RSSTwee dagen theaterbom
Vrijdag en zaterdag hebben wij de avond doorgebracht op de theaterbom. Een collega van iemand uit ons gezelschap speelt bij Livingstone, en dat moesten wij dan maar bekijken en beluisteren. Ik had maar met een half oog gelezen wat de theaterbom eigenlijk was en wist dus niet goed waaraan mij te verwachten. Ik moet ook eerlijk toegeven dat de Brugse Poort voor mij een compleet onbekende wijk is. Daar is dit weekend dus snel verandering in gekomen. De sfeer van het Minnepark (of moet ik Pierkespark zeggen?) had ons direct beet.
Na het bestellen van een ecologische en eerlijke pint begon het optreden van Livingstone. Jazz, werd ons gezegd. Maar het was veel meer dan dat. De opener was een dronkemanslied, waarna de zanger spijtig genoeg enkel nog trompet speelde. De rest van de set was instrumentaal. Een contrabas en blazersectie, dat kan mij altijd bekoren. Als dan ook nog de melodica werd aangeblazen was ik helemaal tevreden. Bij momenten leek Livingstone eerder een achtergondbandje op een saai trouwfeest, maar voor je het wist zette een zuiders ritme of een vreemde melodische wending de boel op stelten en raasde het nummer verder naar een boeiende climax. Het was op de muzikanten hun gezicht af te lezen dat ze zich razend amuseerden en dat straalde ook uit de muziek.
In de zaal van de Vieze Gasten stond alles klaar voor een of ander optreden. Aangezien we nog steeds geen programmaboekje hadden kunnen bemachtigen, wisten we vooraf niet waar ons aan te verwachten. De combinatie van bongo’s, hammondorgel, akoestische gitaren en een drumcomputer deden al iets vreemds vermoeden, maar toen plots Frank Zappa achter de congo’s en ne grote moustache achter de drums plaatsnamen kon het alle kanten op. Een zuiders ritme werd ingezet en lang aangehouden. Ondertussen nam de zanger met een overdaad aan hoofddeksels zijn tijd om zich te installeren. We kunnen wel stellen dat de absurde sfeer gezet was. Wat volgde was een wervelwind aan muziekstijlen uit zowat alle streken ten zuiden van ons Belgenlandje. Italiaans, Marrokaans, Indisch, reggea, Arabisch, muzette en half Zuid-Amerika zijn de revue gepasseerd. Allemaal met de nodige humor en opzwepende outros die langer duurden dan de nummers zelf. Sidi Caravan, dames en heren, dat is hun naam. Onthouden!
Hierbij een kort en schokkerig fragment van het optreden vrijdag:
De volgende dag, zaterdag, hadden we wel een programmaboekje gevonden en leek Don Fabulist ons wel boeiend. Op de Bas*Boot luisterden we naar slavenverhalen, een oude legende uit de streek (dat van de duivelsdochter en de soldaat) en een lied in het Bargoens, verteld door een rauwe, rommelende zwerverstem en begeleid door percussie en drum. Samen met de kleine, wiegende locatie leverde dit alles een heel intieme, mysterieuze sfeer. Luisteren naar verhalen, een mens moet dat meer doen.
Plots kwamen wij op het idee om eens langs te gaan bij Manu. Daar ging waarschijnlijk ook wel een optreden plaatsvinden die avond. Na het ontvangen van een ecologische en eerlijke cola zochten wij toch eens op naar welk optreden we gingen kijken. En wat stond daar? Lieven Tavernier. Ik hoop dat ik Lieven Tavernier niet aan u moet voorstellen. En als dat wel moet, dan hoop ik dat ge toch tenminste die drie nummers kent die Jan De Wilde van hem geleend heeft: De Verdwenen Karavaan, Eerste Sneeuw en – onbewust het lijflied van velen in onze dierbare stad – De Fanfare van Honger en Dorst. Lieven Tavernier haalde uit zijn geheugen een paar oude nummers, op verzoek van enkele fans in de woonkamer, speelde recent werk en twee van voornoemde liederen. Allemaal met de zelfde eenvoudige, maar zo poëtische en triestige teksten. Elke keer beloofde hij een vrolijk lied, maar de droefheid komt bij Lieven toch telkens weer bovendrijven.
Zo in een woonkamer zitten om met zo’n 15 mensen samen naar een intiem optreden te kijken, dat was een bijzondere ervaring die we zeker nog eens willen overdoen. Als Tolhuis-Sluizeken-Ham ooit zoiets organiseert, onze woonkamer staat met plezier open.
© 2008 GENTBLOGT VZW
Zeg maar gerust “pierkespark” :-)
Ik vind het op zich al jammer dat er al 2 namen in de running zijn.
Diegene die de boel daar plat hebben gesmeten voor hun zogezegde zuurstof en er nadien een aartslelijk gebouw terug op bouwden zijn blijkbaar kort van geheugen en belofte.