RSSCiao Bella
Voor sommigen is het filmfestival de ideale manier om films te gaan zien voor die in de zalen komen, voor anderen is het een manier om films te gaan zien die anders niet in de zalen komen. Ik behoor tot de tweede categorie. De Zweedse film Ciao Bella die geselecteerd is in de jongerenselectie, Xplore Zone, is er zo één.
Verhalen over opgroeien, het blijft een onuitputtelijke bron van inspiratie voor filmmakers. Maar ook moeilijk om niet in clichés te vallen, lijkt me. Wat mij betreft, is Mani Maserrat-Agah daar zonder problemen in geslaagd. Zoals wel meer tieners worstelt Mustafa met zijn hormonen. Is het zijn ruitjeshemd? Het brilletje? Zijn weinig hippe kapsel? Of zijn Iraanse afkomst? De film begint heel herkenbaar met een schuifelende Mustafa op de bank naast een meisje die zegt dat ze wel vrienden kunnen blijven. Zeker. Absoluut. Maar Mustafa wil meer. Hij kan toch geen maagd blijven, hij is ten slotte al zestien.
Binnen de voetbalploeg is de druk hoog, de scores worden nauwgezet bijgehouden. Het voetbaltornooi in Göteborg met overnachting lijkt dan ook de ideale gelegenheid om tot daden over te gaan. Door een samenloop van omstandigheden wordt Mustafa aanzien voor een Italiaan. Enrico uit de Italiaanse ploeg ontfermt zich een beetje over hem en leert hem de kneepjes van het vak. Onder zijn leiding wordt Mustafa Massimo, een Italiaanse macho, die meisjes plots wel zien staan. Ook Linnéa, al heeft ze zo haar redenen…
Ciao Bella is een boeiende variant op het klassieke boy-meets-girl.
Ik moest glimlachen bij de transformatie van Mustafa naar Massimo, de jongens die zich klaarmaken om de meiden te versieren,… En ja, ik geef het toe, ik smolt bij de tienerromantiek. De scènes tussen Linnéa en Mustafa/Massimo zijn voor sommigen misschien op het randje; het licht, de lichte kleuren,… alles ademde zweverige romantiek. Honing, in grote porties. Maar ik heb er mij geen moment aan geërgerd, het plaatje klopte perfect.
Op andere momenten was het dan weer hard, tienerjongens zijn niet zo aardig voor elkaar. Meisjes ook niet trouwens. Ik blijf verbaasd kijken hoe Zweden staan tegenover het leven en relaties, hoe Linnéa samenwoont met haar vader bijvoorbeeld. Zijn reactie vond ik naïef en misschien weinig realistisch, maar is dat ook niet typisch voor tieners?
Ciao Bella werd geselecteerd in het Xplore zone, maar laat je niet afschrikken door het etiket jongerenfilm. Het is een film voor iedereen die zich jong voelt en zich kan inleven in die verwarrende periode waar elke tiener door moet. De film heeft voorlopig geen Belgische distributeur, wat betekent dat het Filmfestival misschien de enige kans is om de film te gaan zien. Dus… als je zin hebt in een ontspannende film met een misschien klassiek verhaal over tieners die verliefd worden, maar toch wel op een aparte manier ingevuld, dan kan ik je deze film aanraden. Het is een film om met een glimlach buiten te komen en in de liefde te geloven.
Ciao Bella te zien op woensdag 8 en zondag 12 oktober om 17u en op vrijdag 10 oktober om 20 uu.
© 2008 GENTBLOGT VZW
Als Ciao Bella een Amerikaanse film was, zouden we hem slappe koek vinden. Het is dus niet omdat het Zweeds is dat het goed is. Ik vond het een vrij banaal filmpje, halfslachtig en oppervlakkig.
Ik heb echt genoten van de film, veel moeten lachen en met een heel goed en relax gevoel buiten gekomen. Ik had ook het gevoel dat het klópt; er wordt niet verhuld dat Linnea naast een liefje toch ook vooral niet alleen wil gezien de recente problemen in haar leven of dat Mustafa aanvankelijk vooral wou scoren, de prille romantiek is vertederend mooi, maar de dingen worden niet onrealistisch voorgesteld, iets wat ik in een Amerikaanse film dan weer wel zou verwachten. Echt mooi!