RSSMonsters
Vreemde monsters in de Bourgoyen.
Heeft u ook een foto voor deze rubriek? Mailen mag naar fotoredactie@gentblogt.be of u kunt uw foto ook hier kwijt.
» Meer foto's in het foto van de dag-archief.
© 2008 GENTBLOGT VZW
Dit is een artikel op Gentblogt. Het werd door Hans Dekeyser geschreven en op zaterdag 26 april 2008 om 0:44 gepubliceerd in Foto van de dag, met de titel Monsters.
Het kreeg de volgende trefwoorden mee: Bourgoyen, Bourgoyen-Ossemeersen, Schildpad.
U kan hier op dit ogenblik niet op reageren.
Wegwijs
- Vorig artikel: Uitgelicht gekaapt: week 17/2008
- Volgend artikel: Keukendromen
- Naar de startpagina van Gentblogt
- Naar de archieven van Gentblogt
Recente foto's van de dag
Recent verschenen op Gentblogt
Blijf op de hoogte
Ontvang de artikels van Gentblogt en de reacties erop automatisch via RSS. (wat is RSS?)
haha, hebben we in de blaarmeersen ook zitten…
zou iemand er om doen?!
volgende keer in gent: ik haal ze eraf en maak ze klaar, lekker.
dat is nu een duidelijk voorbeeld van hoe het niet moet.
die beestjes zijn uit terraria gegooid, hups de vijver in. dat vreet gewoon alles op. dat heeft geen natuurlijke vijanden. dat kweekt als konijnen. en vooral, die worden steeds groter naargelang hun omgeving.
in de parkvijver van st.niklaas, gekend om zijn veel goudkarpers, hebben ze er ooit een paar van die tropische schildpadden uitgezet. drie jaar nadien zat daar geen vis meer in, maar onze monstertjes lagen wel in het zonnetje. ik heb ze eendenkuikens zien weghappen.
onverantwoord dat ze die beestjes nog mogen verkopen. dat is leuk, maar na een tijd stinkt dat, het zijn vleeseters, en dan moeten ze er ergens mee naartoe. door het toilet spoelen, ze meegeven met de vuilkar, allemaal geen opties voor de dierenvrienden. dan maar “hun vrijheid geven”. nou moe!
hopelijk gooit daar iemand een aligator in, dat zou pas helpen. die vreten namelijk schildpadden. zoals wij dus.
Goed idee Rony :) Het trekt mss nog wat toeristen aan, zo de tweede Everglades in Gent ;)
Prachtig om te zien, mooie foto..maar rony heeft helaas gelijk. Dieren die in een omgeving worden geplaatst waar ze niet thuishoren kunnen schade veroorzaken, en zelfs de uitroeiing van andere soorten. Een bordje zetten met: “geen schildpadden in de vijvers gooien”?
Zo kunnen we een hele opsomming maken van dieren en planten die bij ons schadelijk zijn omdat ze inderdaad geen natuurlijke vijanden hebben.
Lijst opstellen en beloning geven voor uitroeing.
het mooiste voorbeeld vind ik de muskusrat. dat braaf waterkonijn werd naar hier gebracht voor zijn velletje. ik durf zelfs wedden dat vele gentse dames daar mee rondliepen, die dingen waarmee je je handen warm hield, komaan jm. help me. tot er een paar ontsnapten. de gevolgen waren er ook naar. nu ja, in vlassenbroek en omstreken, kan je ze nog eten, als de baas je kent. lekker.
hetzelfde met die poesjes in bos en hei. ook lekker trouwens, maar als ik het weet, krijg ik ze niet binnen. een van de weinige dingen trouwens. ook schapenogen is me niet lekker, maar voor de rest, alles.
rony: “manchon”, is het dat wat ge bedoelt?
Een mof (en neen, heeft niets te maken met het bekende scheldwoord voor Duitsers)
ik weet het niet meer, maar bij alletwee gaat een
belletje rinkelen. hoe lang is dat geleden? jongens, wij ouden van dagen waren nog niet geboren!
en mof voor duitser heb ik genoeg gehoord in mijn jeugd, daar maak ik me niet druk over. en franstalige prezentieuze zak, zal jm. ook niet onbekend zijn.
op naar de jaren 1968! je zal eens uit de kast moeten komen, jm. of was je toen al zo braaf?
Had ik me in Sint-Lievencollege als “franstalige pretencieuse zak” voorgedaan, dan vermoed ik dat ik niet lang zou overleefd hebben: “profile bas” was mijn leitmotiv. Ik kreeg wel dikwijls “vuile franskiljon” te horen, waarom vuil? Ik waste mij toch meer dan alle dagen.
Bij nazicht in de Larousse: “Rouleau de fourrure dans lequel on met les mains pour les préserver du froid”
en ik “dikke nek”, en maar steeds met die lintmeter nakijken.:)
of hovaardige zak, omdat ik nederlands sprak, ja zeg, wat moest ik anders.
is wel leuk, ik spreek nu wenzhou, dat verstaat men nergens in china. blijkt een taaltje te zijn dat verwant is met japans, of omgekeerd. weer hetzelfde: komen mijn vrouw en ik in shanghai, men kijkt haar of mij aan of we van mars komen. niet voor mijn neus of ogen, maar voor de klanken die uit mijn bek komen. pitschou zeggen wij, pitse zegt de chinees als we bier willen. en dorst dat ik al gehad heb! nu, hier heb ik niet te klagen. maar die duvel mis ik.
die beestjes zien er toch redelijk onschuldig uit. Ze hoeven zich alvast geen zorgen meer te maken voor de killer-rabbit die ondertussen gevangen is, zie https://tomtesterom.een.be/play.php?vid=1007&page=1&order=date
Nog voorbeelden:
Brulkikker,
Paruches (in Brusselse),
maar ook lieveheersbeestjes…
En in plantenrijk zijn er ook hoor.
De Spar hoort hier niet thuis ;)
Of in geleerde termen: een “exoot”… vreemd trouwens, ik verkeerde in de waan dat het correcte woord “exogeet” was, maar blijkbaar bestaat dat niet.
zolang die nieuwe soorten geen bedrijging vormen voor de inlandse is er geen probleem, we gaan met de opwarming hier steeds meer vreemde dingen binnenkrijgen.
beste koen, dat ziet er lief uit, maar in vergelijking is een aligator een huiskat: ze vreten echt alles wat beweegt. die brulkikker is ook zo’n allesvreter. idem met die halsbandparkieten. leuk om zo’n zwerm door de bomen te zien vliegen met hun gekrijs. maar dat alle holen in bomen door hen bezet worden is natuurlijk sneu voor de plaatselijke bewoners. in madrid, waar die met duizenden voorkomen,heb ik ze eens zien jacht maken op duiven, dat was niet mooi.
de coccinella, lieveheersbeestje, is inlands. alleen die mastodonten die men als “biologisch” verantwoord heeft ingevoerd om bladluizen op te vreten in serres, vreten ook hun kleinere soortgenoten op. ‘t is altijd wat! vooral als ze ontsnappen of uitgezet worden.
De geelwangschildpad https://nl.wikipedia.org/wiki/Geelwangschildpad
Nadat de verkoop van roodwangsierschilpadden aan banden is gelegd is men deze soort massaal beginnen verkopen.
hmm, klimop is giftig voor ze, laten we wat klimop vermalen en in het water strooien.
chance dat mijn schildpad dat hier allemaal niet kan lezen! Ik heb het diertje al drie jaar en ben niet van plan het de ‘vrijheid’ te schenken (en dan door u te laten opeten!), jakkes,. Je zou in elk geval goed passen in die survival-programma’s waar ze t leuk vinden om ons vreemde dingen te laten eten!
jij moet dat niet eten! ik zou er nog niet moeten aan denken je fransje of jefke te serveren. maar als je ergens bent, waar op de wereld ook, eet je wat er is. als je moest weten wat “onkruid” wij eten! ze zijn hier eigentlijk pseudo-vegetarisch, dus een vis, krabben vooral, of garnaal gaat er nog in, maar kwallen, wier, of andere onduidelijke dingen, is dagelijkse kost. daarom ben ik eens blij met een kikker, schildpad of paling. de rest bespaar ik je.
heb je al inktvis.kloten gegeten? lekker!
als jij ze me levert dan doe k het!!
je hebt die in verschillende maten: dat gaat van kleintjes, hazelnoot, tot kanjers ter grote van een mandarijntje. van concistentie en smaak lijkt het op de kuit van haring, wel iets fijner. de laatste keer dat ik ze vers gezien heb in belgie, twee jaar geleden, was in de crie in a’pen. wassen,licht kruiden en pijpajuin, vlug wokken. smakelijk.
dus gij meent dat nog ook!
k wok wel graag, maar toch…
In Hongarije hebben ze me eens een delicatesse doen eten, gelukkig met witte saus(?): hane kl..en. Raar, het gaf een zandachtig effect.
weet je, in de tijd gaven bakkers, of wie dan ook kuikens. liefs in welke keur ook.
op kermissen kon je goudvisjes winnen.
de laatste tijd kan je met welk beestje dan ook naar huis.
ik heb daar niets tegen! raar, he!
als men daar minstens een gebruiksaanwijzing bij geeft, of zegt dat dat wel levende wezens zijn. dat dat groot kan worden, dat dat schijt.
wil men dan toch voor zoiets opteren, veel plezier.
je kinderen kunnen er zich maar van bewust worden dat je voor zoiets zorg moet dragen. alle dagen dat bakje uitkuisen, alle dagen dat eten en drinken geven, alle dagen er toch iets tegen zeggen. natuurlijk tegen een hond of kat is dat eenvoudiger dan tegen een schildpad.
het was maar als ons kat maar drie poten meer had, dat mijn kinderen snapten wat papa deed: leraar dat wel, maar met dat soort kinderen? die met verstand op…, iets minder pootjes….toen dan de zoon(van mijn kat) werd geboren, duidelijk debiel, vermoedelijk inteelt, hebben mijn kinderen hem opgevangen. ze wisten het. 11 jaar.(mijn moeder is dement en incontinent bij mij thuis geweest tot ze, in mijn armen stierf, mijn kinderen hebben nooit…)
dus ik krijg het sc..t van mensen die van parkiet tot dobberman in huis halen, zonder rekening te houden met de aard van het beestje.
en als ze het dan nog nodig vinden dat die kakken voor iemands deur, dan is bij mij de maat vol. geen enkel dier dat ik gehad heb, van kip, eend, gans, konijn, hamster, leguaan, hagedis, kikker, salamander, slang, rat, muizen zelfs, honden en katten, hebben dat gedaan.
nee, ze deden dat thuis, zoals wij trouwens. en als die keffer het nodig heeft tegen elke paal of boom te pissen, liefst tussen de paasbloemen of op voetpad een drol te draaien, sorry, dan vraag ik me af waarom ik niet een dikke fluim voor iemands voeten mag spuwen.
ik had een katte- en hondebak, dat gaat niet voor die mensen? dat ze dan verdomd hun beestjes op toilet leren gaan. mijn katten konden het! mijn hond niet, die viel er met zijn botten steeds af. die deed het dan maar in de douche.bak. ben je daar vies van? dan zeker geen kinderen krijgen. dat kan het tot tussen de schouders tot enkels hebben. ik zwijg over thuisbevallingen, vader met stoma die ontfloft….
iets buiten het onderwerp geweest. maar opmerkingen van sommigen, liggen me op de maag, sorry.
de geelwang, is eigentlijk een broertje van de roodwang, en een even grote verdelger van wat er ook in een vijver leeft. niet alleen levende dingen, maar ook gek op nieuwe scheuten.