Gentblogt

Onder de knusse korst – Sara Kroos speelt “Bries”

woensdag 26 maart 2008 14u23 | Britt Mesdagh | 2 reacties
Trefwoorden: cabaret, Cabaretten.

Op 20 april komt de Nederlands cabaretière Sara Kroos in de Gentse Capitole langs met haar nieuwe theatershow “Bries”. Kroos staat al 8 jaar lang op de planken in Nederland, maar “Bries” is de eerste show waarmee ze ook België aandoet.

Sara Kroos debuteerde op haar 18de op het Leids cabaretfestival en sleepte daar prompt de eerste prijs in de wacht met “Honger”. Sindsdien maakt ze rauwe, confronterende, eerlijke voorstellingen waarin ze niets of niemand spaart. Kroos put rijkelijk uit eigen leven om haar shows te stofferen en neemt daarbij geen blad voor de mond. Zelf beschrijft ze “Bries” als een verzameling verhalen en grappen over de kracht van kwetsbaarheid, met veel liedjes en uiteraard een flinke dosis gitzwarte humor. Tijd voor een interview!

Bries gaat over kwetsbaarheid zeg je. Wat bedoel je daar precies mee?
Om kwetsbaar en teder te zijn heb je lef nodig. En het is net in kwetsbaarheid dat de schoonheid zit. Ook al is dat soms het moeilijkst. Kwetsbaarheid is iets waar mensen niet zomaar 123 aan willen geloven. Als je iemand tegenkomt op straat en die vraagt hoe het met je gaat, dan zeg je. “Goed, prima!” Je begint ook niet van “Nou eigenlijk gaat het helemaal niet goed met me. Ik heb daar en daar angsten over en ik zit daar en daar mee.

Het is iets waar we liever aan voorbij gaan, voor het gemak. Terwijl er juist een enorme schoonheid in schuilt om kwetsbaar en open durven te zijn. Dat is in mijzelf ook nog altijd een gevecht: in hoeverre ik dat durf. Maar het theater is dé plek bij uitstek om dat gevecht vorm te geven. “

In het verleden heb je met je shows net door het tonen van die rauwe en onverbloemde kwetsbaarheid al heel wat sterke reacties gekregen. Je maakt heel wat los, maar staat ook vaak in de schijnwerpers. Toch zeg je:“Mijn grote verlangen is een simpel leven”. Waarom zoek je dan zo vaak de controversie op?

Een simpel leven, dat bedoel ik dan naast het podium. Op het podium kan het mij niet theatraal en groots genoeg zijn. Ik maak geen sobere voostellingen. Ik hou van de lyriek en de dramatiek van theater en ook van de heftigheid en de grofheid. Maar daarnaast hou ik niet van de opsmuk. Dus met simpel bedoel ik: simpel en daarin open en ontdaan van gedoe, opsmuk en geveinsde status en dat soort dingen. Voor mij gaat het om het waarachtig zijn, ook in je rottige kanten. Niet alleen de mooie en vriendelijke kant laten zien, maar ook wat daar achter schuilt.

En die donkere kant van je krijgen we in “Bries” te zien?

Ja, het is niet gewoon een voorstelling om even mee te lachen en de volgende dag te vergeten waar de grappen nu ook al weer over gingen. Uiteraard gaat het om humor, maar ik wil ook wat vertellen. In “Bries” gaat het vaak over de “knusse korst” die over ons dagelijks leven ligt, om je angsten maar niet te voelen. De korst over je grote verlangens of je nare gevoelens naar de ander toe. Ik wil weten wat er onder die knusse korst schuilgaat.

In je eerste voorstelling zong je “het is m’n hart of m’n lijf maar nooit allebei.” Je zocht toen nog heel erg. Heb je ondertussen meer harmonie gevonden? Is het nu hart én lijf ?

Ja zeker. Dat is echt bij elkaar gekomen. Toen ik dat zong was ik 18, nu 26. Niet dat evolueren altijd met leeftijd hoeft te maken te hebben, maar ik ben nu wel veel meer mezelf.

Ik ben in m’n eigen blauwdruk gevallen. Nu durf ik mezelf ook veel meer te geven.
Mijn voorstellingen groeien heel erg mee met mijn persoonlijke ontwikkeling -of omgekeerd. Ik wil altijd vormgeven waar ik zelf mee bezig ben en waar ik zelf naar op zoek ben. Als je naar mijn voorstellingen kijkt, zie je me volwassen worden. Een beetje “growing up in public” dus.

“Growing up in public” is dat eigenlijk wel leuk?

Het heeft wel iets heel bijzonders, dat mensen mij zo kunnen volgen via het theater. Het is altijd heel dicht op de huid bij mij. Mensen weten veel over me en hebben mij dus ook fouten zien maken. Tja, je moet leven naar wat je predikt. Als ik het heb over openheid en kwetsbaarheid dan moet ik er ook absoluut in geloven dat ik m’n eigen angsten en kwetsbaarheid laat zien en dat doe ik in deze voorstelling wel meer dan ooit.

De eerste keer in België, hoe voelt dat?

Ik vind het razend spannend dat ik voor het eerst naar België kom. Ik ben heel benieuwd hoe het Gentse publiek op me zal reageren.

Belgische humor is ook vaak nogal zwart, dus ik denk wel dat het zal klikken.

Ja, ik hoop het. Ik hou ook zelf heel erg van Wim Helsen met zijn schaduwkanten en uiteraard ook zijn absurdisme…. Ja, inderdaad, ik denk wel dat het goed zal zitten tussen mij en Gent.

Sara Kroos speelt ”Bries” op 20 april 2008 in Capitole, Gent, 20u00.

Tickets kosten 24 euro.

Info en tickets
Meer over Sara Kroos: www.sarakroos.nl

Filmpjes:

© 2008 GENTBLOGT VZW