RSSWanbeheer in het Smak
Het Smak zit in de rode cijfers. Vorig jaar was er een deficit van 490.000 euro. Intern onderzoek bracht bovendien wanbeheer aan het licht. De stad Gent en de vriendenvereniging van het museum willen in de volgende weken de orde herstellen.
Lees meer bij De Gentenaar en DS Online
© 2008 GENTBLOGT VZW
Dit zal toch niemand verwonderen?
En waarom niet?
Wat mij meer zorgen baart, is dat het na een zo goed als zelfde verhaal bij NTGent komt, en dat het elke keer om stadsondernemingen gaat? Je zou, zoù, kunnen de vraag stellen hoe de zakelijke kant van stadsondernemingen opgezet worden, ook buiten de cultuursector.
Misschien moet u zich toch wat beter informeren vooraleer u kritiek geeft. Het NTG is geen stadsonderneming en het SMAK is een vzw (die weliwaar gedeeltelijk met stadspersoneel werkt).
Gelijk ok wat de juridische termen betreft. Maar het gaat dus wel over stadsgesteunde, soms stadsgerichte projecten, over wat er dus met stadsgelden gebeurt, los van het juridisch statuut. (En ik zou het SMAK niet in vraag stellen, noch andere , alleen: wat i de verhouding tussen inspanning en resultaat)
Inderdaad, mij verwondert dat ook niet!
de prijs van de ketchup swingt de pan uit :-)
beetje decadent toch eigenlijk wel.
Het verwondert mij niets.Kunst is gewoon “bigbusiness”.
Mijn hele fotografische leven heb ik voor en achter de schermen kunnen zien hoe de prijzen van kunstwerken worden opgedreven door slimme galeriehouders, museumdirecteuren, enzovoorts.En altijd voor eigen gewin.
Dus ook exposities in musea zoals het SMAK en dergelijke vragen steeds meer geld en prestige.
Alleen kunnen er (heel veel) vragen worden gesteld bij het managen van deze instellingen.Is het persé nodig dat er zogenaamde deskundigen worden aangetrokken voor vele, vele honderduizenden euro’s? Zolang de betrokkenheid van kapitaalkrachtige figuren nog steeds gezien wordt als een statussymbool zal dit niet veranderen. (maar dit is sinds mensenheugnis al zo verweven in de maatschappij, dat dit niet zal verbeteren)Aan de andere kant is er gelukkig de mogelijkheid kunstenaars aan het (vrije)woord te laten.
Er zijn ook andere streken op deze wereldbol waar dat niet kan.