RSSSioen meets Soweto (4): Een trip naar Mpumalanga
Sioen verblijft momenteel voor een derde keer op een jaar tijd in Zuid-Afrika en stoomt daar iets moois klaar voor ‘One Day For Another World’, hét Gentse Feesten evenement bij uitstek dat op 22/07 zal doorgaan op het groot podium bij Sint-Jacobs. Vandaag krijgt u exclusief op Gentblogt deel vier uit zijn dagboek -deel één, twee en drie kan u hier nalezen.
Joepie, ik heb wilde beesten gezien! Olifanten, leeuwen, giraffen, everzwijnen, zebra’s en zelfs wilde duiven, maak dat mee! Bovendien heb ik aan het raam van God gestaan (God’s Window), ik heb me ook weer een toerist gevoeld (I hate being a tourist), maar “dat komt ervan hé, Sioen, als ge gelijk nen Japanner rondloopt met uwen kodak!”
Soit, het was een zalige week in een zalig stukje natuur. Besten en ik reden met een gehuurde en kramikele Frod Whatever (ik weet namelijk niets van auto’s) over de heuvels van Mpumalanga, een provincie ten noordoosten van Johannesburg. Het was vakantie op onbekend terrein en er viel veel te verkennen.
Billy Bongo’s Backpackers in Sabie werd onze uitvalbasis, gesteund door gastheer Garth en zijn medewerker Master. Een echte ‘backpackers’ zoals het hoort: een kicker (tafelvoetbal), een pooltafel, een kampvuurtje tegen de kou ‘s avonds, Hansa-pintjes en ‘ghanga’ en vooral duizend en één verhalen. Garth heeft er namelijk niet zomaar een leventje opzitten, van een zwaar drugsverleden tot journalist bij een krant in Jo’burg, van familieman met 2 echtscheidingen tot zijn keuze voor de lifestyle van een backpacker.
Master en Besten haalden dan weer herinningen op vanuit hun thuisland Malawi en ik luister met volle teugen. We braaien (bbq) en kickeren er op los, we dansen op liedjes van Bob Marley en citeren Manu Chao: ‘Hey Bobbie Marley, say something good to me, this world is going crazy, it’s an emergency!!
In de voormiddag werk ik aan mijn teksten en in de namiddag trekken Besten en ik erop uit. Onze toeristische slachtoffers zijn Lone Creek Falls (een 50m hoge waterval), God’s Window, met een zalig vergezicht tot in Mozambique, Pilgrim’s Rest, een mijnwerkersdorpje waar de tijd is blijven stilstaan (ik schat 1870 of zoiets), Bourke’s Potholes, waar het water van de Blyde River zich erosiekrachten tentoonspreidt en uiteindelijk ook Kruger National Park, waar we dezelfde kramikele Ford over 4×4-paadjes loodsten om er een meer dan bevredigende safari te ondergaan.
Ik weet het, beste lezer, die is eerder een dagboekje om mijn grootmoeder te laten lezen en veel heeft het met ‘Sioen Meets Soweto’ niet te maken, maar ik praatte, gedurende de 1600km-lang tocht, weer uitvoerig met Besten over Zuid-Afrika en Soweto en ondertussen al een aardig mondje Zulu, al verstuik ik regelmatig mijn tongspieren…
Ik hou het dan ook korter dan anders, en werk nog een beetje verder aan de lyrics van de 15 nummers die we vanaf maandag zullen repeteren. Morgen komen mijn fellow-muzikanten en Gentenaars Laurens, Mirko en Frederik in Zuid-Afrika toe en dan nemen Besten en ik hen mee op pad. Want zoals Besten tegen alle reizigers zei toen we hen in Mpumalanga tegenkwamen: ‘Geen reisje naar Zuid-Afrika zonder een bezoek aan Soweto, het hart van de natie!
uw toerist,
Sioen
© 2008 GENTBLOGT VZW
grappig hoe universeel bob marley is op het afrikaanse continent… het lijkt wel een gedeelde religie daar ;-)
een toeristisch verslag om ons allemaal jaloers te maken, niet enkel je grootmoeder
Inderdaad, ik was vorige zomer in Mali en ook daar worden de plaatjes van Bob grijsgedraaid. Van een heel andere orde, maar ook wel mooi en toepasselijk: luister eens naar ‘Van Mpumalanga tot Die Kaap’ van Stef Bossie. Zalige plaat, zonder dat typisch kleffe van Stef.