RSSVergeten schrijvers: Henri Van Daele (2)
Gentblogt pakt uit met zijn eigen literaire lente die meteen het hele jaar doorloopt. De cirkel is intussen helemaal rond, maar de reeks is lang niet uitgeput.
Daniël van Ryssel, lange tijd redacteur van het tijdschrift Yang, is voor ons in zijn uitgebreide archieven gedoken. Hij heeft een reeks mooie stukjes geschreven over literaire figuren die op de achtergrond zijn geraakt, maar ooit een rol van enige betekenis hebben gespeeld.
Henri Van Daele is de volgende in een rij vergeten schrijvers die weer voor het voetlicht worden gebracht. Het eerste deel van kon u hier lezen.
Nen Schuunvoader uit de Duust (fragment, eerste bedrijf)
Louis Ai, Annie, wat doet ge nu.
Annie U krulijzerkes uittrekken, cherietje.
Louis Ja? Mijn haar uittrekken, zeker.
Annie Hovaardije doet pijne lijen.
Louis Hovaardije!
Annie Als de mannen nu ook al ne permanent willen, moeten ze ook gewoon worden dat er aan ulder haar gesleurd wordt gelijk bij de vrouwen.
Louis Tegen dat ‘k dat gewoon ben, zal ik wel kletskop zijn.
Annie Bij ne coiffeur zoudt ge misschien nog veel meer afzien.
Louis Het zou toch een gemak zijn voor u, als ge van diene last zou af zijn.
Annie Dat es gene last voor mij, ik doe dat gere voor u. T’es voor mij een plezier.
Louis A ja, ’t es een plezier voor u om aan mijn haar te trekken.
Annie Maar nee, cherietje, ‘k bedoele hoe gere dat ik in u haarke wroetele. Och Heere, och Heere, ge moest ne keer weten hoe gere dat ik dat doe.
Louis Toe, haast u liever een beetje! ‘k Ben zeker dat meneer Dufrenne al naar mij zit te wachten.
Annie Zeg, cherietje, wie es eigenlijk diene meneer Dufrenne?
Louis Wie dat dat es meneer Dufrenne. Ah wie zou meneer Dufrenne zijn, ne toekomstige klant nietwaar.
Annie Nen aannemer misschien?
Louis Ja ja, misschien wel de grootste van ’t land.
Annie Ja, allez dan.
Louis Ja… als we diene meneer Dufrenne zijn timmerwerk in handen krijgen, zijn we in vijf jaar tijd zo rijk als de zee diepe.
Annie Ja, echt? Zeg, cherietje, waarvoor nodigde meneer Dufrenne ne keer nie uit om te komen dineren bij ons?
Louis Neen zun, Annie. Daar heb ik geen goeste voor.
Annie ’t Zou misschien goed zijn voor nog betere zakens te doen.
Louis Doe ‘k zo al niet genoeg mijn beste om zakens te doen? (lichtjes kwaad)
Annie T’es waar, cherietje, toe maakt u niet kwaad.
Louis T’es niet voor mijn plezier zun, dat ik al die rendez-vous moet organiseren.
Annie Voilà , de laatste ijzerkes zijn d’er haast uit. Nu nog rap ne kam door u haarke trekken. T’er es geen ene coiffeur in heel de stad die zo schone u haar kan leggen of uw vrouwke zelve.
TELEFOONGERINKEL
Annie Blijf maar zitten, mijn cherietje, ‘k zal ik….
Louis (rechtspringend) Nee nee, zorg gij maar zere voor ne kam.
‘k Zal ik wel zelf telefoneren.
Annie Gelijk of dat ge wilt, cherietje.
Annie af.
Liederen
Naar de grenzen (refrein)
Hebben z’het reeds vergeten!
Het wrede jaar veertien
O willen ze die gruwel
Soms graag eens wederzien?
Gevloekt de vuile heersers
Die rassenhaat aanspreekt
Gevloekt zij elke natie
Die nog van oorlog spreekt.
Tino Rossi (refrein)
‘h Huur zu girre tenors zijnge
Maar van al mijn lievelijne
Ene toch die ‘k liefste zie
En dat is Tino Rossi
Al doen d’and’ren uuk hulder devure
Ik ’n kan ze nie meer hure
Mijn grute favori
Es mijne Tino Rossi.
© 2008 GENTBLOGT VZW