RSSJong bloed in het vuil geebeetsjen
De GB aan de Dampoort is van directie veranderd.
Wat er precies gebeurd is, weet ik niet. Er gingen geruchten dat de oude GB zou sluiten en weer heropenen, dat alle werknemers zouden buiten gegooid worden, en dat ze dan nog enkel met zelfstandigen zouden werken. Die ze natuurlijk veel minder zouden moeten betalen.
Ik heb geen tijd, ik durf dat ook niet, ik ga er niet proberen het fijne van te weten: ik kies voor de poëzie van het onzekere.
Aan de binnenhuisdecoratie is niet veel veranderd. Aan de inrichting ook niet echt: alleen bij het binnenkomen, links, is er verhuisd. Waar er vroeger een (volgens mij) gezellige drukte van allerlei aanbiedingen was, met als ster van de show de lingerie die sinds schat ik 2004 aan een met gouden folie omhangen bord geprikt was, is het nu een lege woestenij. Jammer.
Aan het personeel is wél veranderd. Alles, namelijk. Als ik er kom, ‘s avonds rond halfzeven, zit er in “het kot”, helemaal op het einde, een jonge juffrouw die het allemaal probeert te bestieren, met een mengeling aan vuur en paniek in de ogen. Ik schat, zo zonder verder onderzoek of kennis van zaken, dat ze al eens elders in een grootwarenhuis gewerkt heeft, en de meest ervaren rot van het huis is.
Want aan de kassa’s zitten (toch ‘s avonds in de week zo rond halfzeven) allemaal jonkies. Een slechter mens dan ik zou ze ervan verdenken, daar bij de nieuwe GB, dat ze de eerste de beste sollicitant van straat geplukt hebben en zomaar achter een kasse neergeplonkt hebben. Ik denk dat ze allemaal gemotiveerde jonge mensen hebben genomen, die niet veel geld vragen, misschien omdat het hun eerste werk is en ze niet meteen met drie universitaire diploma’s staan te zwaaien.
Het gaat niet altijd even vlot, ik heb er ooit één kassier bijna wanhopig zien worden omdat zijn geldlade niet dicht bleef—hij ging alsmaar harder slaan op het ding, oorverdovend luid op den duur. Het gaat ook niet altijd even gemakkelijk: in die paar keer dat ik er was, heb ik al meer over-en-weer-gevraag gezien over basiskennis (een product zonder barcode, hoe moet dat? en zo’n reductiebonnetje?) dan denk ik in alle grootwarenhuizen waar ik ooit geweest ben samen.
En toch: de klanten klagen niet. Een groot deel spreekt geen Nederlands: ze weten wel hoe het is om als een vis op het droge gegooid te worden. Het is alsof echt iedereen het wil laten lukken, en achter de jongens en meisjes staat.
Als het een beetje meezit, zijn ze daar met een jonge ploeg iets uit de grond aan het stampen dat ze hun leven lang niet gaan vergeten. Ik weiger hier cynisch over te doen: akkoord dat het om geld gaat en misschien uitbuiting en zeker realiteit. Dat maakt niets uit: ik wens de mensen op de vloer van ganser harte het allerbeste toe.
Ik ben geen onderzoeksjournalist, ik ben geen schrijver voor pakweg HUMO, en ik maak geen televisieprogramma’s. Maar als ik dat zo bekijk, dan kan ik me inbeelden dat daar in de GB aan de Dampoort een mooi verhaal geschreven wordt.
© 2008 GENTBLOGT VZW
Vroeger stond daar een machien waar ge langs den ene kant een ongebakken stokbrood op een loopband moest leggen en dan kwam dat er langs den andere kant gebakken uit.
Het was geen loopband, maar een lange rij ijzeren buizen (met gaatjes in) die ronddraaiden. En ge kon van voor naar achter door die machiene kijken en ge zag dat het heet was, daarbinnen.
Als klein kind vond ik dat fascinerend.
…dan MOEST moeder zo’n brood in de kar laden, en MOEST ik daarin bijten, en telkens weer verbrandde ik m’n snufferd aan die hete baguetten.
Er is nu ook een GeeBeetje in de Burgstraat, en ik wil er ook niet cynisch over doen, want ik ben content dat het er is.
GB Dampoort gaat dit jaar nog falliet omdat de nieuwe ” direktie ” de prijzen omhoog jaagt , bepaalde items weghaalt uit de rekken en zo klanten wegjaagt . De meeste nieuwe kassieres gaan apatisch aan het werk en de oudere én betere werkrachten moesten weg omdat de ” direktie ” er niet genoeg aan verdiende .
Hallo Michel,
Een mooi artikel. De personen die in deze GB werken kan inderdaad alleen het beste gewenst worden. Paradoxaal genoeg krijgen mensen die elders geen werk zouden vinden hier kansen omdat de lonen en voorwaarden zo laag liggen dat anderen er niet willen werken. Er is geen enkele reden om over deze mensen cynisch te doen, zij grijpen misschien één van de weinige kansen die hen aangeboden wordt.
Vraag is wel of deze mensen veel gebaat zijn met de job die ze nu hebben. Carrefour heeft de touwtjes nog stevig in handen. Vanaf het moment dat de GB naar hun aanvoelen niet meer genoeg winst produceert kunnen ze deze touwtjes zonder enig beletsel doorknippen. Dat hebben ze bijvoorbeeld gedaan met het GB-tje op de hoek van de Jean Bethunestraat en de Louis Schuermanstraat. De uitbaatster die daarin geïnvesteerd had ziet haar investering nu in rook opgaan.
Dus veel ruimte om een mooi verhaal te schrijven is er niet. De nieuwe uitbaters zijn gedwongen om de lonen zo laag mogelijk te houden. Pas wanneer bedrijven als Carrefour niet langer wordt toegestaan op deze manier te profiteren (bijvoorbeeld door verplichte vakbondsvertegenwoordiging in KMO’s, of door strengere wetgeving mbt franchisering)zal er ruimte zijn voor een mooi verhaal.
Met dit in het achterhoofd: is het niet veeleer cynisch om deze mensen zonder meer het allerbeste te wensen, wetende dat hun kansen op het allerbeste miniem zijn?
Nee, ik denk het niet. In het allerslechtste geval, als ze bijna meteen buiten liggen, dan nog hebben ze werkervaring opgedaan die hen overal van pas zal komen: samenwerking, omgaan met druk en klanten en realiteit, en gewoon ervaring.
Zelfs met twee maand ervaring achter de kassa van een GB is het tien keer gemakkelijker om ander werk te vinden dan zonder enige ervaring.
En ja, ik wens ze het allerbeste toe.
E.V. met uw mentaliteit kunt evengoed onmiddellijk alle bedrijven sluiten: ik herhaal hier voor de zoveelste keer het loon van een bedrijfsleider is de winst. De winst in de distributie is zeer miniem, niet omwille van henzelf maar omwille van de harde concurrentie. Wilt ge meer betalen voor uw inkopen: doe maar!
De winst van een “Carrefour” is ook niet zo denderend hoog. In België hebben ze die hoge lonen van de GB’s mede moeten overnemen, wat de huidige maneuvers veroorzaakt, ze kunnen die loonniveaus niet meer aanhouden. Die hogere niveaus kwamen er door de verschillende overnames van de verschillende merken in de jaren 70-80.
De inkoopmethodes van Carrefour zijn wel eerder aan de zeer harde kant, en soms voor België ongebruikelijk. Ik herinner mij ook bij de andere Franse grootwarenhuizen in de aard van Cora, Intermarché, en anderen dat de leveranciers hun plaats jaarlijks moesten “inkopen” om te mogen leveren. Men noemt dat “se faire référencer”. Ook werden op speciale evenementen nog druk uitgeoefend op de leverancier om kortingen samen met een reklame actie op het punt te stellen. Dergelijke methodes werden destijds door de Belgen nooit gebruikt. Nu, ALLE buitenlandse distributiebedrijven werken met druk!
Waar is de tijd van GB-Inno-BM, Sarma, Priba, Nopri, Profi, Mestdagh(alleen), Maenhout, Pécé, Cash Fresh, enz.
Kleine nuance:
* inkoopmethodes van Carrefour België zijn een stuk minder hard dan die van andere retailers als Colruyt, Delhaize, Lidl, Aldi… (neem dit aan van een ervaringsdeskundige)
* “se faire référencer”, of betalen om met een (gamma van) producten in een keten aanwezig te zijn, gebeurt bij alle Belgische retailers (bij de grote spelers ook bij kleintjes als Mestdagh, Alvo, Huyghebaert, etc).
Ik vraag me toch af wat er met het vroeger personeel gebeurd is. Voornamelijk veertigers en vijftigers die volgens mij niet snel nog ergens anders aan de bak zullen raken…
De meeste betere werkkrachten werken nu in andere GB ‘ s . GB Dampoort is niet eens de schaduw van wat het vroeger was en klanten blijven weg . De prijzen gaan de hoogte in zoals de space shutle omhoog gaat . De klantvriendelijkhied is weg , gewoon verdwenen met de betere kassieres .
Van de 16 GB’s die in België werden gefranchiseerd zijn 900 personeelsleden ‘afgevloeid’ naar brugpensioen en hertewerkstellingscellen. Hertewerkstelling die veel vraagt van de werknemers (verre verplaatsingen, druk om snel een job te aanvaarden) en die veel kost aan de samenleving, deze wordt namelijk niet gefinancierd door Carrefour, maar wel door de belastingbetaler.
https://capgent.blogspot.com/search/label/GB-Dampoort
Naar aanleiding van de prijsstijgingen en de verslechtering van de werkomstandigheden bij GB-Dampoort – maar ook in andere winkels en op andere werkvloeren – is er op 1 mei een ‘stoet van de lege portemonnees’ gepland, die zal om 10u vertrekken aan GB-Dampoort en aansluiten bij de officiële 1-mei stoet. Open werkvergadering op 16 april, om 14u bij Victoria Deluxe, Dok Noord 4, Hal 25.
https://capgent.blogspot.com/2008/04/open-werkvergadering-stoet-van-de-lege.html
Jean-Marie: De toen nog 78 geintegreerde GB’s in België hadden de eerste vier maanden van 2007 een winst van 9 miljoen euro, dat is 15% meer dan dezelfde periode vorig jaar.
En Carrefour zelf? “De Franse detailhandelsketen Carrefour heeft in 2006 een winst van 2,3 miljard euro geboekt, een stijging van 58 procent ten opzichte van 2005.”
De cijfers van 2007 heb ik niet terug gevonden, maar ze zullen ook wel niet slecht zijn vermoed ik. De Carrefourgroep is na WallMart nog steeds de grootste distributiegroep ter wereld, aanwezig in 29 landen met 12 000 winkels en 430 000 werknemers
Ik begrijp echt niet hoe jij zo een roofkapitalisme kunt verdedigen jean-marie. Carrefour en zijn aandeelhouders maken massale winsten en ze zouden de al lage lonen van GB niet kunnen betalen?
Waar je volledig gelijk in hebt is dat al deze zaken het gevolg zijn van de harde concurrentie. Het is een bewijs dat dit concurrentiemodel niet werkt, dat het leidt tot monopolievorming en slechte arbeidsomstandigheden.
Ten slotte over de valse keuze die je mij voorschotelt: een lager loon voor de werknemers van GB of meer betalen voor mijn inkopen.
Dit vind ik dus pure misleiding, het tegen elkaar opzetten van de werknemers en de consumenten, voor mij van hetzelfde niveau als het tegen elkaar opzetten van ‘de belgen’ en ‘de vreemdelingen’.
Het antwoord is nochtans simpel: zorg voor een beteugeling van de concurrentie, zorg voor een betere verdeling van de welvaart, zorg dat iedereen voldoende loon heeft om de nodige inkopen te doen.
Welk een perverse logica die de mensen met de laagste lonen vraagt nog meer in te leveren op hun loon, zodat de winstSTIJGING van Carrefour toch maar hoog genoeg zou blijven om te kunnen blijven concurreren.
https://gb-campagne.blogspot.com/
Die massale winstcijfers waar gij allusies over maakt, naar hoeveel aandeelhouders gaan die? Winststijging is altijd wenselijk na magere jaren, anders….
Ik verdedig niet het roofkapitalisme integendeel, maar wel de gelijke kansen voor iedereen: men mag de groteren niet systematisch benadeligen tov de zwakkere, zowel dan wordt na een tijd de grotere de zwakste.
Nu, dat terzijde: ik sta essenciëel achter een stadseconomie gebaseerd op een kleinhandel in handen van plaastselijke bewoners. De formules als die franchisingketens zijn een noodzakelijk kwaad, gezien de schaalvergroting een factor is van kostendemping.
Nog een laatste punt: ik hoop dat de nieuwe ploeg in betreffend Geebeetsje zeer vlug haren draai vindt en een model wordt voor een nieuwe opstart. Toch liever actieve jongeren dan leeglopen en wegroesten. Ze doen toch ervaring op. Geen reden tot ontmoediging.
j.m., je draait rond de pot!
de grote distribusiebedrijven maken ongelooflijk veel winst. niet alleen zij trouwens.
en toch kunnen lonen niet volgen?
mijn uitkering als invalide is sinds 2001, niet meer aangepast. dat betekent dat ik nu onder het bestaansminnimum moet leven: 430euro per maand! netto. huishuur af. en nu jij! doe het! als ik mijn kinderen wil zien, moet ik een gans jaar niet eten.
als je dan leest dat iemand, omdat hij niet bekwaam is, een gouden handdruk krijgt van tientallen miljoenen, sorry, dan mag voor mij het vrije kapitalisme de pot op.
ik heb gewerkt, mentaal gehandicapten, mijn kloten afgedraaid, mij ingezet voor jan en piet, en waar sta ik nu? viskoppen eten!
oh, je zal het aan mij niet zien in gent, altijd een pint geven. maar dan wel twee dagen niet eten.
je moest eens weten.
de volgende keer zal ik tevoet moeten komen, want een ticket, dat zie ik niet zitten. en vliegen, daar zijn mijn armtjes te kort, en mijn buik te dik voor.
niet aantrekken, alles komt in orde. groetjes.
Rony,
Kom met de fiets, het is goedkoop, je kan je laten sponsoren en er nog een TV programma over maken. Het reisverslag zal boeiender zijn dan wat we momenteel op TV voorgeschoteld krijgen.
Het traject is 11.000 kilometer lang en loopt over Mongolië, Rusland en Oost-Europa, maar dat wist je wellicht wel. Als je geen platte band hebt leg je de weg heen en terug aan 60 kilometer per dag op welgeteld één jaar af.
Nieuwe vraag: hoeveel spaarcentjes krijgen dividenden uit deze winsten? Veel hoor! De onzichtbare grossist die aan Carrefour levert heeft ook een zogezegde dikke winst, maar dikswijls staat hij alleen om op te rapen.
Verschil!
dierbare j.m., zoals je wel al zult gelezen hebben, krijgt iemand die voor zijn spaarcentjes werkt, voor het ogenblik nog minder op zijn spaarboekje dan de inflatie. mensen met geld teveel krijgen dan wel een pak meer. niet iedereen heeft of de kennis, of de mogelijkheden om op de beurs te stappen. dat is in mijn ogen, maar wie ben ik, niet eerlijk.
het is duidelijk, geld maakt geld.
de kloof word altijd groter.
niet goed.
Ook in de Super GB aan de Groene Vallei, die momenteel nog aan de hakbijl ontsnapt is, kan je het ongenoegen onder het personeel waarnemen. Het probleem is dat de meerderheid van het personeel een dagje ouder wordt en bijgevolg te zwaar weegt qua loonkost. Voeg daarbij dat die groep werknemers niet meer zo vrolijk staat te springen als hun jongere collega’s (alhoewel ik bij nader inzien moet zeggen dat die jongskes tegenwoordig allesbehalve gemotiveerd zijn om er eens deftig in te vliegen). Wat mij echter vooral tegenzit is het feit dat beginnende rayonverantwoordelijken (die dus per definitie nog véél ervaring moeten opdoen) hun personeel openlijk verwijten dat ze niet voldoende presteren in verhouding tot hun verloning. Dat krijg je dus te horen na 35 jaar trouwe dienst in de Groene Vallei. Typisch voor jonge kornuiten die nog niets bewezen hebben en zelf niet beseffen dat ook zij op een dag zullen vaststellen dat ze een dagje ouder geworden zijn.
Over de lonen in de distributiesector: daar bestaan toch CAO’s, nee? (Al is het natuurlijk een publiek geheim dat de lonen bij b.v. Aldi, lager liggen dan bij Delhaize). Die worden allicht wel bepaald door de omvang van de vestiging, zodat voor kleinere vestigingen er b.v. ook zondagwerk mogelijk wordt.
Hopen dat het lukt, wel vreemd dat GB/Carrefour zowat overal in de stad nieuwe, kleine vestigingen opent, al dan niet in franchise.
Wat de opmerking van Jean-Marie over druk op leveranciers betreft bij Franse grootdistributie, dat geldt nu voor elk distributiebedrijf, die verplicht worden om mee campagnes te ondersteunen in de supermarktmagazines, en extra betalen voor een plaats voor hun producten op een goede shelf-hoogte.
alle GB’s (en carrefour’s) werken op dezelfde manier : jong (goedkoop) volk aanwerven voor 6 maand tot maximaal 1 jaar, daarna vliegen ze onverbiddelijk terug de straat op wegens te duur.
De (vuile) GB aan de Dampoort is dan nog ‘s de tweede duurste van België, enkel in het mondaine Knokke is de GB duurder.
ben er deze avond even gaan winkelen, ze zijn daar duidelijk bezig met een reorganisatie, veel lege of halflege (vuile) rekken, maar ik moest niet lang wachten aan de kassa ;-)
Gisteren ben ik na enkele maanden nog eens in het Vuil Gebeetsjen binnengeweest en waarempel, Het vuil gebeetsjen is niet vuil meer! :-) De winkel is gerstyled volgens de wit-rood huiskleuren, er staan veel meer rekken en dus ook veel meer producten en aan de kassa ging het vlot.
Inderdaad, het is er verbazend veranderd. Eindelijk die afdeling met kleren en consoorten weg, meer ruimte, proper én gevulde rekken, enz. Ze hebben er wel hun kaas- en vleesstands aan de zijkant van de winkel voor moeten opofferen, maar het was het waard. Temeer omdat er nu twéé kassa’s zijn!!
En aan de kassa achteraan moet je nooit aanschuiven. Wat de versafdeling vleeswaren betreft heb ik wel mijn twijfels: ik zie daar zelden iemand iets bestellen, en ondertussen ligt de stoverij en dergelijke daar maar te borrelen…
Ik ben blij dat GB Dampoort vernieuwd werd, ‘t is er veel properder en netter en bovendien moderner. Ik vind het erg handig dat het vlees in handige kistjes verpakt zit en dat ik niet meer aan de bediening uren moest staan wachten. Na mijn werk kom ik hier binnen, koop een frisse salade (handig voorverpakt!) en een pakketje mickey burgers (vinden de kids leuk) en dan reken ik snel af. De nieuwe slogan van Carrefour is hier goed van toepassing: zo eenvoudig kan ‘t leven zijn!