Oslo String Quartet voor halfvolle Ha
De Handelsbeurs was lang niet volgelopen voor het Oslo String Quartet. Nochtans heeft dit kwartet een aardig parcours achter zich met een reeks goed ontvangen opnames bij Naxos en recent bij het Duitse label CPO. Ze hebben opgetreden in de Wigmore Hall in London, de Weill Recital Hall en de Carnegie Hall in New York. Voorts waren ze te horen op talloze Europese festivals.
De avond werd ingezet met een werk van Hugo Wolf, die vooral bekend is voor zijn liedcomposities. Zijn Italienische Serenade voor strijkkwartet is een aardig, laat-romantisch stuk muziek. Het kreeg een ietwat routineuze uitvoering, al speelde de uitmuntende alt-violist Are Sandbakken duidelijk met heel veel plezier en inzet. Met Sibelius zaten ze in de hun vertrouwde muziekwereld. Het opus 56 Voces Intimae is Sibelius matuurste strijkkwartet en het kreeg een vloeiende uitvoering waarin de intimistische details en (in iets mindere mate) de donkere aspecten tot hun recht kwamen. Beide stukken zijn te vinden op hun cd Voces Intimae verschenen bij CPO.
Na de pauze was het dan tijd voor de pièce de résistance: het 5e strijkkwartet van Bela Bartok. Het is een hele uitdaging om dit werk te spelen. Het Oslo String Quartet deed het naar behoren, maar niet uitzonderlijk. De uitvoering miste soms enige scherpte. Bartok klonk een tikkeltje gepolijst.
Het publiek werd voor zijn royale applaus beloond met een breed bemeten extraatje. Vertrekkend van het scherzo van het laatste kwartet, improviseerde het Oslo strijkkwartet er aardig op los. Het was duidelijk dat ze dit graag deden en blijkens hun laatste cd Falling Upwards (Fabra) gaan ze wel meer de richting van populaire bewerkingen in.
Gezien in de Handelsbeurs op 20/03.
© 2009 GENTBLOGT VZW
Hi my loved one! I ωish to say that this articlе is awеѕomе, great ωritten and include appгοximаtely аll important infos. I ωould liκе to look more posts lіκe thіs .