RSSStad wordt steeds kleurrijker
Gent is de laatste jaren een stuk kleurrijker geworden. De toestroom van buitenlanders neemt toe, terwijl de stadsvlucht bij de Belgen nog steeds niet gestopt is. Vooral Turken, Slowaken en Nederlanders vinden de weg naar onze stad.
Lees meer bij De Gentenaar
© 2008 GENTBLOGT VZW
“Die stadsvlucht leek gestopt in 2001 – toen was er zelfs een toename van het aantal Belgen – maar sindsdien gaan de cijfers weer in het rood. Als we kijken naar leeftijd, blijkt bovendien dat vooral jonge gezinnen de steden verlaten.”
En zo wordt Gent meer en meer een stad voor toeristen, studenten en kantoren.
Een logisch gevolg van de prioriteiten die in Gent worden gelegd.
Een eigen huis is voor mensen met een ‘normaal’ loon onbetaalbaar geworden, en de huurmarkt is behalve te klein ook kwalitatief ondermaats.
Zie ook Met modaal loon blijft eigen huis verre droom op DSOnline.
Welja, dat is als mensen hun huis echt willen bezitten ja. Dat is een van de grote verschillen met Nederland, waar men wél veel meer geneigd is om in de grote steden te wonen en hun stedelijkheid te omhelzen en steden niet te zien als de heel grote versie van dorpen, zoals we dat in België doen. In Nederland, namelijk, wordt er niet zo gefixeerd op het bezit van een woning, er wordt daar veel meer gehuurd. Als mensen nu eens een klik in hun hoofd zouden maken en niet meer het eigen bezit van hun woning als imperatief zouden beschouwen, het zou minder erg gesteld zijn met de stadsvlucht.
Om zo’n change of mind te kunnen bewerkstelligen moet natuurlijk ook de mogelijkheid gecreëerd worden: er moeten véél meer (grote) appartementen gebouwd worden in Gent.
Gesproken als een rijke mens zie zelf meerdere eigendommen verhuurt…
Ik ken ook turken met meerdere eigendommen die ze verhuren.
En ik ken ook Belgen die eigen dommen hebben.
Is er een verschil tussen messchorn?
Geen appartementen maar woningen! Mensen met kinderen willen een tuin. Kinderen moeten kunnen ravotten en veilig buiten spelen. Op een balkon lukt dat niet. En als de kinderen in stadsparken moeten spelen, moeten telkens volwassenen meegaan. Als een kind in de eigen tuin speelt, kunnen de ouders ondertussen hun gewone taken verderzetten.
Het initiatief van speelstraten vind ik zeer positief. Dat maakt het wel leefbaar voor gezinnen met kinderen. Maar appartementen zijn gewoon niet geschikt voor schoolgaande kinderen.
En ik zou zeker Nederland niet als voorbeeld nemen want het Nederlandse woonbeleid is op het randje af communistisch.
Hebben de Turken, Slowaken en Nederlanders dan een ‘buitennormaal’ loon opdat zij wel naar Gent komen wonen.
Het zijn niet de prijzen waardoor de jonge gezinnen uitwijken, maar wel de open ruimtes, de woonkwaliteit, ….en misschien ook wel de bovenvermelde toestroom.
Ik kan wel de reactie volgen van Amaury, dat er dringend nood is aan ‘grote’ appartementen, met voldoende plaats, ruime kamers en liefst een ‘groot’ zonnig terras gelinkt aan de leefruimte (niet zo’n terrasje achteraan de slaapkamer voldoende voor het plaatsen van een vuilbak en het koel houden van een bak jupiler daar er toch geen zon aankan.)
Ik denk dat het centrum stilaan opgedeeld wordt in echte ‘woonkazernes’, denk maar aan al die oude herenhuizen in de Keizer Karelstraat waar je vaak een dertigtal deurbellen op één voordeur vindt.
Er zijn bepaalde buurten net buiten het historische centrum waar huizen ofwel gesloopt worden ofwel ingedeeld worden in studio’s. Denk maar aan omgeving Heirnis, Sint-Macharius, Sleepstraat, Rabotstraat, Papegaaistraat en zo verder.
Het historische centrum echter loopt leeg: steeds meer Gentenaren verlaten hun oude stek.
Het is ook niet fout om je woning te bezitten, als je de gelegenheid krijgt tenminste: Na pakweg 20 jaar afbetalen doe je een groot financieel voordeel.
Ik denk niet dat je appartementen zoals deze in de Hoogpoort trouwens kan verhuren, dat rendeert nooit. Wellicht zijn dit investeringen in vastgoed zonder meer en rekent de eigenaar meer op exclusiviteit en meerwaarde.
Hoe gaat het leven? Jong gezin, kinderen, naar de buiten gemeenten. 60jaar, geen kinderen meer thuis, terug naar de stad, appartementje, in afwachting op een serviceflat, de RVT, het funerarium, en terug ruimte voor de jongeren. Den enen zijn dood, den anderen zijn brood.
Alternatief…
Geen kinderen meer thuis, naar den buiten, kleiner huisje, nieuwe witte broods weken,maanden,jaren…seviceflat, RVT, funerarium en een huisje op DEN BUITEN voor de jongeren. Den enen…………
Ik onthoud vooral de positieve boodschap van het artikel dat begint met de eerste zin “Gent is de laatste jaren een stuk kleurrijker geworden”. En dit heeft Gent geen windeieren “gelegd” omdat onder meer de beleidsmakende politici er op een positieve manier konden mee omgaan. Openheid en verdraagzaamheid zijn niet zomaar lucht in Gent maar een realiteit. Houden zo. Maar er zal moeten gewerkt worden om dit zo te houden. ‘ t Is zoals met AA Gent: een kleurrijke, goed gecoachte club, maar nog veel werk aan de winkel voor er veel ballen in de winkelhaak en het mandje gaan.
En wat de huisvesting betreft, in the picture dankzij een ander artikel in De Standaard en in Trends, zal er nog veel creativiteit van jongeren nodig zijn. Wonen op een humane wijze kan op veel manieren en “onmiddellijk” iets willen individueel bezitten lijkt mij niet een gezonde norm. Hoe lang moeten heel veel mensen soms wachten op een eigen woning? Soms blijft het bij dromen. Ook dit is belangrijk. Nooit de hoop opgeven. Heel veel mensen zijn onderweg op wereldschaal. En Gent, denk ik, is steeds bereid gevonden om naar vermogen en op hun schaalgrootte veel mensen te helpen.
En om te eindigen: Gent blijft niet alleen een stad voor toeristen, studenten en kantoren. Ik woon er zelf reeds meer dan 20 jaar. En er zijn niet alleen de over de grenzen bekende Gentse Feesten maar ook hartelijke straatfeesten, wijkfeesten, …Ook dit is niet vanzelfsprekend maar draait op talrijke vrijwilligers die er plezier in vinden om groepen mensen te bewegen.
En zoals het Gent is of word, hoop ik dat het in heel de wereld wordt.
Verbetering laatste zin en tegelijk kracht bijzetten van de zin:
En zoals het in Gent is of wordt, hoop ik dat het in heel de wereld wordt!
De vraag die we ons alleen moeten stellen, is hoe kleurrijk ons palet kan gaan.
Als je alle kleuren op je verfpalet samenbrengt en blijft roeren krijg je uiteindelijk zwart.
Ik vind uw beschreven enthousiasme prachtig, doch vind de openingszin van het artikel allerminst ‘rooskleurig’.
david,
De vergelijking met verf gaat hier niet op: elke cultuur, elke gemeenschap behoudt zijn eigenheid, waar ook ter wereld.
We moeten wel opletten met de politieke impasse en de stammentwisten in ons Belgenland dat ocharme een voorschoot groot is. Daardoor eten we onze reserves stilaan en onheroepelijk op. Dat wil zeggen dat er binnen een tiental jaar geen geld meer is om wie ons land binnenkomt zonder kans op tewerkstelling ook nog eens te onderhouden. Als de kas leeg is dan is ze leeg.
Of die mensen in Belgrado op de stoep slapen, of hier op het Van Beverenplein, veel verschil maakt het niet uit.
De multiculturele maatschappij maakt slechts kans als wie hier binnenkomt de eerstvolgende 40 jaar werkt voor zijn boterham, ongeacht ras of afkomst.
david, niemand verplicht gentenaars ineens, koppeltjes ermee te vormen, en kindjes te krijgen. alhoewel, als je naar de mix kijkt die men er in zuid.amerika van gemaakt heeft! en opvallend: die worden niet donkerder, tegen alle kleurenleer in.
guido, ik kan je verzekeren dat er voor een roma een hemelbreed verschil is tussen daar en gent, ook op de stoep.
het gaat om de redenen waarom ze komen.
die liggen bij een iraanse arts en een herder uit anatolie nogal uit mekaar. maar als die arts zijn diploma niet aanvaard is, zitten ze beiden in hetzelfde schuitje.
voorbeelden op aanvraag.
Inderdaad Rony, ik zit hier met een gediplomeerde arts (huisarts met 10 jaar ervaring) van niet-belgische origine met enkele bijkomende specialisaties, deels zelfs in de EU (Frankrijk) behaald, maar : no-way om een erkenning te bekomen of aan werk te geraken. Anderzijds worden 300 Roemeense artsen in België ingevoerd om hier te werken. De klucht is, mijn echtgenote is van Roemeense origine!
“madam is te lui om te werken zeker?”
“ah, madam wil dat jobke als…. niet aannemen!”
“dikke profiteurs zijn dat, meneer”
“‘t zal voor de papieren zijn dat ze getrouwd is”
moet ik verder gaan? allemaal gehoord. en je zou verschieten van wie.
Ik stel mij altijd de vraag of die ‘herder uit anatolie’ niet gelukkiger was toen hij herder was.
Die man is mi pas ongelukkig geworden op het moment dat er hem iemand in de bergen is gaan wijsmaken dat er een beter, gelukkiger leven bestaat. Het gras is altijd groener aan de andere kant….
@rony; het zijn niet de mensen die door deze kleurenleer zwart worden, wel de bijhorende maatschappij….
Ja hoor david – zo wordt alles opgelost: schaf internet, radio, televisie en kranten af in landen waar de levensstandaard lager ligt dan bij ons. Dan weten ze van niks en worden ze vanzelf weer gelukkig.
Of beter nog: laat ons allemaal een eeuw terugkeren in de tijd, gaan leven als de Amish, en de ultieme levensvreugde ligt voor iedereen in het verschiet.
Vraag je je soms ook eens af hoe gelukkig de arbeider is die jouw schoenen heeft gemaakt, of de Roemeense arbeider die jouw auto heeft gemonteerd voor 400€ per maand?
Ik weet dan dat deze mensen gelukkig zijn, want ze hebben werk, en een vast inkomen.
Dat die Roemeense arbeider maar 400€ heeft, dat is in verhouding met de levenskostprijs daar, en is te vergelijken met het loon bij onze arbeiders.
Wat mij betreft mag iedereen in overal ter wereld geupgraded worden naar onze levensstandaard. Maar we moeten eerst zelf leren uit onze fouten en hen direkt een verbeterde versie van onze maatschappij aanbieden. We zijn verplicht hen te wijzen en te behoeden voor de gevaren die deze upgrade met zich meebrengt.
cru voorbeeld: we bieden een arm afrikaans land moderne geneesmiddelen, etensvoorzieningen, hygiene…zonder hen te wijzen op het feit dat ze nu geen 10 kinderen meer nodig hebben om de kindersterfte te omzeilen…gevolg overbevolking, nog meer honger…..en nog meer nood aan ontwikkelingshulp.
Ander voorbeeld: door ons industrieel verleden zitten we hier met een hoop vuiligheid opgezadeld, maar nu gebruken we elders deze vervuilende industrialisatie omdat de mensen ‘recht hebben op een mooie toekomst’? (cfr. de heisa rond de olympische spelen)
Ik denk ook dat er zal gewerkt moeten worden om het zo te houden.
In veel buurten is de instroom van buitenlanders duidelijk merkbaar, en merk je dat de afstand met ‘nieuwe buitenlanders’ als Bulgaren en Slowaken nog groot is – in tegenstelling tot de ingeburgerde Turkse gemeenschap.
Daar is natuurlijk tijd voor nodig, maar ook waakzaamheid.
Om als voorbeeld in te pikken op een reactie hierboven:
“Hebben de Turken, Slowaken en Nederlanders dan een ‘buitennormaal’ loon opdat zij wel naar Gent komen wonen.”
Verschillende nationaliteiten hebben verschillende redenen om naar hier te komen. Wat Slowaken en Bulgaren bv betreft: natuurlijk hebben zij geen buitensporig loon, en ze komen ook niet naar hier voor het diverse culturele aanbod in Gent.
Ze wonen dan ook veelal met heel veel samen in huizen van huisjesmelkers (ga gerust eens kijken in de wijken die Guido hierboven opsomt).
Dat lijkt mij bv één van de dingen om waakzaam voor te zijn.
En wat het bezitten van huizen betreft: natuurlijk gaat het niet om het bezit van een huis. Het gaat om wonen.
Zeggen dat je niet per se een huis moet willen bezitten is gemakkelijk: de markt is op dat vlak in België volledig scheefgetrokken.
Als het te duur wordt om te kopen zal er uiteindelijk misschien een beter aanbod komen – maar dat vraagt tijd, en intussen worden we wel degelijk geconfronteerd met een kwalitatief ondermaats, veel te klein en veel te duur aanbod.
En ‘wonen’ is helaas niet iets wat je even kan uitstellen.
Het gaat hier vooral om onze mening over een kleurrijke, diverse stad, niet alleen om wonen, “o wee, ik voel een baksteen”, maar over openheid en verdraagzaamheid in de publieke ruimte.
Ik heb meer dan 25 jaar een positieve bijdrage in woord en daad proberen leveren aan de beeldvorming omtrent diversiteit. Waar zijn de overige “believers” of moet ik verhuizen?
Ik ben zelf huurder, maar besef wel dat het geld dat je elke maand neerlegt enkel dient voor het gebruik gedurende die maand en daarmee uit. Als je iets koopt, dan ben je dat geld niet kwijt. Zelfs als je er niet blijft wonen, krijg je (een deel van) wat je betaalde toch terug. Dus kan ik voor wie het zich kan veroorloven het ‘kopen’ van een woning echt wel aanraden.
Kleurrijk … het mag niet gelijkgesteld worden aan ‘bron van moeilijkheden’.