Mongol
Gisteren trok ik naar de cinema. Olé ola, je weet wel met zo’n doek en camera.
Ik wou per se Mongol zien. De film over de tot de verbeelding sprekende krijger Djengis Khan. Berucht, gevreesd en ongeëvenaard in zijn wereldveroveringen. Sergei Bodrov geeft ons een kijk van hoe het steppeherdertje tot een machtige Khan, krijgsheer uitgroeit. Al van kleinsaf blijkt de kleine Temudgin een zelfverzekerd kereltje dat van aanpakken weet en zich zelf zal moeten redden in de grote boze wereld van rivaliserende Mongolenstammen. Is het een heldenepos vol machtige veldslagen? Een actiefilm? Een natuurfilm? Een sprookjesfilm, Mongol is een vrij geslaagde mengeling van voornoemde genres.
Al van bij de eerste beelden krijgen we een blik op de adembenemende steppes van het onherbergzame wijdse Mongolië…Een troep ruiters komt van heinde en verre naar the middle of nowhere. Het is de kleine Temudgin die met zijn vader op zoek is naar een bruid bij een vijandige stam om vrede te sluiten.
Het komt helaas zover niet, Temudgin vindt een bruid bij de stam van een vriend van zijn vader. En dan wordt zijn vader vermoord door een jaloerse stamgenoot.
Van dat moment af is de kleine Temudgin nergens meer veilig en staat hij alleen op de wereld. De film is opgedeeld in enkele grote blokken die de verschillende fases in de ontwikkeling van Temudgin verhalen. Ieder stuk neemt zijn tijd, maar verveelt niet ondanks het trage tempo. Bij momenten heeft het iets van een natuurdocumentaire over nomadische stammen en hun gebruiken, regels en leven in het algemeen. Alleen ben je er als toeschouwer nauwer bij betrokken. De bijzondere aandacht voor de natuur, de kostuums en de setting komt de sfeer van de film ten goede. Mijn favoriete scènes zijn de achtervolgingen te paard.
De wording van Temudgin tot Khan verloopt niet zonder slag of stoot en ook enige hulp van de Grote Tenri, de God der Mongolen, blijkt in de film noodzakelijk om Temudgin alles op zijn pad te brengen wat nodig om zich uit netelige situaties te bevrijden. Dit kan er wat over zijn voor sommigen, niettemin speelden goden en sjamanen altijd al een grote rol in dergelijke culturen.
Een echte epische veldslag komt er niet, maar de paar gevechten worden knap in beeld gebracht met als apotheose de tegenaanval van de Mongoolse ruiters op de steppe, wanneer de voorhoede van Temudgin’s rivaal aanvalt. Schitterend, beangstigend en ademafsnijdend. Letterlijk.
Bodrov hield het midden tussen een avonturenfilm en een mystiek drama voer het leven van een legendarische krijger. Het verhalende zoals je in vele Aziatische minimalistische pareltjes ziet, is een echte troef dat deze film onderscheidt van zijn soortgenoten uit Hollywood die heel wat oppervlakkiger zijn en het moeten hebben van grootse decors en dito actiescènes.
Een pluim ook voor de erg knappe soundtrack van onder andere de Mongoolse folk rockgroep Altan Urag. Muziek die doet denken aan die muziek van dat andere Mongoolse pareltje Khadak.
Nu in de Studio Skoop, Sint-Annaplein.
© 2008 GENTBLOGT VZW
misschien een stomme vraag, maar welke taal wordt er gesproken? Moest het Mongools zijn is dat zeker een pluspunt, maar je weet nooit :)
het leuke aan die fim is dat (aangezien ‘m over mij gaat) in ‘t Westvlaams is, nee, ’tis in de authentieke taal gelukkig!!!!! mongools/chineesachtig dialect als ik andere reviews er op nalees met op de set enorme taalproblemen :-)
die moet ik gaan zien! Was als klein jongetje helemaal bezeten van Djengiz Khan en de Mongolen
Idem, heb het boek van C.C. Bergius : “Bloed en bloesems voor Dschingis-Chan” zeker een vijftal keer gelezen!
Begint als volgt :
“Er droop bloed uit de vuist van de knaap … bloed dat rood was als robijnen!”
Uitgeverij Climax 1962 Sint-Denijs-Westrem.
de film is hier in afleveringen, ze zijn ook hier de stomme commerciele toer opgegaan, met onderbrekingen om het kwartier, en drie avonden. maar het is dus, volgens mijn vrouw, in het mongools. gelukkig met ondertittelling. chinees. leuk voor mij. versta er dus geen tiende van. de taal gaat nog en beetje, maar de schriftuur?
roland, is dat boek nog ergens te verkrijgen?
we mogen dan nog verschillen van mening over bepaalde dingen, sommige interesses zijn toch wel, blijkbaar, gelijklopend.
Dag Rony, dat betwijfel ik, ik heb het boek in december 1962 gekocht, dat is lang geleden hé. Misschien nog ergens op de rommelmarkt of op zondag aan de ajuinlei ?
Ik denk dat we over het algemeen meer gelijke mening zijn dan verschillen van mening. Ik heb mijn plaats nog niet goed gevonden hier in België, te lang weggeweest waarschijnlijk (1960-2005).
Historische correctheid is nergens te bespeuren. De hoofdrolspeler is geen Mongool, maar wel een Japanner. Verder geloof ik dat ze het vooral moeten hebben van de veldslagen en meer dan mooie beelden in een smakelijk verhaaltje is het niet.
Een gemiste kans als je het mij vraagt…
zou graag het boek kopen