisten en was de eerste uitgesproken materialist en atheïst Het was de gewoonte van deze tot Fransman genaturaliseerde Duitser zijn aanstoot gevende werken op naam van anderen te laten verschijnen (o.a. Mirabeau). Van hem vertaalde Carlos De Vriese: Le Bon sens du curé Méslier, Théologie portative en Le Christianisme dévoilé. Hij is ook lid van de Holbach Vereniging en schrijft regelmatig bijdragen voor Le petit Cuistre, het viermaandelijks tijdschrift van deze vereniging.

Hij is ondertussen al langer met pensioen dan hij les heeft gegeven (hij was nog van het oud regime, waarbij 30 jaar dienst in het stedelijk onderwijs volstond), maar zijn geest blijft levendig en hij leest en schrijft nog iedere dag. Hij is ook nog dagelijks op stap naar de Gentse boekhandels, een afstand van de Meulestedesteenweg tot in het stadscentrum, die hij altijd te voet aflegt. We hebben het af en toe nog wel eens over de kameraadschap en de goede sfeer binnen de redactie van Yang in de jaren zeventig, zoals oude mannen over die goede oude tijd. plegen te spreken. De merde van dat rond de tafels lopen, hoorde er eigenlijk bij als cement die de boel samenhield.
Pas onlangs is hij op het spoor gekomen dat hij afstamt van Franse adel. Zijn overgrootmoeder was gehuwd met Louis Michel Boufflers, een wat verlopen Fransman, die in Ledeberg is terechtgekomen en er het bescheiden beroep van schoenmaker uitoefende. Louis Michel was echter de zoon van markies Stanislas de Boufflers (1738-1815), door zijn moeder voorbestemd om bisschop te worden, maar omwille van zijn libertijnse geschriften is dat niet doorgegaan. Hij werd generaal, gouverneur, groot amateur van vrouwen, de geneugten des levens en grote feesten te Versailles, vertrouweling van koningin Marie-Antoinette, dichter van o.a. erotische poëzie, ridder in de Orde van Malta, lid van de Franse (1788) en de Duitse Academie (1795) en bevriend met Voltaire, die aan hem een gedicht heeft opgedragen. Van Rousseau daarentegen had hij geen hoge dunk, omdat hij op kosten van zijn familie leefde, wat ook omgekeerd het geval was..
-En, Carlos, hoe voelt dat af te stammen van een Franse markies?
-Die adellijke titel zegt me niets, maar dat Stanislas bevriend is geweest met Voltaire, daar ben ik wel fier op.

© 2008 GENTBLOGT VZW

Reacties zijn gesloten.