RSSDe man van staal
Het is duidelijk, het kan ook anders. Iron Man mist de doelloosheid en de bombast van The Incredible Hulk (zie onze bespreking), maar biedt in plaats daarvan twee voorbijvliegende uren degelijke –maar conventionele– ontspanning.
Iron Man had voor mij geen voorgeschiedenis. Ik heb er nooit een andere film over gezien, en ik heb er ook geen comic book van gelezen. Voorkennis bleek evenwel –geheel in tegenstelling tot het hulkgedrocht– absoluut niet nodig. Het verhaal begint netjes bij het begin, of liever: ergens in het midden, en laat de kijker voorzichtig deel uitmaken van het leven van Tony Stark, wapenhandelaar en Iron Man (neenee, ik verklap hier –alweer– niets mee). De film opent in een woestijn, waar Tony Stark meerijdt in een militair konvooi. De voertuigen worden evenwel onder vuur genomen, en Stark wordt verwond.
Wat volgt is een klassiek en redelijk zwart-wit comic book verhaal. Wapenhandelaar Stark ziet in dat zijn handel niet alleen ten dienste staat van het Amerikaanse leger, maar via een omweg meteen ook haar tegenstanders bevoorraadt. Ten dele door de voorval aan het begin van de film bekeert hij zich tot ‘het goede’ en hij wordt in zijn kweeste om de schurken de wapens terug afhandig te maken, vanzelfprekend tegengewerkt door de persoon die zich met het (illegale) wapenhandeltje tracht te verrijken. Het is het soort van eenvoudig verhaal dat al vaak dienst heeft gedaan, maar die eenvoud werkt.
Robert Downey Jr. is de perfecte belichaming van Tony Stark. Wie hem nog kent uit Less Than Zero (de Brat Pack verfilming van Bret Easton Ellis’ gelijknamige roman met de schitterende theme song van The Bangles), zal zeker zijn sympathieke zelfzekerheid –op het randje van de arrogantie– herkennen. Tony Stark heeft het charisma van James Bond én zijn lef. Voeg daar nog eens zijn praktische intelligentie aan toe en een soort achteloze penchant tot zelfdestructie, en de vrouwen vallen bij bosjes. Het lijkt allemaal overigens heel sterk op het leven van de acteur zelf, en u begrijpt dat Robert Downey Jr. zeer correct werd gecast.
Geen nood, dit is een superhero film. Dat betekent dat er wordt gevochten, dat er onwaarschijnlijke stunts worden uitgevoerd, explosies in voorkomen, en al eens mag gelachen worden ook. Maar terwijl al die ingrediënten duidelijk in de film vervat zitten, dienen ze ter ondersteuning van het verhaal i.p.v. omgekeerd. Hier wordt geacteerd, en net zozeer om uw aandacht gevochten, als tegen de slechterik. Met een zeer leutig en heel Robert Downey Jr./Tony Strak typerend einde!
(Misschien moet ik toch maar eens de comic book versie van naderbij bekijken ook.)
Iron Man, van Jon Favreau met Robert Downey Jr. en Gwyneth Paltrow. Gezien in AMC Pacific Place 11, Seattle; te bekijken in Kinepolis Gent (Decascoop, Ter Platen).
© 2008 GENTBLOGT VZW