Jazz is groot(s) en persoonlijk

dinsdag 26 februari 2008 10u25 | Bruno Bollaert | reageer
Trefwoorden: , , , , , , , .

Het is niet gemakkelijk om uit Gent weg te geraken. Uw reporter wou zondag het verre Antwerpen opzoeken om een Belgische jazzgrootheid op de gevoelige plaat vast te leggen, maar dat was even buiten onze “visueel gehandicapte” medemens gerekend. Een dik uur en een takelwagen verder was ik eindelijk onderweg naar het verre Borgerhout waar ik nog net op tijd was om het laatste half uur van de soundcheck mee te maken. Het is daar overigens best gezellig, in de Roma. Stel u de opera voor, of het NTG, maar dan iets breder, en met de stoelen uit het parterre gehaald. In de plaats daarvan waren een heleboel tafeltjes opgesteld, met Frans rood geblokt tafelkleed en kaarsjes erop. Of hoe je in een reusachtige ruimte een intieme sfeer kan creëren.

it's jazz, baby

Voor het optreden zelf ben ik niet meer gebleven; ik werd terug in Gent verwacht, vanwaar het concert van Pierre Van Dormael en Hervé Samb mij toeschreeuwde met de ijver van een bronstige Rijnnimf. Ach wat kan ik zeggen, ik hoor dat graag, zo twee gitaren in de ‘traditie’ van Bill Frisell en Pat Metheny. Bovendien is Samb –begonnen als leerling van Van Dormael– een van de weinigen die Van Dormael weet bij te houden. En dat levert heel mooie momenten op.

it's jazz, baby

Hank Roberts Trio

We hadden het over Bill Frisell, en dat brengt ons naadloos bij Hank Roberts. In maart en april toert Roberts samen met Frisell in het verre Amerika, maar eerst is er een Europese toer van zijn trio, die start met een bezoekje in Vooruit. Zonder Frisell weliswaar (damn!), maar met Jim Black & Marc Ducret –en dat maakt veel goed. Ze brengen binnenkort een nieuwe cd uit bij het Duitse Winter & Winter, het label dat gekend is voor de verrassende –veelal experimentele– muziekreleases. Denken we maar aan Uri Caines fantastische (in meerdere betekenissen van dat woord) interpretatie van Bachs Goldberg Variations, Mauricio Kagels Die Stücke der Windrose en Paul Motians Monk in Motian.

Fusion is niet meteen een vreemd woord bij deze muziek, met duidelijke invloeden gaande van klassiek over folk naar rock. Roberts speelt cello, een ongewoon instrument voor jazz misschien, maar hij speelt het dan ook alsof het op zijn lichaam geënt zit. Drummer Jim Black hebt u misschien al gehoord in Kris Defoorts Sound Plaza (BNRF 2006), en gitarist Marc Ducret via zijn samenwerking met Tim Berne. Wat ons opnieuw bij Hank Roberts brengt natuurlijk. Jazz in cirkeltjes, en voor iedereen wat wils.

Hank Roberts, Jim Black & Marc Ducret, in de Balzaal van Vooruit, woensdag 27/02 om 20u. Toegang € 14 / 10 (vvk) of Wildgedragkaart.

it's jazz, baby it's jazz, baby

Blue Note Records Festival Indoor

Er is meer goed jazznieuws, deze week, want donderdag start de eerste editie van de Winter- of Indoor editie van het Blue Note Records Festival. Er is, zo vinden wij, weinig ruchtbaarheid gegeven aan de mini-editie van dit festival. Van winterse jazzweek is dat het ook gedownsized naar tweedaagse, met concerten en manifestaties op donderdag en zondag. Het zijn niet meteen de mindere goden die komen, in deze uiterst verscheiden programmatie.

it's jazz, baby

Donderdag opent met Gianluca Petrella’s Indigo 4 project. De cd heeft veel lof gekregen, en het concert deze zomer op het echte festival kon ook op heel wat bijval rekenen. Het is een ietwat commerciëler werk — Petrella is een goed entertainer– dat in contrast staat met de freejazz van Cecil Taylor. Taylor is goed, zo beweren sommigen, en hij slaagde er dan ook moeitloos in om destijds met Tony Oxley het Luchtbal te vullen. Donderdag treedt hij solo op, wat moeiteloos zal volstaan om uw aandacht vast te houden. Tussen beide concerten in –dat klinkt wat oneerbiedig, maar dat is niet zo– zijn er een aantal installaties te bekijken en beluisteren samengesteld door Bart Maris.

Zondag beginnen we opnieuw gezapig met Stefano di Battista (en Baptiste Trotignon), maar wij zijn toch eerder benieuwd naar de brouwsels van gastprogrammatoren CiCliC. De scène wordt verdeeld van het Kraakhuis via het Mezzanine tot de Aula, met veel aandacht ook voor het vocale. Het festival wordt afgesloten door Steve Kuhn, die met zijn trio de stem van Sheila Jordan mag begeleiden. Kuhn is de laatste tijd een aantal lovende kritieken over zich heen gekregen, en Jordan is dezelfde van het veelbesproken Portrait of Sheila Jordan uit 1963.

Blue Note Records Festival Indoor op 28.02.08 en 02.03.08 in Muziekcentrum De Bijloke. Een dagticket kost €20, een tweedagenpas €35 en kinderen tot 12 jaar mogen binnen voor €5. Tickets zijn enkel verkrijgbaar via ticketbureau Muziekcentrum De Bijloke

© 2008 GENTBLOGT VZW

Reacties zijn gesloten.