Mineral Jazz (#4)

donderdag 6 maart 2008 21u23 | Bruno Bollaert | reageer
Trefwoorden: concert, Handelsbeurs, jazz, mineral, Muziek.

Achter restaurant Mineral in Onderbergen schuilt een zaaltje. De comedy-mensen hadden dat reeds lang ontdekt, maar recent heeft ook de Handelsbeurs potentieel gezien in de stijlvolle locatie. Op 6 november werd het startschot gegeven voor de opening van de Mineral Jazz club, en sindsdien kan je er elke eerste dinsdag van de maand (met uitzondering van januari) terecht voor twee concerten.

Voor de vierde editie dinsdag, gingen wij luisteren naar WoFo en het Wang Wei Quartet. Mineral Jazz ziet eruit als een heuse jazzclub, met een breed maar ondiep podium, en tafeltjes die tot vlak daarvoor werden geschoven. Dat blijkt ook nodig, want hoewel tot een kwartier voor de aanvang van het eerste concert nog flink wat plaatsen vrij waren, liep het zaaltje bij de eerste noten volledig vol. Er wordt ook flink wat gerookt, en terwijl sommigen vinden dat zulks hoort bij jazz, vraag ik me steeds af waar de blazers in dergelijke omstandigheden in godsnaam hun adem blijven vinden. Rook was niet meteen de grootste zorg evenwel, want gezien de muzikanten zowat boven de verwarming spelen, wilde het riet van die sax en klarinet wel eens uitdrogen. Niet dat zoiets de pret kon bederven.

Twee fotografen in de keet, en een hele resem tekenaars waaronder Geert Clarisse (druk bezig op de foto hierboven), die de hoes voor The Complete Hamsessions heeft ontworpen. Het concert van WoFo was immers ook een beetje een cd-presentatie, al speelden ze ook nummers die (nog?) niet werden gereleased. WoFo hebt u tenandere misschien al aan het werk gezien. Tijdens Ã©Ã©n van die Ham sessies in mei vorig jaar, of tijdens Jazz in ‘t Park, dat ze in augustus mochten openen.

Die cd van WoFo ligt hier overigens al een tijde op repeat. Het is een heldere aangename opname, waarvan een aantal composities verschrikkelijk tijdloos standaard klinken. Live kwam dat er iets anders uit, wat rauwer, en het geluid moest vaak iets aan fragiliteit inboeten –hoe Mattias Laga ook zijn best deed op die warme klarinet. Het was een aangename kennismaking, ook al omdat ik ervan overtuigd was dat WoFo eigenlijk veeleer de experimentele jazz was aangedaan. Geen gepiep of schijnbaar doelloos afdwalen evenwel, maar dynamische muziek vol structuur en berekendheid. Op de cd blijft de drum van De Wulf redelijk onopvallend, tijdens het concert was hij prominenter aanwezig. Zowel de centrale plaats van het instrument als de solo(‘s) van de muzikant gaven hem de aandacht die hij verdiende. Ofwel ben ik gewoon zo’n drumspel niet meer in een club.

Een meer dan geslaagd concert, maar met het geluid zat het vaak wat mis. De volumeknop stond te sterk naar rechts, en voor de kleine ruimte die de Mineral eigenlijk is, kwam dat de kwaliteit van de muziek niet meteen ten goede. Sommige zaken stonden soms mee te trillen, wat uitmondde in het ‘gesprongen luidspreker’ effect. Jammer.

Een korte pauze later was het de beurt aan het Wang Wei Quartet. Kleinere bezetting, dus ietwat meer ruimte op het podium. De drum stond in de linkerhoek opgesteld, en in de andere hoek zat Marine Horbaczewski (die u kent van het trio waarin ze speelt met Tuur Florizoone en Michel Massot); er tussenin en geïnspireerde Emmanuel Baily en lankmoedige Laurent Meunier. We ervaarden een minder frÃªle geluid uit de kordate cello, die nadrukkelijker aanwezig was maar goed tot haar recht kwam in de filosofie van de groep.

Die filosofie is gebaseerd op Wang Wei, een Chinees dichter/schilder uit de 8e eeuw. Voor zijn composities vertrok gitarist Emmanuel Baily van een aantal van diens gedichten. Aan de hand daarvan creÃ«erde hij een intrigerende klankbord, dat evenwel nog wat uitwerking mist. Hoewel het uitgangspunt oosters is, troffen wij een aantal verdwaalde (?) CaraÃ¯bische en Spaanse thema’s terug die een beetje gemaakt spartelden in het geheel. Niettemin veelbelovend, en ik zou er wel graag eens op mijn gemak naar kunnen luisteren. Of hen aan het werk zien met de Cambodiaanse danseres, Yiphun Chiem, waarmee ze naar verluidt optreden.

Mineral Jazz is in elk geval een geslaagd concept, dat u ook maar eens moet proberen. Voor de prijs hoeft u het alvast niet te laten, want voor een schamele 5 euro krijgt u twee veelbelovende groepen te horen. De volgende editie gaat door op dinsdag 1 april, met het Christian Mendoza Trio en Bender Banjax.

—

WoFo
Michel Mast (sax), Mattias Laga (klarinet), Xavier Verhelst (bas), Walter Verschaeren (gitaar), Tom De Wulf (drums)