RSSThe Rambler
Het terras van The Rambler aan het Maria Hendrikaplein is een succesformule bij zonnige dagen. Sinds de recente transformatie was ik er niet meer geweest. Mijn moeder trakteerde er ooit op een croque na een dag wroeten in mijn tuintje. Vermoedelijk zou ik er zo niet meer binnenstappen. Op de kaart staan nog steeds de klassieke snacks (pasta, croque,…) die je in een dergelijke eetgelegenheid verwacht. De menukaart werd aangevuld met grillades en een scampi à volonté avond. Er is een dagschotel met soep en nagerecht. Nieuw is ook de zorg die besteed werd aan het interieur en de looks van het bedienend personeel (zwart hemd met rode das).
Wij gingen voor een spaghetti carbonara. Het was nog redelijk vroeg maar we bleken de enige niet te zijn die honger hadden. Ons drankje liet op zich wachten. Zonder een woord te zeggen werd een kom soep voor mijn neus gedeponeerd. De soep was over de rand gelopen. Toen ik protesteerde kon de kelner niet meteen reageren omdat hij zelf aan het eten was. Dit bleek een redelijk constante te zijn bij het bedienend personeel. Misschien viel het me op omdat dit één van de eerste regels was die we in een vakantiejob in de horeca op het hart gedrukt werden. Nu begrijp ik beter waarom.
Misschien was het de eerste drukte op het terras die de bediening wat in de war stuurde of het feit dat ze nog dringend op zoek zijn naar personeel, het leek niet zo vlot te lopen. Ons drankje kwam nog net voor de pasta, maar wat ik met dat potje mayonaise moest aanvangen dat dezelfde kauwende kelner kwam brengen, geen idee. Mijn metgezel ging het bij de juiste tafel afgeven. De pasta werd zoals het hoort geserveerd met een rauw ei en smaakte ons best.
Onze rekening bedroeg 23,40 euro (€ 9,70 voor de spaghetti carbonara). The Rambler heeft een belangrijke metamorfose gekend qua interieur en uiterlijk van het bedieningspersoneel, maar blijft eerder een plaats voor een snelle hap.
The Rambler, Maria Hendrikaplein 3, 9000 Gent. T09/222 10 44
© 2008 GENTBLOGT VZW
Hop naar de Lunch Garden daar kent U deze problemen niet !
ik ben geen kok. nog minder van italiaanse keuken. maar een rauw ei? dat heb ik in geen jaren in italie erbij gekregen. dat moet in de saus zitten. je klopt de room op met de eieren en de gemalen kaas, voegt er de spekreepjes(op voorhand uitgebakken) aan toe. dan bij de deegwaren. dan op een zacht vuurtje tot alles gestold is.
niemand in warme streken eet een rauw ei, we zijn niet gek. al iets gehoord van salmonella?
dat is waarom die toeristen het vliegend s… krijgen. dat wil maar majonaise. lachen. we draaien ons spiegelei om, langs twee kanten bakken. zeker zijn.
het kan natuurlijk dat met dat hemd en das, etend terwijl de klanten er zitten, men in de keuken zijn trappers kwijt is. mij zal je er zeker nooit betrappen. je stukje is duidelijk.
sorry, maar Italiaanse vrienden verzekeren me dat carbonara wel gedelijk gewoon hun variant is van spek met eieren. Je roert het rauwe ei door de hete pasta, waardoor het stolt. Niks room, niks saus. Maar ik geef toe dat er wellicht evenveel versies zijn als Italianen.
dacht inderdaad ook dat originele recept zonder room is (ligt trouwens een stuk minder op de maag zonder room), en met pancetta in plaats van spek… Water komt me al in de mond, hmmm ;-)
Ingredients (per person)
100g spaghetti
one egg (one per person, plus one extra yolk)
a handful of diced pancetta
a heaped tablespoon of grated parmesan or pecorino (the amount of cheese, and how finely you dice the pancetta, should be adjusted according to preference)
Recipe
The basic carbonara recipe is quick and easy to make. First, get the spaghetti boiling in plenty of salted water. Next, fry the pancetta in a good dash of olive oil. Beat the eggs and the extra yolk together in a bowl.
When the pasta is cooked, drain it but put a bowl under the colendar in order to retain some of the water; you may need that later. Now return the pasta to the pan, and stir in first the pancetta with the hot oil, and then the beaten eggs. The egg will cook in the heat from the pasta, but here is where the flair comes in; you need to stir the egg into the mix so that it cooks into a cream and not hundreds of pieces of tiny omelette. Add the cheese, and if the mixture is too dry, stir in a little of the cooking water from the pasta (no more than a spoonful). Serve with coarse-ground black pepper.
Variations
It’s possible to make variations of carbonara using different meats and cheeses. Two tasty combinations are parmesan with Italian sausage (skin the sausages and crumble them into the frying pan), and gruyere with speck. Finally, if you can get it, to be truly authentic you should use not diced pancetta but guanciale, or pig’s cheek.
http://www.romefile.com/foodanddrink/carbonara.php
niets sorry, zoals je zegt is niets zo onzeker dan een recept. als je al een pizza in milaan, of firenze of rome of napels hebt gegeten, dan weet je niet meer hoe je dat ding in gent moet noemen.
als het maar smaakt. maar, daar blijf ik bij, eet nooit rauwe eieren bij warm weer. ervaringsdeskundige. ik kon me kandidaat zetten om een sateliet rond de aarde te lanceren. smakelijk.
Hey rony, en dat op mijn nuchtere maag …… gelukkig heb ik nog rap naar mijn vrouwtje geroepen : hard gekookt hé …. ze is eitjes aan het koken voor de orthodoxe pasen.
De rauwe dooier wordt op het einde toegevoegd, waarna de pasta meteen opgediend moet worden. Zo is het maar net. Wat de Italianen betreft: die weten wat af van koeling, zijn het niet de meesters van het ijs?
Blijft het feit dat het personeel in the rambler niet deugt…. vriendelijk zijn ze ook al niet… geen aanrader dus!
Ze zijn wel vriendelijk.
Hoe was jij??
Blaffen!
Een vriendin van mij bezocht onlangs de rambler.
Deze mevrouw heeft CVS(chronisch vermoeidsheid syndroom.
Toen deze mevrouw de rambler bezocht,was ze net naar het UZ gent geweest om bloeduitslagen te krijgen.
Volledig uitgeput van de treinreis en het ziekenhuisbezoek ging ze de rambler binnen om een soepje te drinken.
Om een beetje op adem te komen om de treinreis terug aan te vatten naar huis legde ze haar hoofd een beetje op tafel om te rusten.
Eigenlijk kon de bazin vragen bij dit tafereel wat er scheelde, ben je ziek ofzo,voel je je niet goed? maar deze zei vlakaf dat dit niet gepast was in deze zaak en deed zeer neerbuigend en arrogant.
Mijn vriendin was er zodanig van aangedaan, had geen kracht om zich te verweren, en kwam thuis al huilend.
Van uitputting heeft ze 2 dagen bed niet verlaten.
Toen haar man enkele dagen later belde naar de rambler om te vragen wat er allemaal gaande was, is hij kortaf afgescheept.Hier wordt niet geslapen zei ze.
(van kortzichtigheid gesproken)
Geen excuses en geen begrip.
Hopelijk krijgt de bazin van the rambler nooit te maken met CVS, anders zou ze misschien wel begrip kunnen opbrengen voor deze ziekte.
Als uitbaatster van een zaak, zou ze wel mogen rekening houden met iedereen van de bevolking.
Eigenlijk zou mijn vriendin met CVS dit moeten schrijven, maar ze wilde het zo laten.
Ikzelf ben niet zo vergevingsgezind als haar over zulke feiten.
Ik schrijf dit uit eigen naam zonder medeweten van mijn vriendin met CVS.
Dit zou haar enkel maar meer uitputten.
Dit is geen laster die ik neerschrijf, enkel feiten.
Ahja,over het eten kan ik mij niet uitspreken, ik ben er nooit wezen eten.
Mvg,
chris
Hallo Chris,
allereerst veel beterschap met de vrouw en dit is idd schandalig, het komt erop neer dat hun inkomen op de eerste plaats komt, geld in het laatje!!! best dat niet iedereen zo kleindenkend is!!!
Leuk hé om een zaak af te breken.
Heb geen compassie met u of u vriendin.
Je moest maar het beleefd tegen de uitbaatster gezegd hebben.Ze zou er alle begrip hebben voor gehad.
weet iemand de openingsuren van de rambler?
7/7 open keuken doorlopend open tot 11u. denk ik.. en de brasserie tot 01:00 u. maar ik weet het niet zeker! :s
AFRADER: samen met collega steak tartare gegeten die niet vers was, gevolg: allebei buikloop, absolute afrader
Zeer duur qua prijs/kwaliteit, onvriendelijke bediening… hun enige troef; goed ligging maar daar stopt het nagenoeg ook. Er zijn gelukkig nog andere goede zaken in dezelfde omgeving.
Ik ben hier nogal geweest en toen was ik steeds tevreden maar vandaag:
Zeer slechte onbeleefde service! Heel lang moeten wachten tot er zelfs opgenomen werd (ook al was er amper volk in de zaak) na dit te melden kregen we de commentaar: dat kan ik toch niet weten dat er nog niet is opgenomen?
Uiteindelijk, na weer lang wachten, kregen we het eten. Dat toch niet helemaal was wat we besteld hadden. Spek op de vegetarische salade, verkeerde saus bij vlees en volledig verkeerde bakwijze! Toen we dit meldden, wederom heel erg onbeleefde reactie! (Zoals ik hiervoor nogal heb gelezen) kregen we ook gedreig dat de politie gebeld ging worden.
Na meer dan 2 uur daar te zitten, slecht eten en onbeleefd behandeld te worden zijn we vertrokken, om nooit meer terug te komen!
ik vind het een goede en lekkere brasserie. soms valt het personeel tegen,maar voor de rest was alles goed en lekker.
Vorige week even wat gaan eten, een boerenomelet, niet zo ingewikkeld dacht ik zo.
Heel lang gewacht, bijna een uur moeten wachten. Oké, het was druk maar toch?! Mijn tafelgenote had ook geen moeilijk gerecht, idem dito.
De vriendelijkheid was ver te zoeken, de eigenaar van de zaak zat er bij aan de tafel ernaast als een soort peetvader, en vond zich zeer belangrijk, tegenover zijn vrouwelijke tafelgenoten, maar de handen uit de mouwen steken, ho maar.
Ik had het moeten weten na de eerste keer een paar maanden geleden. Jammer van zo’n horecazaak op zo’n goede plaats aan het station.
Wat wil je, als de kip niet wil leggen … :-)
Vorige week met de collega’s gaan eten, en na lectuur van de laatste commentaren toch maar voor de Lekker Gec, naast de deur gekozen.
Nog altijd veggie van de bovenste plank. Ook het principe van betalen per gewicht kon ons zeer bekoren.
Ik vmben deze week weer gaan eten in the rambler: een zeetong. Het heeft me goed gesmaakt lekker,mooi gebracht. Personeel was wel wat onvriendelijk maar voor de rest was alles oke.
Wij zijn hier al enkele keren komen eten en enkele maanden geleden was de bediening zelfs superaangenaam, vriendelijk, een kleine babbel zonder te storen… Een enorm contrast met gisterenavond. We zijn nog nooit zo onbeschoft behandeld, je zou denken dat 4 mensen die iets komen consumeren toch welkom zouden zijn…
Het eten op zich was ok, maar eens het op tafel gedumpt was keken ze niet meer naar je om. Frietjes bijbestellen heb ik maar aan de toog gedaan, want de ober en dienster keken nooit in onze richting. Daarna nog 30min moeten wachten eer het kwam, dus mijn halve steak moeten meegeven om opnieuw op te warmen. 3x om mayonaise en ketchup moeten vragen eer ze het eindelijk brachten (de saus bij de steak was niet toereikend). Drinken bijbestellen ging even moeizaam, maar kwam sneller (lijkt logisch met 1 persoon die continue aan de tap staat).
Ons ongenoegen was naar het einde toe zeker duidelijk, maar een commerciële geste zat er niet in. De commentaren van het bedienend personeel en de niet-verontschuldigende verontschuldigingen waren jammergenoeg onbeschoft genoeg om nu aan het schrijven te slaan en daar nooit meer terug te keren…
Deze week gaan eten daar… En het is zeer zeker af te raden! Ten eerste kregen we een koude vol au vent en een verbrande lasagne. Daar bovenop waren de frietjes niet gebakken, maar zaten vol olie… Elke Belg weet toch hoe goede frieten eruit zien??
Daarna moest ik 30,60 euro betalen en had al 30 euro in briefjes liggen en was op zoek naar kleingeld. Ineens konden ze dan wel snel tot bij u zijn en de dienster griste mijn 30 euro weg en durfde mij nog af te jagen ook! Zoiets heb ik nog nooit mee gemaakt! Uw klanten laten wachten, maar zelf geen geduld hebben… Zoiets zouden ze moeten sluiten!
Het was de eerste vrijdag van het nieuwe jaar, toen we in Gent in de stationsbuurt verzeild waren. In deze buurt moet je enkel zijn als je de trein wilt nemen, of AMT koffie wilt drinken of wilt eten bij Café Parti. Ons plan was om een hapje te eten bij laatstgenoemde maar omdat in het restaurant alle tafels gereserveerd waren, gingen we in de buurt op zoek naar een alternatief.
We kwamen terecht in The Rambler dat er vanbuiten redelijk treffelijk uitzag.
Het blonde serveerstertje was vriendelijk, maar ze was dus blond en bevestigde alle clichés die over blondjes de ronde doen. Bij het plaatsen van de tafelmatjes, zag ik een eetvlek op de mijne. Toen ze merkte dat ik het gezien had, zei ze: ‘Oh wacht, ik zal het omdraaien.’ Hm. Zelf zou ik de klant een proper placematje hebben gebracht, maar goed.
We bestelden garnaalkroketten en de serveerster schrok zich een hoedje dat we dit als voor- en niet als hoofdgerecht wilden. ‘Huh?’ dachten we.
Daar kwamen de garnaalkroketten. In de vorm van drollen. Het spijt me, maar ik kan het niet anders omschrijven. Een kroket is een kroket en moet niet vervormd worden in een ringvormig torentje. Ik gaf de garnaalkroketten 2/10 zijnde 1 voor de gefrituurde peterselie en 1 voor het schijfje citroen dat dienst deed als garnituur.
We hebben ook 1 van die drolkroketten onderworpen aan een dissectie op zoek naar garnalen, maar die hadden wijselijk de drol en het etablissement verlaten. Verder was de smaak plakkerig in plaats van smeuïg en viel de brij als een baksteen op de maag.
‘Aha,’ dachten we, ‘vandaar de verbazing van de serveerster; na zo’n garnaalkroket krijgt niemand nog een hap door de keel.’ Helaas moest het hoofdgerecht nog volgen: stoverij met frieten.
De stoverij was korkant en uitgedroogd, de saus stond stijf van de maïzena en ontdekte ik daar ook platgekookte stukjes pruim in mijn papje? Had de kok het potje van konijn met pruimen opgewarmd in plaats van stoverijsaus? De frieten waren verbrand aan de buitenkant en rauw vanbinnen. Ik weet niet hoe men daar in slaagt, maar in The Rambler kan het wel.
Aan een andere tafel hoorde ik een klant een opmerking maken over de gebraden kip die te droog en uitgebakken was. Het serveerstertje antwoordde dat ze daar nooit klachten over hadden gehad en daarmee was de kous af, zelfs geen ‘Dank u voor de opmerking, ik zal het doorgeven aan de keuken, meneer.’
We verlieten de zaak met een gepeperde rekening, een opgeblazen gevoel en de onaangename ervaring van bedrogen en afgezet te zijn geweest. Als u een dezer dagen voorbij The Rambler zou passeren en u merkt dat de naam van het etablissement werd beklad en veranderd in De Ramp, dan weet u van wie het komt.
Oei. Af te raden dus. Bedankt voor het verslag. Ik zal die zaak zeker vermijden.
Heel wat negatieve reacties. Zuurpruimen.Velen kennen hier blijkbaar niks van horeca en denken dat ze HET zijn. En dat het personeel maar slaven zijn.
Gisteren daar gaan eten, heel druk.
Het eten was overheerlijk en de bediening? Heel vriendelijk personeel.
Zuurpruimen behandeld het personeel vriendelijk. Weten jullie wel wat het is afgeblaft te worden door klanten???
Klant is koning! Maar sommigen nemen dit te letterlijk.
Aan The Rambler. Doe zo verder en trek jullie niks aan van al die criticasters.Zijn mensen die overal iets op weten. Al gaan ze bij Goossens eten dan zal het nog niet goed zijn.
Ik ben gisteravond in The Rambler wezen eten. Ik heb heerlijk gegeten. Maar inderdaad de bediening! Verschrikkelijk! Totaal niet klantvriendelijk. En de meneer die ons bediende vond het blijkbaar belangrijker om te sjansen en te flirten met een dame aan een andere tafel dan ons op een fatsoenlijke manier te bedienen, echt een heel erg ongepast tafereel. Ik kom er in ieder geval nooit meer…
Gisteren middag iets gaan eten met mijn man 1ste keer
Dat wij in the rambler waren geweest. Zeer vriendelijke bediening
Gehad door het meisje dat daar werkte ondanks de drukte
Bediende ze altijd met een lach en vriendelijkheid en het eten overheerlijk!!
Wij komen zeker terug!!