RSSBoombox sluit af in schoonheid
Boomtown en Democrazy sloegen het eerste weekend van de feesten hun tenten op in het NTG2 Minnemeers. Een verrassende locatie die ons heel goed bevallen is, ook al omdat het weer niet echt aanmoedigde om lang buiten te vertoeven. Het zonnetje lijkt zich vandaag te herpakken en misschien is het maar goed dat Boombox nu verandert in Boomville in café Video?
De opkomst voor Merz was matig. Conrad Lambert werd in 1999 door Warner Records ten tijde van z’n debuut geweldig gehypet. Zijn tweede cd liet meer dan zes jaar op zich wachten en onlangs is zijn derde cd ook in de rekken verkrijgbaar. D. had me reeds verwittigd dat zijn stijl geëvolueerd was naar minder electronica meer folk. Ik was benieuwd. Voor het optreden had hij een bassist en drummer meegebracht. De set kende een moeizame set, de muzikanten leken niet samen te spelen, de bassist zag er eigenlijk allesbehalve enthousiast uit, het was niet echt een groep. De keuze voor de nummers leek onevenwichtig, nu eens keyboard, dan weer een sample met stemmen,… De switch tussen zijn oudere en nieuwere werk lijkt moeilijk verteerbaar waardoor de set onevenwichtig dreigde te worden. En net toen ik dacht “dit komt niet meer goed”, herpakte Merz zich. Hij koos resoluut voor zijn gitaar, liet de keyboard achterwege, wat me een verstandige keuze leek. Hij groeide duidelijk in zijn optreden in het tweede deel van de set. Hij praatte meer met het publiek en zijn zelfvertrouwen straalde af in zijn muziek. De drastische wending kon me niet volledig overtuigen, maar het werd al bij al een verdienstelijke set. Maar nog even for the record, een kuif is al sinds Good Shape niet meer hip en het helpt niet echt als u er mee gaat headbangen.
Daarna was het driekwartier wachten op Girls in Hawaii, wat best wel lang is tussen twee groepen. Maar mij hoor je niet meteen klagen, door een programmawijziging kreeg ik eindelijk de kans om hen aan het werk te zien. De zaal liep duidelijk vlotter vol. Hiervoor kwamen de Gentenaars en andere feestgangers blijkbaar wel uit hun luie zetel. Naar eigen zeggen was Conrad Lambert (Merz) teleurgesteld om te merken dat de Meisjes uit Hawai geen vrouwen zijn, het publiek wist wel beter. In de verslaggeving van Francopholies op RTBf werd gesuggereerd dat Girls in Hawaii in het voetspoor van dEUS de wereld veroveren. De vergelijking laat ik voor hun rekening, feit is dat de jongens vaak touren in Frankrijk, zowat alle zomerfestivals aan de andere kant van de taalgrens plat spelen en eigenlijk niet zo veel in Vlaanderen te zien zijn. En dan nog op de nationale feestdag, als dat niet schoon is.
Ook Girls in Hawaii is zich hier van bewust. “We’re from Belgium and we are happy to be here.” En dat gevoel was duidelijk wederzijds. Naar eigen zeggen was het vreemd om voor de verandering eens te spelen voor een publiek dat duidelijk wel luisterde. Al bij al zijn ze uiteraard geen onbekende bij het Studio Brussel publiek. Hun debuut From here to there werd goed onthaald en ook hun nieuwe Plan your escape kan op airplay rekenen.
Girls in Hawaii ging er meteen stevig tegenaan. Ze hebben een stevige livereputatie en waren vast van plan om die waar te maken, voor een weliswaar niet uitverkocht NTG2, waar de temperaturen toch al weer opliepen. Ze hadden een aantal televisietoestellen meegesleurd op het podium waar de beelden van Olivier Cornil tot hun recht komen. De beelden van de Belgische kust deden vreemd aan bij Everybody’s lost in the sun.
De bindteksten waren veiligheidshalve in het Engels, op een enkele interventie in het Frans na. Ook al probeerden ze hier en daar wel Nederlands te spreken. Wie hier over viel, werd echter het zwijgen opgelegd met het bisnummer. Voor Studio Brussel deden ze een cover van een Nederlandse groep en het werd gisteren opgedragen aan Jeroen van Rock’O Co en de Video. Het was de eerste keer dat ze het effectief live speelden en echt gerust leken ze er niet in. “Be nice” zei de zanger, terwijl hij de tekst op papier erbij nam. Voor ik vergeet van Spinvis, een cover die ik niet meteen een Vlaamse groep zie doen. Echt afsluiten deden ze met een intimistische song met zijn tweeën. Girls in Hawaii staat niet enkel voor stevige rock, maar gunt het publiek ook wel eens een rustpauze.
U leest het goed: deze Walen kennen hun métier, u heeft iets gemist. Doe een daad van vaderlandsliefde en haal hun cd’s in huis en vooral ga ze zien. U kan het deze zomer nog goed maken op Pukkelpop en laten we hopen dat we ze binnenkort nog eens in het Gentse aan het werk mogen zien.
Merz en Girls in Hawaii, gezien op 21 juli op Boombox
© 2008 GENTBLOGT VZW
ik heb girls in hawaii een aantal jaar geleden toevallig eens in de marquee op werchter gezien en ik was toen zeer onder de indruk. Uitstekende groep.