Gentblogt

HavenDrang, februarihum van een fotograaf

zaterdag 28 februari 2009 18u00 | PW | 2 reacties
Trefwoorden: februari, fotografie, haven, havenkantine, winter.

Hoe zeer meer kan Februari toeslaan dan met lichte griep en grote grijsheid ?
Met overgave geveld in sofapluche. En toch vandaag een geforceerde wederopstand. Met winter is het als met judo. Je moet mee-veren met je vijand, het grote gewicht laten passeren, zodat het valt, aan je voeten. Ik duffel me in en ga op ontdekkingsreis. Ik kies het grijste grijs en het ziltste zilt dat m’n stad me te bieden heeft, op zoek naar een oase van rust, op zoek naar een gat in de tijd.

De regen spat. De modder spat tegen de auto aan. Ik pas goed op nergens te diep aan de kant te gaan staan en één kant op het asfalt te houden bij het stoppen om een foto te nemen. Ik moet denken aan de grijze heer die opstond deze ochtend in de Mokabon toen ik een foto aan het nemen was van zijn gezelschap. “En wa peisdmeneer datij aantdoen is, wij zijn daar ni mee gediend zunne..” etc. etc. ging de litanie verder terwijl ik “bedankt” murmelde en mijn weg voortzette door een laatste vrijdag van een bedampt Februari. Ietwat triest omdat ik geen zin noch energie meer veil heb om discussies aan te gaan betreffende de afwijking die fotograferen heet. Je moet nu éénmaal kijken, stappen en afdrukken, daar staan, sociaal bloot staan.

Zoef. Vrachtwagen. Sta ik hier nu weeral te staan. Ditmaal in de regen. Op zoek naar weet ik veel wat. De kans lijkt me vooral groot om met m’n wagen in een moddergeul te blijven steken. “Hallo Wegenhulp? Gent-Zeehaven. Waar? Euh, ergens ter hoogte van het Sifferdok.” Zoef. Vrachtwagen. Zoef. Vrachtwagen. Spetters slijk. Een boot die glijdt, statig, ongenaakbaar. Een waterrand die lonkt. Je zou er zo kunnen inrijden. Zou het soms gebeuren? Zijn er gevallen bekend?

Stop, ik ging niet op zoek naar de troosteloosheid. Ik ging op zoek naar het cocon binnen de troosteloosheid. Naar het oog binnen de storm. De storm in een glas water en de drang naar de haven. Omdat mijn stad een havenstad is. Die wroet en wriemelt onder groene havenreuzen.

Singel 31c. Ik heb m’n bestemming gevonden. Havenkantine. Alle werkdagen open van 6.30 u. tot 15 u. Ik moet zeker es terugkomen bij de ontij die 6.30 u. heet. Mijn God. Zaal voor feestelijkheden en vergaderingen. Keuze uit 3 dagschotels aan € 6. Snack en ontbijt. Vriendelijke mensen hier. Rondhangplaats voor dokwerkers en gepensioneerden. Ik slurp van een soep, warme soep, en kijk naar een berglandschap, zwart, én grijs. En denk dat het goed is zo.

© 2009 GENTBLOGT VZW