RSSMet Kylie in de kussens
Sjieke spelletjes
In Vooruit spelen ze ondertussen spelletjes. Op de vliering onderweg naar de Balzaal staan grote sjiekenbakken opgesteld, waaruit je kunst kan draaien. Bij de ingang van de Balzaal staat een sofa met een filmpje van een plant, en een toog van Föhn le fenêtre!. Ik was evenwel gehaast –zo dacht ik tenminste– gezien Kylie Minogue binnen tien minuten van start zou gaan en niet graag te laat wou zijn op de afspraak.
Te laat zijn, kan echter niet bij de Balzaal-concerten, zo was ik alweer vergeten. Kylie diende immers eerst de stembanden nog te smeren en dus mochten wij nog niet binnen. Geen nood, aan de overkant, in de Brugzaal, was meer dan genoeg te zien om de tijd te doden: the game is up! tentoonstelling. Met een grote glimlach heb ik er het Produits remboursés-plan Matthieu Laurette gevolgd. De Franse kunstenaar leefde een jaar gratis volgens het “Satisfait ou Remboursé”-principe. Hij kocht enkel producten met het vernoemde label, om vervolgens –als ‘principieel ontevreden klant’– zijn geld terug te vorderen.
Maar ik kwam voor Kylie.
Deconstructing Kylie
Het podium van de Balzaal bevond zich voor één keer links, bij het binnenkomen. Een eenzame stoel stond naast een enkele spaarzame lamp opgesteld, en voor het podium lagen een heleboel knus uitziende kussens uitnodigend op bezoekers te wachten. Achter de kussens –ver van het podium– waren er ook tafeltjes en stoelen opgesteld, maar ik had er meteen spijt van dat ik geen (vrouwelijk) gezelschap had meegebracht om ons samen languit op de grond neer te vlijen. Bij het betreden van de zaal kregen de bezoekers overigens ook nog een glaasje aangeboden. De sfeer zat er meteen in.
Kylie zelf was er niet natuurlijk, haar muziek werd gebracht door de Franse gitarist Noël Akchoté. Gebracht is niet het goede woord, haar muziek werd eerder geherinterpreteerd; deconstructie is de omschrijving die waarschijnlijk het beste past. Akchoté analyseert de liedjes, stript ze volledig tot hun essentie, en zet zich dan aan het werk om ze opnieuw op te bouwen. Het resultaat is jazz, op de –alweer dat woord– meest essentiële manier: de herinterpretatie van standards, waar door toevoeging van improvisatie de kern van het thema wordt behouden.
It’s jazz, baby
Het ‘leuke’ hieraan is dat het allemaal veel moeilijker leest, dan de muziek eigenlijk klinkt. De composities zijn eenvoudig, bijna pretentieloos, en ze pasten dan ook verschrikkelijk goed in de gemoedelijke huiskamersfeer waarin de mensen van Vooruit in de Balzaal hadden herschapen.
Noël Akchoté is trouwens van kindsbeen vertrouwd met jazz. Op zijn achtste ging hij mee naar de cafés in Saint Germain des Prés, en leerde hij gitaar spelen. Later speelt hij met Henri Texier maar net zo goed met Derek Bailey, en het is eigenlijk pas relatief recent dat hij meer op de voorgrond treedt. So Lucky, met zijn interpretatie van de muziek van Kylie Minogue, kwam vorig jaar uit bij het Winter & Winter label.
De intieme groep luisteraars die op dit concert aanwezig was, zal het er waarschijnlijk over eens zijn. Dit was geen ‘wauw’-concert, maar wel een zeer ontspannen moment bij gemoedelijke muziek. Dat er zo nog maar veel mogen volgen.
Noël Akchoté Plays Kylie Minogue, met veel plezier gehoord op vrijdag 7 maart in de Balzaal van Vooruit.
© 2008 GENTBLOGT VZW
Wat heb je uit de sjiekenbak gedraaid? Of geen tijd wegens Kylie…