Gentblogt

Gent opnieuw (hoofd)rol in televisiefeuilleton

zondag 15 juni 2008 21u07 | Veerle | 8 reacties
Trefwoorden: lalola, LouisLouise, telenovela, televisie, VTM.

Vrijdagnamiddag had ik een halve dag vakantie opgenomen om samen met mijn wederhelft enkele noodzakelijke boodschappen te doen. Tot er een oproep kwam op de mailinglijst: of er, please, niemand van de redactie vrijdagnamiddag naar een persconferentie in het Provinciehuis kon gaan. Ik keek wederhelft eens lief aan: het Provinciehuis, da’s in de Gouvernementstraat, hartje centrum, dus konden we daar toch eerst een uurtje naartoe en nadien naar de Veldstraat.

En zo zaten wij om twee uur in de Banketzaal van het Provinciehuis, waar behoorlijk wat pers aanwezig was. Want dadelijk zou de opvolger van kijkcijferkanon Sara worden voorgesteld en uit de persuitnodiging bleek al dat die zich in Gent en Oost-Vlaanderen afspeelt, mét steun van stads- en provinciebestuur. Vandaar de locatie. Ik kwam helaas tot de ontdekking dat ik in de haast om thuis op tijd te vertrekken (nadat ik onze studerende jeugd van het nodige krachtvoer had voorzien) het fototoestel vergeten ben. Dus zal u het hier voor een keer zonder foto’s moeten stellen. Mea culpa.

We werden verwelkomd door niemand minder dan gouverneur André Denys, die fijntjes opmerkte dat het lang geleden was dat er zoveel volk op een persconferentie was. Hij kondigde aan dat we getuige waren van een uniek moment in de Vlaamse televisiegeschiedenis: de samenwerking tussen twee openbare besturen en een televisiemaatschappij (VTM dus, ter verduidelijking). Uit zijn activiteiten in de Commissie Media in de jaren tachtig onthield hij dat overheid en media elkaar nodig hebben. Te veel wederzijdse bemoeienissen lopen meestal faliekant af, maar samen-werking is perfect mogelijk als die voor beide partijen een meerwaarde te bieden heeft. De meerwaarde voor de provincie is tweeledig. Enerzijds is het een absolute prioriteit van de provincie om creativiteit en jong talent te stimuleren. Anderzijds is het een unieke gelegenheid om zowel Gent als de provincie Oost-Vlaanderen op de kaart te zetten. In ruil daarvoor heeft het provinciebestuur € 100.000 veil voor deze productie: € 50.000 in 2008 en € 50.000 in 2009 (dit laatste als de begroting wordt goedgekeurd).

De woorden van de gouverneur werden volmondig bijgetreden door Alexander Vercamer, gedeputeerde voor Communicatie. De participatie in dit nieuwe feuilleton kadert ook in het project Regiomarketing: Oost-Vlaanderen heeft heel wat troeven achter de hand, de Oost-Vlaming zelf weet dat wel, en de gedroomde manier om dit ook aan de rest van Vlaanderen te tonen, is via deelname aan een televisiereeks. En met die troeven worden niet alleen de talrijke schitterende plekjes uit onze provincie bedoeld, maar ook o.m. de Gentse haven, de sierteelt, de biotechnologie, de onderwijsinfrastructuur (grootste universiteit, grootste hogeschool). Daarnaast kan de provincie instaan voor logistieke ondersteuning zoals de provinciale scholen, sportcentra, domeinen.

Burgemeester Daniël Termont vertelde in zijn eigenste typische stijl hoe het productiehuis, Studio A (makers van o.m. Familie en Spoed), enkele maanden geleden een afspraak maakte, hoe ze de nieuwe serie voorstelden, dat de stad Antwerpen ook zeer geïnteresseerd was, dat hij het verhaal aanvankelijk redelijk idioot en ongeloofwaardig vond, dat ze hem een aantal afleveringen van de originele serie toonden en hoe hij onmiddellijk verkocht was. Volgens onze burgervader is het een bijzonder geestig verhaal (en hij heeft dat genoeg herhaald, dus zal het wel waar zijn, veronderstel ik), dat iedereen – man en vrouw, oud en jong – zal aanspreken. Na enkele vergaderingen en het op tafel leggen van een stedelijk budget van € 100.000 (eveneens gespreid over twee jaar), trok Studio A de kaart van het jonge, trendy, moderne, dynamische en bruisende aspect van Gent, een sfeer die nodig is voor de serie en dan ook uitgebreid aan bod zal komen. Termont verwees daarbij nog eens naar het belang van Flikken voor het stijgende toerisme evenals voor het imago van onze politiediensten.
De stad beschikt zelfs over een eigen dienst, het Film Office (ressorterend onder het Departement Stadspromotie en Sport РDienst Toerisme) om iedereen die in Gent wil filmen bij te staan. Zo assisteert het Film Office ook Studio A., o.m. bij het zoeken naar geschikte locaties, het afzetten van straten, het leggen van contacten, enz. Ook dat is ̩̩n van de troeven waardoor Gent zich profileert als filmstad.

Dan werd eindelijk het woord gegeven aan An Rydant (VTM) die voor ons een tip van de sluier kwam oplichten (daarvoor waren we tenslotte gekomen, nieuwsgierig als we zijn).

Vooreerst het verhaal van wat omschreven kan worden als een romantische zedenkomedie:

Louis, een macho onder de macho’s, is hoofdredacteur van een mannenblad. Hij is succesvol, zowel in zijn job als bij het vrouwvolk. Maar de jacht is belangrijker dan de – uiteraard knappe – prooi, die na de verovering wordt gedumpt. Zo vergaat het ook Eva, maar dat is nu wel buiten de waard(in) gerekend: zij pikt dat niet en spreekt een vloek over hem uit. Geloof het of geloof het niet: ’s anderendaags ontwaakt mister macho in het lichaam van een bijzonder aantrekkelijke vrouw. De gehele mannengeest en -mentaliteit in een vrouwenlijf, met hormonen en al. Voer voor komische situaties – zoals het plots leren lopen op naaldhakken (en tiens, dat vraag ik me plots af, wat trek je in zo’n geval ’s ochtends aan als je voor een kast vol mannenkleren staat?) en al dan niet diepgaande ideeën omtrent genderproblemen.
Gaandeweg staat Louise – zoals ook haar naam inmiddels vervrouwelijkt werd – meer en meer haar ‘mannetje’ in dit nieuwe leven en leert ze omgaan met haar nieuwe zijn. Ondertussen gebeurt natuurlijk het onvermijdelijke: ze wordt verliefd. Op een man welteverstaan. Dat stelt haar uiteindelijk voor de verscheurende keuze: wordt ze weer Louis of blijft ze Louise?

Het verhaal is gebaseerd op de originele Argentijnse telenovela Lalola, die zich afspeelt in Buenos Aires, terwijl de gelijknamige Amerikaanse reeks in New York gedraaid werd. De Vlaamse versie heeft de primeur in Europa en werd LouisLouise gedoopt. Gent verkeert dus in goed gezelschap, zo naast deze beide wereldsteden.

En toen, toen kwam de kers op de taart en werd een belangrijk deel van de cast voorgesteld. En toen, toen bleek pas goed hoe stom het was dat fototoestel te vergeten. Kieken dat ik ben. En dus schaam ik mij een beetje omdat ik jullie nu voor foto’s van Hilde De Baerdemaeker (Louise), Roel Vanderstukken (Thomas Lesaffer), Ianka Fleerackers (Charlotte De Wilde), Werner De Smedt (Bruno Sels) moet doorverwijzen naar andere media. De rest van de – al dan niet aanwezige – cast bestaat uit o.m. Rudy Morren, Eline De Munck, Elke Dom, An Vanderstighelen, Bieke Ilegems, Steve Geerts, Kim Hertogs, Manou Kersting, Evi Vermandere, Matteo Simoni en Ward Kerremans.

Tijdens de fotoshoot in de tuin van het Provinciehuis kon ik mij evenwel niet van de indruk ontdoen dat dit een van de minder aangename verplichtingen van het ‘sterrendom’ is. Ik vond de acteurs en actrices er zo ‘levenloos’ uitzien, terwijl de hoofdrol gespeeld werd door de fotografen: “Joehoe, kijk eens allemaal naar hier”, “Joehoe, en nu allemaal naar mij”, “Wil je allemaal een beetje opschuiven naar links?”, “En nu naar rechts”, “En nu allemaal in de schaduw”, en de cast maar glimlachen en kijken en opschuiven op commando. Maar in juli beginnen de opnamen en dan zullen zij allemaal het beste van zichzelf geven om ervoor te zorgen dat u het komende televisieseizoen alle weekdagen tussen halfzeven en zeven aan uw buis gekluisterd zit voor 200 afleveringen van LouisLouise. En het wordt gegarandeerd geestig. Zeg dat Termont het gezegd heeft.

© 2008 GENTBLOGT VZW