Gentblogt

All that Gent Jazz! (deel 2)

dinsdag 1 juli 2008 13u59 | Bruno Bollaert | 3 reacties
Trefwoorden: concert, festival, Gent Jazz Festival, jazz, vrijkaarten, wedstrijd.

Laat ons maar meteen beginnen met Diana Krall (zaterdag 12 juli). Er komt tien euro bij de ‘gewone’ prijs voor een dagticket om mevrouw Costello aan het werk te zien! Wordt haar optreden net zo goed als dat van haar echtgenoot vorig jaar? Zal ze er 43 uit zien van dichtbij i.t.t. op de glamourfoto’s die kwistig rondgedeeld worden? Daar zie: we hebben haar vermeld, en meteen alle clichés er bij geroepen ook.

Diana Krall was de derde (levende) jazzmevrouw wiens muziek ik heb leren kennen, na Dee Dee Bridgewater en Dianne Reeves, die eerder al het Blue Note (Records) Festival betoverden. Krall is commerciëler dan voorvermelde dames, zo wordt gefluisterd, maar niettemin betoverend. Krall is mogelijks de laatste jazzzangeres die aan de one-day-wonder markertingstrategie is ontsnapt (Norah Jones, iemand?), en alleen al daarom (muziek boven hype) is dit concert de moeite van het bijwonen waard.

Zo’n diva maakt de dagprijs dan wel wat duurder, maar wat voor een dag alweer. Ook Amina Figarova –die de dag/avond opent– trad eerder dit seizoen reeds op in Gent, maar laat dat nu helaas één van de weinige concerten zijn die ik heb moeten missen. Mijn bronnen wisten mij echter zonder enige onverdeeldheid te melden dat het betreffende concert uit-ste-kend was, en ik kijk er dan ook bijzonder naar uit. Bijna –let wel: bijna– zozeer als naar Jimi Tenor.

Vooruit had Peter Vermeersch met Jimi Tenor in concact gebracht, en een bezoekje van Vermeersch aan de buitenwerelds afgelegen woonst van Tenor was het begin van een fantastische samenwerking tussen beide componist-muzikanten. Wie het concert in Vooruit eind vorig jaar heeft gezien, zal het met mij eens zijn: dit was onbeschrijfelijk. Anachronistisch, bombastisch, charismatisch, verfijnd, subtiel, chaotisch: u ontdekt het beter zelf.

Zondag 13 juli. Ik heb/had geen enkel idee wie Melody Gardot is. Toen ze 19 was, heeft ze een verschrikkelijk ongeval overleefd, en die gebeurtenis heeft haar eigenlijk definitief in haar muziek gelanceerd. Haar optredens brengt ze vanuit een speciale stoel, en hoewel ze pianist was, werd ze door de gevolgen van het ongeval verplicht een ander instrument te kiezen: de gitaar. Haar muziek –zo ik kan opmaken uit de iTunes fragmenten– is een poppy sort jazz dat soms een beetje naar country neigt. Ik ben benieuwd.

Daarna is het aan Bert Joris, de peter van het festival, die samen met Enrico Pieranunzi eventjes de lat hoog komt leggen voor de rest van avond. Bert Joris, voor wie hem nog niet kent, is de man die druk bezig is de trompet(muziek) tot Belgische exportprodukt te maken. Om u voor te bereiden kan u alvast met gerust hart de cd Magone in huis halen.

Saxophone Summit is niet alleen een naam die klínkt, maar ook stáát voor wat hij beweert. Drie topsaxofonisten treden in vreedzame dialoog en woelig gevecht in wat getuigt van –en ik citeer– een ‘collectieve visie en apocalyptische energie’. Na hun zeer enthousiast onthaalde ‘debuut’ (Gathering of Spirits), schonk het trio ons recent Seraphic Light, een album opgedragen aan de vorig jaar overleden Michael Brecker. Brecker maakte deel uit van de oorspronkelijke groep, en werd opgevolgd door Ravi Coltrane.

Top of the bill en afsluiter van het eerste gedeelte is het Wayne Shorter Quartet. Sinds 2001, na een langer periode van rust is de nu 74-jarige saxofonist aan een comeback bezig om u tegen te zeggen. Hoewel hij regelmatig steun zoekt tegen de piano, lijkt Shorter niet niet van de podia weg te slaan. En het is niet alsof hij teert op zijn roemrijke verleden. In 2002 bracht hij Footprints Live, die in 2005 al gauw werd gevolgd door de veelgeprezen cd Beyond the sound barrier. De groep waarmee hij toert heeft een stevige live reputatie opgebouwd, en dit wordt dan ook een waardige afsluiter voor all that jazz!

Gent Jazz Festival, van 10 t.e.m. 13 juli en van 17 t.e.m. 20 juli op de Bijlokesite. Tickets: in voorverkoop betaalt u 27 euro voor een dagticket (37 voor de dag met Diana Krall); of 68 euro voor een driedagenpas (niet geldig op de dag met Diana Krall).

—

Bent u er nog? U dacht toch niet dat er geen vrijkaarten waren, deze keer. We kunnen opnieuw vijf vrijkaarten weggeven, deze keer voor zondag 13 juli. Stuur een e-mail naar ons wedstrijdadres, met als onderwerp “I want your sax“, het antwoord op de vraag, én uw naam en e-mail. En wie weet…

De vraag is als volgt: hoe heet de vader van Ravi?

© 2008 GENTBLOGT VZW