RSSVereniging voor Verlegen Mensen: nu ook in Gent
Zeer recentelijk stond onze redactiebox plots vol met prangende vragen:
“Betrap je soms jezelf op schuchterheid om in een gesprek actief deel te nemen, of drink je de koffie zwart als de ober de melk toevallig vergeten is, of vertel je ook nooit grappen op feestjes omdat je denkt dat niemand zal lachen, of zeg je vaak “ja” terwijl je liever “nee” had gezegd, of begin je ook te blozen omdat iemand onverwacht een complimentje maakt?”
De afzender van de mail, de Vereniging voor Verlegen Mensen (VVM), stelde ons gerust: je bent niet de enige verlegen mens. Iedereen voelt zich al eens verlegen, maar precies in die situaties wordt het moeilijk om te praten en het allermoeilijkst wordt het om dan over je verlegenheid te praten. Het kan dan ook een steun betekenen indien je er met andere mensen over kan praten die net hetzelfde ervaren als jij.
Ook binnen deze redactie genoeg verlegen mensen, dus wij waren benieuwd geworden en wilden er graag het fijne van weten. Aan het woord is Pieter Van Der Kelen, mede-oprichter van de Gentse afdeling.
Je contacteerde ons in naam van de VVM. Bent u daar lid van, of hebt u die vereniging zelf opgericht?
De VVM werd opgericht in 1989 en viert dus volgend jaar haar twintigjarig bestaan in navolging van VVM Nederland. De vereniging is sinds 1995 erkend als vrijwilligersorganisatie in de welzijns- en gezondheidssector. Voor vorming en ondersteuning werkt de vereniging o.a. samen met trefpunt Zelfhulp (Leuven). Nu hebben we dus ook een afdeling in Gent opgericht.
Wat is de VVM, wat doet ze precies?
Het is een zelfhulpgroep die volledig gedragen wordt door verlegen vrijwilligers, dus we weten allemaal uit eerste hand wat het is om verlegen zijn. We weten dat het verdorie niet gemakkelijk is voor verlegen mensen om die eerste stappen te zetten naar een contact, een gesprek, een feestje, een receptie, … en we willen hen dan ook een handje helpen om daar wat aan te doen. Naast de cursussen organiseren we ook uitstappen, etentjes, wandelingen, filmbezoek, praatavonden en andere activiteiten.
Hoe kwam u erbij om bij een afdeling in Gent op te richten? Ligt die drempel niet hoog als je verlegen bent?
Zelf heb ik vorig jaar de cursus gevolgd. Dit jaar ben ik mede-opstarter van de nieuwe cursus in Gent. Het is immers telkens de bedoeling dat ex-cursisten de cursus opstarten.
Hoe verloopt zo’n cursus doorgaans?
Er is een cursusboek waarmee gewerkt wordt: telkens wordt theorie gelezen en daarna oefeningen gedaan, bv. rollenspelen. Elke les wordt begeleid door 2 mensen; tijdens de eerste 5 lessen zijn dat de opstarters, omdat zij al enige ervaring hebben met het begeleiden van lessen.
Het ligt in onze de bedoeling eerst de nieuwe cursisten elk om beurt begeleiden. De meesten onder hen zullen toegeven dat het allemaal zo erg niet is. De eerste lessen verlopen nogal stroef, de meeste mensen durven niet veel te vertellen. Na een tijdje echter, begint de sfeer in de groep wat losser te komen, en daarom lukt het zelfs voor de cursisten om een les te begeleiden.
Maar we doen ook meer interactieve activiteiten, die er op gericht zijn mekaar beter te leren kennen en de sfeer in de groep te versterken. Dit helpt enorm, want zoals je aangeeft, is het niet evident om als verlegen persoon bij een vereniging te gaan. Ik denk dat de meeste mensen die stap toch zetten omdat ze er vrij veel last van hebben in hun dagelijks leven, en voor zichzelf besluiten dat ze er iets aan moeten doen.
Helpt zo’n cursus je eigenlijk van je verlegenheid af?
Voor mijzelf kan ik zeggen dat ik zeker niet van mijn verlegenheid af ben, maar door andere mensen te leren kennen met hetzelfde probleem, mensen die dan nog van mijn eigen leeftijdscategorie zijn, heb ik het tenminste eindelijk leren accepteren. Dit heeft mij enorm vooruit geholpen: aanvaarden dat je verlegen bent. Pas dan kan je er echt aan werken, en stapje voor stapje lukt me dat wel. Het is me bv. al gelukt een degelijke conversatie te voeren op een receptie, met iemand die ik eigenlijk niet kende.
VVM organiseert in Gent een cursus om de gelegenheid te bieden samen te werken aan uw verlegenheid. De eerste avond van de cursus is een infoavond en kan vrijblijvend gevolgd worden door iedereen die geïnteresseerd is. Voor meer informatie: vvmgent@hotmail.com
© 2008 GENTBLOGT VZW
Ik heb de cursus ook gevolgd. En zoals op het einde van het artikel al aangegeven wordt, begint het volgens mij ook allemaal met zelfacceptatie, accepteren dat je verlegen bent. Of beter gezegd, dat je je af en toe eens verlegen voelt. Want ik denk dat verlegen mensen (ik ook nog soms) soms zodanig opgeslorpt worden door hun verlegenheid dat ze soms vergeten dat ze nog 1000 andere eigenschappen bezitten..
Ik probeerde ook altijd te vechten tegen mijn verlegen zijn. Met behulp van de vvm en een cursus mindfulness leerde ik die beperkende gedachten op te sporen en ze te erkennen, i.p.v te onderdrukken.
Het is eigenlijk vreemd hoe gedachten, onbestaande dingen, je zo verlegen kunnen maken…
Accepteren dat je (soms) verlegen bent, is inderdaad een hele grote stap in de goede richting. Ik heb vorig jaar ook de cursus in Gent gevolgd en dat heeft mij enorm geholpen. Volledig “genezen” kan niet, maar ik merk echt een grote verbetering. Ik besef nu dat ik lang niet de enige ben met dit “probleem” en dat anderen die verlegen reacties niet altijd opmerken. Dat heeft me geholpen om minder te blozen, wat voordien een enorm probleem was. Ik hoop dat veel verlegen mensen de stap durven zetten naar de cursus want het is zeker de moeite. Er is een erg ongedwongen sfeer en het is er ideaal om andere jongeren te leren kennen. De eerste lessen zijn vrijblijvend, dus kom gewoon eens af!
Verlegen mensen verenigen: het is een krachttoer op zich.
Het is moeilijk om verlegen mensen te verenigen omdat dat inderdaad niet in hun aard ligt. maar verlegen mensen willen persé veranderen, dat geeft kracht om toch de stap te zetten.