Gentblogt

Bekerstress

zaterdag 17 mei 2008 18u37 | V202-R7-P12 | 7 reacties
Trefwoorden: AA Gent, bekerfinale.

Het gebeurde gisteren aan de ontbijttafel. Onaangekondigd. Zoonlief net zijn zoveelste stukje boterham uitdagend op de grond gegooid toen Lisbeth Imbo over de langverwachte bekerfinale begon. Tot ergenis van mijn echtgenote verlegde ik meteen mijn aandacht. Mijn ochtendlijke trek naar koffie en chocopasta was plotsklaps voorbij. Geen hap kreeg ik nog binnen. Rillingen over mijn hele lijf. Tot het laatste fluitsignaal in Brussel komt het niet meer goed. Bekerstress.

Nooit eerder bezocht ik het Koning Boudewijnstadion. Een atletiekstadion is het, geen voetbaltempel. Troosteloos en saai, zo oogt het. Lelijk ook. Ik twijfel of ik niet beter een verrekijker meeneem in plaats van mijn obligate banier. Een hele opdracht wordt het om in die mottenballenkast wat sfeer te krijgen. Hoewel, ‘t Vliergerke met twintigduizend uitgelaten Gentenaars. De Buffalomars gebracht door een vastberaden legioen in blauw en wit. Spoken zal het doen. Anderlecht? Boe! Boe!

Hoe we in Brussel geraken is een ander paar mouwen. Brussel, je weet wel: de best bestuurde hoofdstad van Europa, heeft het weer puik voor elkaar. Dezelfde middag dat er in het grootste voetbalstadion van het land vijftigduizend mensen verzamelen, wordt de belangrijkste toegangsweg tot dat stadion afgesloten voor alle verkeer. Je leest het goed! Tussen 12.30u en 13.30u is de Ring rond Brussel dicht. Voor een gezellig fietsevent. Brussel “Wild van fietsen”, maar dan tweetalig. Leuk! Twintigduizend Buffalo’s in de file. We kunnen misschien een kaartje leggen op de middenberm…

Eens we de bollen van het Atomium bemonsteren wacht ons een nieuwe ervaring. Op de Eeuwfeestlaan is een Buffalo Village opgetrokken. Het klinkt als een dorp uit het Wilde Westen. De kans is niet onbestaande dat het ook zoiets zal worden. Weliswaar met Jupiler en hamburgers. En muziek, te luide muziek. Een opwarmertje in blauw en wit voordat we de vergane tempel van de troosteloze vorst mogen betreden.

We zitten met onze bende op tribune 1. Door een speling van het lot. Ik wilde eigenlijk kaarten voor tribune 2 bovenaan. Vak B werd het. Ze hebben er het hele alfabet. €45. Niet mis! Wellicht omringd door nette heren en dames. Als die maar niet denken dat ik daar schoon op mijn stoeltje ga blijven zitten. Aan alle gloryhunters die zich zondag voor het eerst aan een voetbalwedstrijd wagen: dit is een sportmanifestatie, geen voorstelling in ‘t Frans Theater! Staan, springen, zingen. Dat zullen we doen. In een bekerwedstrijd telt niet de kwaliteit of het budget van spelers of ploeg. De wil om te winnen is de enige weg naar succes. Wij, fiere leden van het Buffalo Blue-White Army, wij hebben een belangrijke taak te volbrengen. Met zang en dans eisen wij de overwinning op. We rusten niet tot we met schorre keel, na vierentwintig jaar, eindelijk de Cup bezingen.

Wat volgt is een zegetocht terug naar onze burcht. In de file, wat had je gedacht. Chaos en voetbalbond. Het zijn haast synoniemen. Maar wat deert het ons wanneer we die prachtige blikken beker mee naar de Arteveldestad tronen? Aan de poort van Sint-Pieter wacht ons immers de ultieme apotheose. De hemel wenkt. Een feestje voor twintigduizend Buffalo’s, zot van glorie. Een instuif, op nauwelijks drie weken tijd in elkaar gebokst door KAA Gent en de Stad. Een huzarenstuk als dit is enkel in onze stad denkbaar. Met dank aan de Dienst Feestelijkheden. Die gasten zijn niet normaal. In de drukste periode van het jaar, in volle voorbereiding van de Gentse Feesten, nemen ze dit er even tussen. Chapeau! Als onze gladiatoren zondag een even grote wil om te slagen aan de dag leggen wordt 18 mei 2008 een historische dag.

KAA Gent, Stad Gent, Supportersfederatie Gent, Buffalo Fan Team, Voetbal in de Stad. Samen gaan we voor de overwinning. Come on Blue-White! Come on Blue-White!

Non licet omnibus adire Corinthum. Nunc est bibendum.

© 2008 GENTBLOGT VZW