Gentblogt

El Medina

maandag 24 november 2008 16u24 | josie | 1 reactie
Trefwoorden: marokkaans, restaurant.

De avond van elf november. We zitten thuis, voelen de honger opkomen, maar hebben weinig verse groenten in huis en eigenlijk vooral geen zin om te koken. Ik stel mijn veto tegen vettigheid en take-away, dus we besluiten om ergens te gaan eten.
De vraag is natuurlijk, waar. De meeste van mijn favoriete restaurants vallen af wegens gesloten op dinsdag of feestdagen, of geen zin in dat soort keuken vanavond. We besluiten de stad in de trekken, we zullen wel zien waar we belanden.

Na voor een drietal gesloten deuren gestaan te hebben, valt ons oog op een nieuw restaurant aan de Kraanlei, El Medina. We turen door het raam, er is nergens een kaart zichtbaar, maar het ziet er binnen wel gezellig uit, dus we besluiten het erop te wagen.
Eens binnen krijgen we het laatste vrije tafeltje toegewezen, we hebben geluk. Ik neem plaats op een bank met wat kussens die onder een trap staat. Bijzonder groot of claustrofobisch aangelegd ben je beter niet om op dit plekje te zitten, maar ik vind het eerlijk gezegd wel knus, zo in mijn hoekje. Mijn gezelschap neemt plaats aan de overkant van de tafel op een krukje.

Terwijl we wachten op de kaart, kijk ik wat rond. De benedenverdieping is opgedeeld in twee niveaus die elk een eigen aankleding hebben gekregen. Beneden overheersen donkere kleuren (bruine muren, donkere doeken bedekken het plafond) en is er naast de bar maar ruimte over voor een paar kleine tafeltjes. Op de tussenverdieping waar wij zitten overheersen warme roodtinten, kan je de houten balken van het plafond nog zien en wordt de ruimte stemmig verlicht met lampionnen. Er is ook een gesloten haard die voor zo veel warmte zorgt dat hij na verloop van tijd wordt afgezet. Het interieur is bijzonder gezellig en mooi. Ook de verschillende soorten tafels, stoelen, banken met dikke kussens en krukjes zien er leuk uit. Op de volgende verdieping zou trouwens nog een theehuis zien, maar dat hebben we niet gezien.

Het restaurant is helemaal volzet op deze feestdag, en de ober staat er helemaal alleen voor door de ziekte van zijn collega. We hebben medelijden met de vriendelijke man, maar ondervinden eigenlijk niet echt hinder van de onderbemanning. Echt lang hoeven we nooit te wachten. Zo verschijnen er meteen twee grappige kleine aardewerk potjes op tafel, een soort mini-tajines waarin diverse exotisch uitziende hapjes zitten.

Al knabbelend bekijken we de kaart. Er is de keuze tussen tajines, couscous en het mij onbekende brick, telkens een drietal versies met vlees of vis en een veggie variant. Ik kies de couscous met zeven groenten (€ 14,50), mijn tafelgenoot gaat voor de couscous met mergues en kefta (€ 19,50). Niet goedkoop dus, maar ook niet onredelijk duur. Wat ik wel te duur vind, zijn de frisdranken. Ik bestel een plat water, wat op 3€ komt te staan, toch onredelijk veel vind ik zelf. Ook de fruitsapjes, cola en aanverwanten zijn zo prijzig. Aan de overkant van de tafel verschijnt een glas wijn, wat bijzonder in de smaak valt en ook redelijker geprijsd is (3,50€).
Al de andere tafeltjes wachten ook nog op hun eten, dus we vrezen dat het een heel eind gaat duren eer we onze ondertussen zeer hongerige magen gaan kunnen vullen. Maar wanneer na twintig minuutjes de eerste tafel bediend wordt, volgt de rest vrij snel.

Mijn couscous wordt vrij kaal gepresenteerd; het griesmeel ligt zielig eenzaam op een hoopje in het bord, en de groenten komen nadien in een apart potje. Bij mijn tafelgenoot liggen de vier stukken vlees mooi rond het griesmeel geschikt, wat toch een stuk beter oogt. Gewoon enkele stukken groenten rond het griesmeel leggen bij de vegetarische variant was wellicht een eenvoudige oplossing om bord er wat smakelijker te laten uitzien. Want smakelijk is het gerecht zeker. De zeven groenten zijn zeer grof gesneden, maar zacht van smaak. De saus is pikanter dan ik ze gewend ben, wat het gerecht echt een tikkeltje extra geeft.
Mijn portie is wel maar net voldoende om de honger te stillen; ik heb exact evenveel groenten en saus als mijn gezelschap, die echter vier stukken vlees extra heeft om de maag te vullen. Veel koks vergeten dat vegetarisch koken meer is dan enkel het vlees te schrappen. Wat extra stukken groenten of een klein bijgerechtje (kikkererwten, rozijntjes,…) zouden dat probleem kunnen opvangen.

Maar het eten smaakt, en we moeten ons inhouden om niet te hard te schrokken. Toch is zoals gezegd de honger nog niet volledig weg, en laat ik mij verleiden om nog een dessert te nemen; een grote pot verse muntthee (€ 5) en vijf Maghrebijnse hapjes (€ 1/stuk). Zo hebben we voor weinig geld een enorm smakelijk dessert. Er verschijnt een schaaltje op tafel met twee grotere hapjes met een ietwat zoute korst en een zoete vulling en dan nog drie kleinere koekjes met nootjes. Ze zijn minder zoet en kleverig dan ik gewend ben, maar niettemin zeer smakelijk.

We betalen € 50,50 voor een lekkere maaltijd in een gezellig restaurantje. Aan de presentatie en de grootte van de porties mag nog wat gewerkt worden, en de prijs is ook net iets te hoog, maar niettemin hebben we zeer smakelijk gegeten en een fijne avond gehad op deze grauwe feestdag.

El Medina, Kraanlei 15, 9000 Gent, 09/324.02.16.

© 2008 GENTBLOGT VZW