Jim Cole: want dat rijmt op soul
Pop en rock zijn al even niet meer de koning in uwged8. Na Gustaph neemt nu Jim Cole de eerste plaats in onze lijst in. Moiano dringt zich ook al meer en meer op. Nu, verscheidenheid in de lijst, dat verheugd ons ongelooflijk. Wij wachten nog altijd op de eerste Gentse hiphoptrack (Rauw en Onbesproken of Basta Bla, iemand?) en de koormuziek lijkt ook niet echt door te breken. Als u uw radio aanzet hoort u wel dat de soul terug is. Wie weet heb je dan al Jim Cole gehoord, die wij voor u interviewden.
Gentblogt: Je staat op één in uwged8, proficiat! Iets speciaals voor gedaan?
Jim Cole: Goh, ik was eigenlijk verrast dat ik in de lijst stond met Soul in 2. Tenslotte betreft het een single die is uitgekomen in december 2008. Maar toch heb ik aan alle vrienden uit mijn facebook-account een oproep gedaan om te stemmen. En dat heeft gewerkt blijkbaar.
Gentblogt: Hoeveel Jimmy Colman zit er in Jim Cole? Of zijn ze gewoon helemaal gelijk?
Jim Cole: Wel, soms is Jim Cole een beetje het alter ego van Jimmy Colman. In die zin dat ik makkelijker over mijn gevoelens zing dan dat ik erover praat. Het werkt namelijk ontzettend bevrijdend om dingen die je niet kan zeggen toch in een liedje kwijt te kunnen, als je begrijpt wat ik bedoel.
Gentblogt: Wie zijn je grote voorbeelden?
Jim Cole: Grote voorbeelden, er zijn er heel wat. Veel mensen herkennen Lenny Kravitz of Prince in mijn nummers, ik zou eerder opteren voor The Beatles, Motown of Stevie Wonder. Dat is ook waar ik mee ben opgegroeid, naast Nirvana en Jeff Buckley in mijn puberteitsjaren. Uiteraard heb ik vaak naar Lenny en Prince geluisterd, maar vandaag de dag luister ik echter vaker naar John Mayer, Steely Dan en Lewis Taylor, al heeft die laatste al lang niet meer van zich laten horen jammer genoeg. Michael Jackson’s eerste platen bezorgen me trouwens ook nog altijd kippenvel.
Gentblogt: Wat is je favoriete plek in Gent om tot muziek te komen?
Jim Cole: Mijn favoriete plek in Gent blijft de Charlatan. Het is dé plek om iedere week één of meerdere bands te kunnen checken. Het is ook de uitgelezen plaats waar ik altijd iemand zal tegenkomen om over muziek te leuteren. Maar ook de Vooruit en Kinky Star zijn absolute vaandeldragers van muzikale cultuur. Om maar te zwijgen van de Hot Club de Gand of de White Cat, waar ik af en toe toch eens een jam probeer mee te pikken van m’n collega’s jazzmuzikanten.
Gentblogt: Hoe ben je geraakt waar je nu al staat?
Jim Cole: Je legt zonder het te beseffen een hele weg af hoor. Ik stond in 2001 al eens op de hoogste stek tijdens het Oost-Vlaams Rockconcours (met mijn destijdse groepje dijenik). In 2004 ging ik verder onder de naam Jim Cole. Toen kreeg ik van Poppunt de Gouden Demo toebedeeld met de Demopoll (nu heet dit Vi.be on air). Daarna ging het alleen maar bergopwaarts. Ik studeerde muziekproductie aan het conservatorium, leerde goeie muzikanten kennen en zo zijn we beginnen liedjes repeteren die uiteindelijk in 2007 op de eerste plaat Soul in 2 zijn beland.
Gentblogt: Waar was je eerste optreden?
Jim Cole: Mijn allereerste optreden gaf ik toen ik 16 was op het stationsplein van Geraardsbergen. Er was toen zeker nog geen sprake van Jim Cole. Ik speelde gewoon met 2 schoolvriendjes wat liedjes, gebaseerd op riffs van Nirvana en Rage Against The Machine. Tot grote ergernis van mijn ouders die toen kwamen kijken. (lacht)
Gentblogt: Wat wil je verder nog bereiken met je muziek?
Jim Cole: Wat ik ontzettend tof zou vinden is om zoveel mogelijk mensen over de hele wereld te bereiken met mijn songs. Het klinkt misschien absurd om uit Vlaanderen te ‘ontsnappen’, maar ik blijf er in geloven dat het ooit gebeurt.
Gentblogt: Moest je niet in Gent wonen, waar zou je dan willen wonen?
Jim Cole: Door de jaren heen ben ik me hier in Gent ontzettend gaan thuis voelen, en ik denk er ook niet echt over na waar ik binnen x aantal jaren zou kunnen wonen. New York lijkt me ontzettend gaaf om even te wonen, maar ik denk dat ik snel heimwee zou hebben naar mijn thuis. Maar als ik in België moet blijven, dan behoren Brussel of Antwerpen wel tot de mogelijkheden.
Gentblogt: Wat is de strafste stoot die je al bent tegengekomen in de Gentse muziekscene?
Jim Cole: Het strafste dat ik ooit tegenkwam was tijdens één van onze optredens in De Handelsbeurs. Daar speelden we tijdens een Kraakpandsessie met Jim Cole, toen plots de brandweer kwam binnenvallen temidden onze set. Blijkbaar ging het niet om een echte brand maar om een brandoefening, wat voor enige consternatie zorgde moet ik wel zeggen. Maar het was achteraf bekeken ontzettend Spinal Tap om te mogen meemaken.
Gentblogt: Welk geniaal Gents nummer hebben de lezers van Gentblogt al een paar weken schandaligerwijs over het hoofd gezien volgens jou? Of anders gezegd, heb je een tip voor de volgende uwged8?
Jim Cole: Wel, ik had heel graag gezien dat het nummer Visa Nation van Zender in de lijst voorkwam. Ik speel er naast Gertjan Van Hellemont (Douglas Firs) ook nog met Kris De Troch (ex-Black Jetta’s). Uiteraard is Zender de band van Thijs De Clus uit Voorde, die vorig jaar in oktober zijn eerste album Acid Avenue afleverde. Het is een mix van Pink Floyd, George Harrison en Lemonheads. Zeker checken!
Jim Cole op zijn eigen
Jim Col op MySpace
© 2009 GENTBLOGT VZW
proficiat met de nummer 1! Een leuke ontdekking…
Veruit de slechtste titel die ik ooit bedacht heb, maar enfin.
Ik denk dat Soul in 2 uit december 2007 kwam. Anders zou het niet zo raar zijn dat ie er nu in stond :-)
En Zender heeft ie zeker een punt!