RSSNog heel even in het Caermersklooster
Het zijn hectische maanden geweest, bij ons. Zo hectisch dat dit weekend het eerste was sinds drie maanden dat we nog eens vrij hadden. De zon bleek te schijnen bij het opstaan, zondag, dus trokken we de kuip in. Voor een beetje cultuur en wat gezonde stadsvibes. Want dat doet altijd deugd aan ons hartje.
Eerste stop: het Caermersklooster. Dit is en blijft één van de verborgen parels van onze stad: altijd rustig, steeds uniek en nooit te toeristisch. Een favoriet.
Aan de ingang werden we aangesproken door een paar Antwerpse toeristen. Of het museum vandaag gratis was, want ze zagen geen kassa. Dat het altijd gratis was en er geen kassa *is* verwonderde hen oprecht…
Twee expo’s momenteel, in het gebouw met de mooiste lichtinval van heel Gent: in de grote zaal “Van verdrongen of gekoesterde verlangens” van Walter Brems.
Een vakman, zo merken we al bij de eerste werken op. Olieverf met details alsof het om foto’s gaat. Kleurgebruik dat een soort machteloze tristesse bij ons teweegbrengt: de meisjes, voornamelijk het terugkerende Noortje, hebben steevast met een ongenaakbare uitdrukking die toch oneindig veel verdriet verbergt. Het zijn mooie werken, maar het is uiteindelijk slechts bij een tweetal collages dat Brems ons kan overrompelen. We denken bij deze twee werken zelfs even aan Helnwein, en dat is — wat ons betreft — een groot compliment.
Over de andere expo is veel geschreven: in bevroren beeld tonen Julien Vandevelde en Marc Cosyns de wereld van het ouder worden. Foto’s van het ouwemannekeshuis in de jaren 70 contrasteren mooi met recente RVT-foto’s. Contrasteren en tegelijk laten zien dat er niet zoveel verandert, in weze.
De beelden zijn bijzonder sterk, en worden bovendien mooi gepresenteerd. Enkel de bijhorende gedichten hoefden voor ons niet: deze poogden net iets te veel onze gedachten te leiden, terwijl we graag zelf denken en voelen bij foto’s.
Van oude mensen, de dingen die voorbijgaan, het zou een mooie subtitel geweest zijn bij deze tentoonstelling, die een bedeesd pleidooi is voor waardig ouder worden. En vooral: waardig kiezen wanneer het gedaan mag zijn.
In een aangrijpende laatste gang worden fragmenten uit de verhalen van bejaarden getoond. Met liefde en warmte doorleefde teksten zijn het, waarvan we oprecht aangedaan waren.
Walter Brems – Van verdrongen of gekoesterde verlangens
Bevroren beeld – Marc Cosyns en Julien Vandevelde
nog tot en met 22 maart 2009
© 2009 GENTBLOGT VZW
Ik vond het een vrij erbarmelijke tentoonstelling, verdrongen verlangens…help!
Kan zoiets door de beugel? De ambities van het Caermersklooster als platform voor hedendaagse kunst zijn blijkbaar niet zo hoog? Zonde van het geld, geef daarmee de kans aan echt talent. Jammer voor het mooie gebouw en de reputatie van weleer. De expositie van Cosijns-Vandevelde verdiende trouwens een veel betere tegenhanger.
Kan ik ergens online vinden wat er te doen is in het Caermersklooster?
simpel: google, gent caemersklooster.
ik dacht al 10jaar dat het Caemersklooster is en het blijkt dus CaeRmersklooster te zijn:http://www.oost-vlaanderen.be/public/cultuur_vrijetijd/cultuur/caermersklooster/index.cfm
Al heel wat sterke tentoonstellingen gezien in het Caermersklooster, Still Move met o.a. David Claerbout, Berlinde de Bruyckere en de provinciale prijs voor beeldende kunst, maar de laatste 2 jaar is het niveau en inhoud van de tentoonstellingen jammer genoeg aanzienlijk gezakt. Zonde van de prachtige ruimtes!