Geheugen: feit of fictie?

woensdag 7 mei 2008 9u09 | Tessa | 2 reacties
Trefwoorden: , , .

Dat de organisatie van het Wetenschapscafé gewacht heeft met dit thema tot nu – “Geheugen: Feit of fictie?” is het laatste café voor de zomer – lijkt me een goed idee. Als ik in het Google-zoekveld ‘test je geheugen’ intik en me overgeef aan de spelletjes die verschijnen, heb ik al gauw nood aan vakantie. En laat het nu toevallig bijna zomer en dus vakantie zijn.

Mijn geheugen is flutjes waard. En dat is frustrerend. Zelfs het simpelste geheugenspelletje “Zoek een tweetal bij elkaar” zet me aan het nagelbijten. Je kan op het internet, op bijvoorbeeld de site “De Nationale Geheugentest” je resultaten vergelijken met die van kennissen, vrienden of familie. Vrezend voor het resultaat zou ik geneigd zijn m’n tachtigjarige oma uit te dagen in plaats van leeftijdgenoten. Laat ik die vergelijkende test uit eerlijke schaamte dus maar niet doen. En mag ik de organisatie van het Wetenschapscafé alvast een tip geven voor het eerste thema na de zomer: Stress.

Wetenschapscafé
Deze maand zijn de gasten in het Wetenschapscafé psycholoog Wim Fias en neuroloog Paul Boon. Ze zullen het onder andere hebben over de werking en betrouwbaarheid van het geheugen. Hoe slagen we erin om informatie en herinneringen op te slaan in wat eigenlijk niet meer is dan een grote klomp grijze cellen? En vertelt het geheugen altijd de waarheid? Maar wat mij het meeste benieuwt, is het antwoord op de vraag “Kan ons geheugen getraind worden?” Daarvoor moeten we eerst ‘het geheugen’ definiëren.

“Alles wat we leren, weten en kunnen is gebaseerd op geheugenprocessen”, lees ik op de site van het Wetenschapscafé. En verder: “Logisch dan ook dat er niet zoiets bestaat als ‘het geheugen’.” Ook Wikipedia kent de definitie niet. Ze hebben het over sensorisch geheugen, langetermijn, kortetermijn, iconisch, echoïsch, expliciet en impliciet geheugen en splitsen sommige van die geheugens nog ’s verder op in nog meer geheugens. Gil! Waar vind ik ooit de tijd om AL die geheugens te trainen?!

In het langetermijngeheugen wordt informatie pas opgeslagen als het in het kortetermijngeheugen aanwezig is en voldoende herhaald wordt. Het lijkt me dus aangewezen om te starten bij het kortetermijngeheugen. Yoghurt, kaas, fruit, hesp, boter, risotto en mosterd. In mijn werkgeheugen of kortetermijngeheugen zou ik 7 items moeten kunnen opslaan. Volgens Wikipedia moet het mogelijk zijn dat aantal uit te breiden door zinnetjes te vormen of een ezelsbruggetje te maken: Y, k, f, h, b, r, m. Yokofohoborom of Yekefheberem. Hoe moet ik dat in godsnaam onthouden? Hopelijk hebben psycholoog Fias en neuroloog Boon betere tips…

Het is niet allemaal kommer en kwel tussen mijn oren, hoor. Waar ik een uitstekend geheugen voor heb, zijn gemaakte afspraken. Nog nooit vergat ik er één. Of dat echter aan m’n grijze cellen ligt of Google Agenda, laat ik in het midden. En wie zo nu en dan wél ‘s een afspraak vergeet, noteer:

Wetenschapscafé Geheugen: feit of fictie? op dinsdag 13 mei vanaf 19u45 in het Studio Skoop Café, St.-Annaplein, Gent.

© 2008 GENTBLOGT VZW

2 reacties »

  1. Reactie van rony coekaerts

    ik wens je een geruststellende avond, tessa, en vooral, vergeet niet wat ze gezegd hebben :)
    geheugen, in zijn vele vormen, is een raar ding, maar een iets weet ik zeker: het gaat er niet op vooruit. en vooral, het is zo selectief. raar.
    dus, ik wou er zijn. maar ik was vergeten dat dat met de tram niet gaat.

  2. Reactie van Eve

    Tessa, ik zit hier al meer dan een uur te wachten op u!