Gentblogt

2 reacties »

1. Reactie van Frans

   30-06-2008 om 13:43

   Gestolen als raven in de kousewinkel? De winkeldieven hebben zich dan van deur vergist, want “Maître Corbeau tenait en son bec un fromage” (Jean de La Fontaine). Het zullen in de kousenwinkel wel vossenstreken geweest zijn. Ik wens Michel Peeters en zijn vrouw een oververdiende rust.
2. Reactie van Jean Marie DE WULF

   30-06-2008 om 14:35

   Mijn cholesterolproblemen hebben mijn trouw aan Michel Peeters’ winkel de das omgedaan. Zijn boter, zijn demi-vieux, zijn geitekaas, zijn reblochon, zijn …… en zovele andere waren verleidingen waar ik me niet meer mocht aan vergapen, spijtig.
   Ik herinner mij dat ik, nu reeds jaren terug, meemocht naar zijn kelder, maar ik, noch niemand anders mocht erbij zijn als hij zijn kazen ging “affineren”, daar wilde hij het geheim van houden. Dat is een specialiteit op zich. Ik geloof niet dat andere kaashandelaars in België gevoeliger smaken heeft als Michel. Zijn ontgoocheling was groot als de Europeese regels de kaasfabrikatie dreigde te banaliseren, dat de beste lokale kaasboerkes zouden verdwijnen omwille van domme veel te strikte regels.
   Elk jaar liep hij Frankrijk, Italië en andere kaaslanden af om te leren en ook om door te geven wat hij kon.
   Het is als gisteren dat ik Michel de stap zag zetten van Sint Lucas tot in de winkel van zijn vader. Hij liet een begaafde roeping in de kunstwereld staan om zijn vader te steunen en hem dan op te volgen na zijn vroegtijdig overlijden. Michel heeft zijn gevoeligheid als kunstenaar overgeheveld naar zijn artisanale job. Een kunstminnaar, maar ook kunstbeoefenaar, ik herinner mij de prachtige, fijnzinnige aquarels die hij me toonde, steeds toch met een stukje bescheiden fierheid.
   In Françoise’s winkels was een en al ruimte winnen om de assortimenten zo volledig en zo uitgebreid te kunnen stockeren. Men vond er alles en nog veel meer. Het leukste was het bij de bezoeken van de verschillende leveranciers: maar de selectie was altijd juist en paste volledig in wat haar klanten goed zouden vinden. Daar waren de hond en de poes soms ook de vedetten van de winkel.
   Een sfeer als nergens anders! Souvenirs bij de vleet, wat was het een mooie tijd!