RSS3 voor de prijs van 2 pintjes op TW
Een Magdalenazaal in Gent, het spreekt tot de verbeelding, zeker voor liefhebbers van het Duyster-genre. In de Balzaal van de Vooruit lagen voor de gelegenheid kussens, die het geheel een knusse sfeer gaven. Het mochten er wat mij betreft wel wat meer zijn (lees: uw reporter had geen kussen en is vandaag een beetje stram), maar een kniesoor die het aan zijn hart laat komen bij wat we voorgeschoteld kregen in het kader van The game is up!
Pondus is zoals ik me een man uit het noorden voorstel: schipperstrui, bonkig, weinig woorden, slechts een korte tak tussen de nummers. Maar wat een intensiteit! Met enkel een gitaar bracht hij doorleefde liederen over de liefde, hoop en wanhoop. Mmmm… Door het drukke programma dat we nog voor de boeg hadden, moest hij zich beperken tot vier liedjes, maar het smaakte zeker naar meer.
The Parachutes zijn normaal de begeleidingsband van Kira Kira maar de programmator van de Vooruit had ons op voorhand gerustgesteld. “Deze twee jongens maken al lang muziek.” Meer nog, gisteren was hun eerste echte optreden met hun eigen muziek, dus nog zelfs voor de Ijslanders kennis met hen mochten maken. Twee jongens die muziek maken bleek op het podium wel iets talrijker uit te vallen, ik telde 7 muzikanten maar kan me vergissen. De frontman was ongelooflijk nerveus. Hij wist met zijn handen geen blijf tijdens het zingen en kwam wat meer bij zijn positieven als hij aande knopjes mocht draaien of slagwerk spelen. Het welgemeende applaus leek hem te verrassen, maar het leek mij enkel logisch. Met je ogen dicht kon je raden van waar ze vandaan komen. Ze zien er niet alleen elfachtig uit, ze klinken ook zo, waardoor de link naar IJslands bekendste exportproduct uit de muziekindustrie snel gemaakt is. Maar dit zou The Parachutes oneer aandoen. Het was de perfecte soundtrack om weg te dromen, liggend of zittend in de knusse balzaal.
Na een pauze was het dan de beurt aan Kira Kira. Zij had blijkbaar besloten om ons wakker te schudden of wou ze de trollen en spoken voor alle zekerheid eerst wegjagen? Ze trok in elk geval de muziekregisters open. We zagen Pondus aan haar zijde (hoe heet zo’n instrument eigenlijk – vraag van de redactie) en ook Alex en de drummer waren van de partij. Het klonk luid en licht chaotisch. Ze was duidelijk blij om voor de derde keer in de Vooruit te zijn. Ze huppelde vrolijk over het podium. Toen de trollen verdwenen waren leek het tijd om dicht bij elkaar te kruipen en geheimen te fluisteren. Kira Kira’s stem kwam meer op de voorgrond en meteen werd de referentie naar Coco Rosie duidelijk. Ook haar kledingsstijl had er wel iets van weg, maar het moet een vrouw zijn die daar op let, dixit mijn wederhelft. Als het aan mij ligt, is er wel nog ruimte voor prettig gestoorde muziek, laat dus maar komen.
Ik was aangenaam verrast door deze muzikale ontdekking. Hun jeugdige leeftijd kan ons enkel hoopvol stellen. IK had ze al grappend 16 geschat maar Alex werd gisteren 24, jawel. De happy birthday was meteen het einde van het optreden. Aan bisnummers lijken ze in het noorden niet te doen, zoals we ook al bij die andere groep konden vaststellen. Spijtig maar voor deze werkmens was bedtijd al een tijdje gepasseerd. Dromen kon gelukkig vroeger.
Kira Kira, Parachutes en Pondus gezien op 6 maart in de Vooruit. The game is up! loopt nog tot 15 maart.
© 2008 GENTBLOGT VZW
De balzaal bewees ook perfect geschikt te zijn als Gentse Magdalenazaal. Trouwens … heel that ART FOR SALE festival is gewoon zalig! Die speelautomaten mogen zeker langer blijven staan. Let’s make more money! Ik hoop dat Vooruit er veel geld aan verdient :-P Ze verdienen het!