RSSWalter De Buck, als vanouds op Sint-Jacobs
Gisteravond trad Walter De Buck met zijn Groep op op ‘zijn’ Sint-Jacobs. Veel volk op het plein, maar minder dan voor Lady Linn zaterdagavond. De Groep van Walter bestond uit een dwarsfluit, een accordeon en een contrabas en produceerde zijn typische folkgeluid.
Walter begon met enkele liedjes over het liedjesschrijven zelf: Ode aan het Lied en Morgendliedje. Als derde nummer zong hij ‘k Ben al zo lang op weg geweest, het titelnummer van zijn eerste LP uit 1970. Hij schreef het 50 jaar geleden in Indië, waar hij toen een jaar verbleef met een studiebeurs die hij als beeldhouwer gewonnen had. Het is het eerste liedje dat hij ooit geschreven heeft. Hiermee gaf Walter gevolg aan de oproep van vzw Trefpunt op hun website om dit nummer eindelijk nog eens te brengen.
Het volgende nummer dateert ook van de Indië-periode: Het Liedje van de Zonne: “De zonne geeft warme omda ze warmen es, de regen es nat omda twoater es, de hane kraait als tmorgent es, de zonne goat onder als tavond es.” Wat kan het leven soms toch eenvoudig zijn? Het was het eerste liedje van de set met een beetje ritme.
Het volgende nummer verwees naar de sociale strijd in de 19de eeuw: Koevoet es beter dan boelie. Het liedje van de velo gaat over hedendaagse mobilitietsproblemen. In Samba van de verloren tijd dook weer de reflectie over het liedjesschrijven zelf op, een constante bij Walter De Buck, en een verwijzing naar de eindigheid van het bestaan.
Als middengedeelte bracht Walter De Buck een hommage aan de 19de eeuwse volkszanger Karel Waeri (1842-1898), bijgenaamd den Gentschen Béranger. Met die eerbetuigingen aan Karel Waeri zijn de Gentse Feesten aan Sint-Jacobs begin de jaren ’70 ooit begonnen. Een eerste liedje, waarvan de naam me ontsnapt is, kloeg het modieus gebruik van het Frans en het Engels aan. Het bewijst dat Karel Waeri nog steeds actueel is. De Vier Getouwen is een socialistisch oproerliedje van de wevers, waartoe Waeri behoorde. De Pater Klokkeluider is een anticlericaal liedje. De controleurs gaat over een burgemeestersverkiezing in het Gent van de 19de eeuw.
Walter vertelde meermaals dat hij ooit van plan geweest was om te stoppen met de Feesten, maar dat toch niet over zijn hart had kunnen krijgen. Zij moar gerust dat ’t altijd verbetert, ‘t betert van joar tot joar, zong hij om dit te illustreren.
In een volgend deel schakelde hij over op de populaire meezingers. Ach Rosalie Mijnen Bon Amie werd al spontaan meegezongen door het publiek. Het liedje van de Veugelmarkt werd op een intro na a capella gezongen. In mijn stroatje zijn ’t allemoal comeren wekte veel respons bij het publiek, dat bij ’t Vliegerke helemaal uit de bol ging. Luid applaus. Walter deelde mee dat ze wat vlugger speelden om meer liedjes te kunnen brengen. De timing wordt tegenwoordig strikt gerespecteerd aan Sint-Jacobs. Het is ooit anders geweest.
Een rustiger moment nu. ‘k Zou zu geire willen leven, het titelnummer van de tweede LP (1972). Dan De Realiteit uit 1975. Hierna stelde Walter de muzikanten voor. Hij speelde meteen ook al zijn bisnummer om tijd te besparen. Een liedje dat hij van zijn vader geleerd had, zei hij: Mijn Loetse. Daarna nam Walter De Buck afscheid met “Tot de volgende zittinge.”
Het publiek begon hierop luid “Walter” te scanderen. Hij verscheen toch opnieuw, haalde zijn doedelzak boven en bracht De Nieuwe Zondvloed, een nummer uit de tijd dat hij naar Spanje geëmigreerd was, maar toch met de trein naar de Gentse Feesten kwam. Na het daverend applaus nogmaals “Tot de volgende zittinge.”
Walter De Buck is niet veel veranderd op al die jaren. Toch niet qua repertoire. Enkele uitzonderingen daargelaten zijn de liedjes die hij deze avond bracht dezelfde als die die hij in het begin van de jaren ’70 bracht. Daarmee illustreert hij zelf dat het programma bij Sint-Jacobs nog altijd in dezelfde geest is als toen, zoals hij tot zijn tevredenheid in De Standaard liet optekenen..
Na het optreden volgde een veiling van het kunstwerk dat tien dagen lang de achterkant van het podium bij Sint-Jacobs versierd had.
© 2008 GENTBLOGT VZW
iemand een idee wat die veilig heeft opgebracht?
Wij waren er ook, even toch (een liedje of 6), maar een west-vlaming verstaat dat dus echt niet (maakte ze me toch wijs ;o) )
Ik zit hier nu al heel de avond met een liedje van Walter in mijn hoofd dat hij een aantal jaren geleden zong in het Baudelopark: “timelo tamelo pompom timelaaa timelameloe mamadou tralala” of zoiets. Maar Google kent het niet :-(
Een traditional, ik herinner mij dat mijn mama het soms zong, als jeugdherinnering. Ze is net 77 jaar geworden.
De titel van dat liedje is: “Timeloe pameloe” Tekst en bewerking: Walter De Buck, muziek: Henri Christiné.
Het refrein is:
“Chine, chine wilde’t nie beziene
‘k Zinge hier van liefde en min
Chine, chine wilde’t nie beziene
‘k zegge ge zult het zien
Hoort mij beginnen in duo OOO
Timeloe pameloe pam pam timela
Padela meloe koekedoe labaja (bis)”
Het liedje gaat over de multiculturele samenleving en ook over chinezen…
Prachtig! Dank u voor de info! En, als je de titel juist schrijft (waar ik dus nog een eind van zat), kent Google’m wél! Ook mijn grootmoeder zong dat indertijd, weliswaar met een ongekuiste versie, en dat was een liedje dat ik algauw op de piano kon tokkelen. Sindsdien is er niet veel meer bijgekomen van pianokennis…
pimeloe pameloe pam pam timela, pas dele meloe cocodie le boyage…
der bestaat een héél mooi boek met al walter zijn liedjes is en mooie foto’s doorheen de jaren.
een echte aanrader!
grtjes,
KARIN
ik vind dat de walter dringend nog eens “triene versluys die ging naar parijs” moet zingen op de feesten! schitterende tekst, maar misschien veel gevraagd met 14 coupletten
Hier kan je wat liedjes van Walter beluisteren o.a. Timeloe Pameloe http://mp3xclusive.com/release-artist_-_album-mp3-0x1f6e2.html?ref=138&ref_sub=mp3bulet
My Dad used to sing a song ” Timiloo, Timiloo, Pom pom timela. Timelumee loo lume labayata ….
He was a prisoner in WWl and could it be that he heard it then?
I don’t speak any language but English!!!
Prachtig lied timeloe pameloe; is er iemand die de ganse tekst kan opsturen alle strofen ?
Dank bij voorbaat
De originele versie van Timeloe Pameloe heet “La Baya” en werd gezongen door Georgette Plana. Te horen op Youtube : http://www.youtube.com/watch?v=gK_AleimfT0 .
Tekst :
Un jeune officier de marine
Un soir rencontra dans Pékin
Une petite Chinoise divine
Qu’on promenait en palanquin,
En l’apercevant la toute belle
Arrêta bien vite ses porteurs :
“Mon gentil petit Français, dit-elle,
Veux-tu connaître le bonheur ! ”
{Refrain:}
Chin’, Chin’, Chin’, Chin’
Viens voir comme en Chine
On sait aimer au pays bleu
Chin’, Chin’, Chin’, Chin’
Je serai câline
Si tu veux bien m’aimer un peu
Tous deux nous ferons un joli duo
Oh ! Oh ! Oh !
Timélou, lamélou, pan pan timéla
Paddy lamélou, concodou la Baya !
Timélou, lamélou, pan pan timéla
Paddy lamélou, concodou la Baya !
Dans une tour de porcelaine
Se rendirent les amoureux
Et pendant toute une semaine
Ils vécurent des jours heureux !
La petite Chinoise folichonne
Savait très bien charmer son amant,
Et de sa voix la plus polissonne,
Elle répétait au bon moment :
{Refrain:}
Chin’, Chin’, Chin’, Chin’
Voilà comme en Chine
On sait aimer au pays bleu
Chin’, Chin’, Chin’, Chin’
Extase divine
Qu’il est charmant ce petit jeu
Répétons encore ce joli duo
Oh ! Oh ! Oh !
Timélou, lamélou, pan pan timéla
Paddy lamélou, concodou la Baya !
Timélou, lamélou, pan pan timéla
Paddy lamélou, concodou la Baya !
Avant de partir pour la France
Le marin dit à la mousmé :
“Je suis ravi de ta science,
De ton amour je suis charmé !
Dis-moi maintenant chère petite
Qui donc aussi bien t’apprit l’amour ?
Est-ce un Japonais, un Annamite ?
“Mais non” fit-elle sans détour :
{Refrain:}
Chin’, Chin’, Chin’, Chin’
Je n’suis pas d’la Chine
Je suis née au quartier latin
Et j’ai fait
La danse serpentine
Pendant six mois à Tabarin
C’est là que j’ai appris mon petit numéro
Oh ! Oh ! Oh !
Timélou, lamélou, pan pan timéla
Paddy lamélou, concodou la Baya !
Timélou, lamélou, pan pan timéla
Paddy lamélou, concodou la Baya !
Super.
Er zijn nog oude liedjes van Walter De Buck die uit het Frans komen. Zo bijvoorbeeld is de originele titel van “Het Gents Viswijf” (zie pagina 247 van “Partituur van een Gentsch Rebel”) (ook gekend als “Leve de Ploate”) “Du Gris”, muziek van Ferdinand-Louis Bénech. Te horen op Youtube : http://www.youtube.com/watch?v=hU2jpUPz_cg .