RSSVan Christus, Robinson en Goede Vrijdag
Een atheïst weet wat lijden is. Wanneer men aanvaarden kan dat God dood is, dan is de prijs daarvoor een leven zonder beschutting, zonder troost, zonder de illusie van broederschap, zonder heilige moederborst, mét zonden die zonder vergiffenis bloot blijven steken een leven lang, geen leidraad, geen handleiding, niets. Deze tabula rasa is voor de ene de nachtmerrie bij uitstek van het horror vacuüm, voor de andere niets meer of minder dan een zuiver strand waar je mooie ideeën bij elkaar kan jutten.
Broeders en zusters, laat ons samen denken aan alle atheïsten in hun eenzaamheid; hoe zij als een Robinson Crusoë moeten proberen overleven na het verlaten van het wrak, een wereld dienen te bouwen met eindeloos te hernieuwen creativiteit, met de blote hand, een scherpe geest, een bewust menszijn. Laat ons luidop zeggen; ook atheïsten verlangen naar de illusie van broederschap, vergiffenis, troost en een heilige moederborst…
Na een volle week te vertoeven op de sofa, met hoestsiroop, zere spieren, de dood van Claus en de komst van Leterme, een goede week van denken en verplicht bezinnen, besloot ik vanmiddag, snel, voor mezelf, goed ingeduffeld, een klein momentum te maken. Goede Vrijdag, de passie, de kruisweg, het sterven van Christus in Vlaamse kerken om 3 uur ’s middags.
Toegegeven, het was misschien hoofdzakelijk mijn fetisj voor oubolligheid die me naar de grot van Lourdes te Oostakker voerde, in de hoop daar omhoogwaaiende priestergewaden en bibberende dames met dunne witgrijze haren onder plastieken regenkapjes te mogen aanschouwen. Niets van dat echter, enkel onbetreden modder, een verlaten grot, en jawel, een murmelend prevelend doorlopen der statiën binnenin de kerk, hier vastgelegd in een fotokroniekje als moment van bezinning de dag voor de dag voor Pasen.
Gelovigen en ongelovigen… geeft elkander de hand, en bidt.
© 2008 GENTBLOGT VZW
Oei….
Ik wil de gelovigen een hand geven, maar ik kan niet bidden, wegens totaal geen kennis van het gebed.
Is dit een probleem?
Eens was Jezus aan het bidden, en toen hij zijn gebed beëindigd had, zei een van zijn leerlingen tegen hem: ‘Heer, leer ons bidden, zoals ook Johannes het zijn leerlingen geleerd heeft.’ Hij zei tegen hen: ‘Wanneer jullie bidden, zeg dan:
“Vader, laat uw naam geheiligd worden
en laat uw koninkrijk komen.
Geef ons dagelijks het brood dat wij nodig hebben.
Vergeef ons onze zonden,
want ook wijzelf vergeven iedereen
die ons iets schuldig is.
En breng ons niet in beproeving.â€â€™
(Lucas 11, 1-4)
De meeste agnostici onder ons hebben nooit goed begrepen wat er zo moeilijk is aan atheïst zijn.
Nu lezen we het !
Wat een prijs dat ge daar voor betaalt zeg– amai !
Lijden, bittere eenzaamheid … brrr
een beetje respect, moker. pw. is duidelijk iemand die tot inzicht is gekomen, en dat met het nodige sarcasme kan verwoorden.
ikzelf noem me ook liever een atheist, want als je agnosticus zegt, denken veel mensen dat je een onbekende ziekte hebt.:) gelukkig heb ik nooit dat gevoel van iets te missen gehad, in tegendeel.
steun pw. in je gedachten, beste moker……..
Beetje rel
Beetje relativeren dacht ik zo, meer niet.
beste moker, ik ben de eerste om het leven te relativeren, om te zwijgen van de rest.
ik bedoelde het heel onschuldig, lees maar eens goed na.
ik weet dat ik nooit de nobel.prijs voor literatuur zal krijgen, maar twee regeltjes moeten toch duidelijk zijn.
Hoy aan moker, Rony enz.
Aangeraden lectuur: GOD IS NIET GROOT van de auteur HITCHENS.En nog: GOD ALS MISVATTING, auteur DAWKINS.Wat godsdienst met mensen doet zie je alle dagen rondom je: onverdraagzaamheid, beperken en miskennen van de mensenrechten, discrimenatie van vrouwen, negeren van kindermisbruik, discrimineren van andersdenkenden en ga zo maar door. Als er iemand positieve kanten ziet van godsdienst laat het mij weten.
En begin dan niet over kerken en kathedralen he
Groetjes
Hugo
Hugo, om je lectuur wat te verruimen: “Pourquoi je suis redevenu chrétien†van Jean-Claude Guillebaud, reporter bij de krant « Le Monde », directeur van de publicaties bij uitgeverij Seuil (Parijs), gescheiden en hertrouwd…
Frans, ik ga dat boek zeker opzoeken in de bib, maar is er een Nederlands vertaling? Ander wordt het uitdaging om het door te nemen.Mijn Kennis van Moliére’s taal is nogal beperkt.
A propos ikzelf ben een vijftiger, gescheiden en veel belangstelling voor godsdienst- atteisme en andere filosofiën
Spijtig kan ik niet elke dag de blog doornemen
Grts
Hugo
Hugo, ik vrees dat je een beetje zal moeten wachten voor de vertaling, want het betreft het meest recente boek van Guillebaud, pas vorig jaar uitgegeven. Voor meer informatie over deze productieve auteur verwijs ik naar de Franstalige Wikipedia.
“Wat de godsdienst met de mensen doet zie je alle dagen rondom je”.
Ik maak dan een heel andere optelling: zieken verzorgen, kinderen, pubers en volwassenen opleiden, het leren van respect voor elkaar, wat men ook verdraagzaamheid noemt, het aanleren van respect voor de vrouw, en ik eindig met de kunst, summum van het esthetische in kerken en kathedralen.
Soms werd ik uitgemaakt als zwartkijker, maar ik denk dat de balans tussen positief en negatieve invloeden zwaar doorwegen voor het goede, en dat in elke godsdienst, ook dat welke nu algemeen in de kijker staat omwille van extremistische uitgroeisel. Dat is de echte godsdienst niet.
Respect voor de opinie van de andere kan ook door iemand die het zelf moeilijk heeft met zijn geloof.
Is er nu nog plaats voor een soort “deïsme”?
beste jm., tot je grote verwondering misschien, kan ik je voor een stuk bijtreden, maar waar ik mijn bedenkingen bij heb, is dat je die in mijn ogen, zuiver humanistische taken, beperkt tot die mensen die dat doen, gesteund door hun geloof. sorry, maar als ongelovige humanist heb ik dat ook gedaan. ik had daar geen religie voor nodig, louter en alleen omdat ik mensen graag zie.
het goede en slechte in een religie, is “des mensens”. maar organisaties met regeltjes, die niet door overleg, maar vanbovenaf, geopenbaard worden, leiden dikwijls tot willekeur en machtsmisbruik. dat zie je van bij sjamanen tot hedendaagse “godsdiensten”. en mensen die in naam van hun “god” aan politiek gaan doen, zijn daar het ergste voorbeeld van. “want het is gods wil, aan mij doorgegeven, en aan dat woord twijfelt me niet.”
en daar krijg ik buikpijn van.
God is gewoon wat de mensen er van maken: goede mensen hebben een goede god, hypocrieten hebben een hypocriete god. Als echter blijkt dat god de ene keer goed en vergevingsgezind is, maar volgens de tijdsgeest (en de mode) weer onverdraagzaam en haatdragend is, tja dan is god hoe dan ook niet eeuwig.
Maar de illusie van de broederschap, dat kan je ook op de vrijzinnigen betrekken. Als je er nood aan hebt om je ook daar volgens geheime riten op te sluiten en intieme kring exclusieve clubjes op te richten dan is het gewoon het systeem van de pot verwijt de ketel dat hij zwart is.
De enige en eeuwige vraag is en blijft: ben ik een goed mens?
De laatste vraag is essentieel en kan zowel vanuit een katholiek-gelovige als een vrijzinnige kant ingevuld worden; soms komen ze zelfs heel dicht bij elkaar. Mooie lectuur daarover in het recente boek van R̩ginald Moreels en Rik Pinxten РDe grote transitie. Een aanrader!
beste guido, zoals met jm. boven, kan ik een eind met je meelopen. maar waar je stelt:”vrijzinnigen……op te richten”, dan ga ik niet meer verder.
als vrijzinnige heb ik die behoefte nooit gehad. ja, ik was bij het humanistisch verbond maar dat is iets anders, dacht ik. de loges, want ik denk dat je daarover hebt, is een totaal ander verhaal, ik durf zelf zeggen dat een pak ervan zelfs religieus zijn.
als men symbolen uit de egypische mythologie, de pyramide, de tempel in jerusalem, het alles ziend oog, enz., gebruikt, dan stel ik me vragen.
geheim, dat heeft dan weer te maken met de ontstaan in een tijd dat de Kerk er geen prijs op stelde, eufemistisch uitgedrukt, dat er groepjes mensen zonder haar controle vrij nadachten.
die rites. dat zie je overal. van het binnenland van afrika, over studentenclubs witte balonnen, bloemen neerleggen of een rouwregister tekenen, tot de inhuldiging van een koning of paus. je moet eens nagaan wat er zonder ritueel gebeurt. het is een middel om de groepsgeest te bevorderen. dat kan positief, maar ook negatief zijn. even nadenken.
dat die bij de loge in besloten kring gebeuren heeft te maken met de “open biecht”, en niemand is happig om zijn zielsroerselen op de markt te verkondigen.
ik denk dat er bij bv.”opus dei” andere dingen gebeuren.
daar weet ik dan weer te weinig zeker over, maar wat daar van uitlekt, is niet proper. dat zijn pas rites!
Beste
Met veel genoegen jouw reactie gelezen. In mijn nabije omgeving zijn er mensen die deel uitmaken van de gorganiseerde vrijzinnigen.
Met die organisatie heb ik als atteïst, die zich sterk afzet tegen ALLE godsdienstige organisaties, problemen met het feit dat de “humanisten” een deel ritten overnemen van de monoteïstische godsdiensten. Ritten zoals: plechtige communie
versus lentefeest,enz.
En ik ben er niet uit of wij (mensen) ritten nodig hebben of niet(witte ballonetjes enz vind ik een uiting van massahysterie en-of plat stammengedrag).
Wat de loges betreft weet ik dat ze bestaan maar ik heb er geen enkele voeling mee en ik weet trouwens ook niet goed wat die allemaal uitvreten op hun “maconieke bijeenkomsten”. Maar met mijn beperkte kennis van de loges meen ik mogen stellen dat ze kopies zijn van godsdienige organisaties. Met een niet verkozen overheid en een soort eredienst.
Weet daar iemand iets meer over????
beste hugo, is u nog niet opgevallen dat het juist omgekeerd is? dat feest, initiatie eerder, zo rond twaalf jaar, begin van de puberteit, bestaat zelfs bij de hottentotten, en heus niet om mee te doen. de kerk is zo slim geweest om hun feestdagen te enten op de oude. kerstmis, het germaanse midwinter, met de spar als heilige boom. pasen, als begin van de lente, met eieren die dan in de nesten liggen en haasjes die dan geboren worden. tijdens een rouwperiode mogen geen klokken luiden, dus ze waren weg, en wat brachten ze mee? het beeldje klopt weer. voorbeelden genoeg.
de loges zijn zeker niet in oorsprong godsdienstige organisaties. ze zijn ontstaan uit de gildes van de “architecten” van ondermeer de kahedralen. vandaar de passer en de winkelhaak als symbolen. ze wensten hun kennis in besloten kring te houden en om het spannend te houden vertelden ze erbij dat hun kennis kwam van de bouwers van de pyramiden en de tempel in jeruzalem. na een tijd werden die “werkplaatsen” een soort discussiegroepen voor iedereen die vrij dacht.
je komt er binnen als leerling, begeleid door een “peter”. na een tijdje stijg je in rang, volgens de “werken” die je uitgevoerd hebt(gewoon spreekbeurten). bij die aanvaarding hoort een ritueel. (vgl. de ontgroening in leger of studentenclubs) dit is wel ernstiger. omdat daarbij het “vrij denken” aan bod komt, was dat niet bestemd voor buitenstaanders.
in de loop der tijden zijn er verschillende strekkingen ontstaan. je hebt er die totaal elke god afwijzen, andere waar dan wel een godsbesef aanvaard is. sommige zoals de amerikaanse, zouden wij zelf als een soort carnavalsgroep beschouwen: 57 rangen met de zotste atributen.
het belang van de loges, in hun hedendaagse vorm bij ons, moet niet overschat worden. maar natuurlijk je bent onder gelijkgezinden, meestal van een zeker intellectueel gehalte, uit verschillende beroepen, en dan is het logisch dat er zo iets is van “ons kent ons” ontstaat.
men noemt dat netwerking. ook in de loges van het voetbalstadion gebeurt dat, maar iets minder intellectueel.:)
ruwe, korte schets. maar er bestaan honderden boeken over: even naar de bib.