RSSCafé Fluvial
Begin 2008 lanceerde vzw Volkskunde Vlaanderen de actie “Help ons de volkscafés redden!â€. Een mooi initiatief waar wij van Gentblogt maar al te graag gehoor aan geven. Aldus lopen uw reporters buurt na buurt af voor onze eigenste reeks over volkscafés.
Even surfen op wikipedia kan nooit geen kwaad: “Fluvial†is used in geography and earth science to refer to the processes associated with rivers and streams and the deposito and landforms created by them.
Al sinds jaar en dag is de Fluvial dé ontmoetingsplaats van de binnenschippers op de Muide. Nog steeds hebben verschillende schippers daar hun postadres. Er heerst een rustige drukte als ik op vrijdag rond 17u00 samen met gastfotograaf PW binnenstap in het schitterende bruine café met grote ramen die zicht geven op de waterlopen rond de Muide en de Vynckier.
Het lukt ons om onze vertrouwde strategie toe te passen: we kunnen ons neervlijen achter de toog om dit café te verkennen. Ik heb snel met een aantal gepensioneerde binnenschippers kennis gemaakt.
Gwendolina (aka “fijne schoonheidâ€) runt hier met een warme gezelligheid het café. Haar ouders waren schippers maar ze heeft praktisch altijd op internaat gezeten en heeft weinig gevaren. Het blijkt snel dat ze haar mannetje kan staan tegen de priemende humor van de oudere schipperslui. Vooral Mario is niet te stoppen. Citaat: “Ik kwam vorige week te laat en dronken thuis. Mijn vrouw stond te wachten met de bezem in haar handen. Ik zeg: “schat, gaat ge nu nog kuisen?â€
Het is een uitgemaakte zaak voor deze scheepslui: de binnenschipvaart is veel meer dan een beroep. Toch is er veel veranderd. Vroeger kwamen de scheepslui soms meerdere dagen aan wal en was er nog tijd voor een babbel en een pint. De mensen hadden nog geen auto, de Muide was hun centrum. Zegt Mario: “Nu lopen de mensen naar buiten om te telefoneren – wij kwamen vroeger een café binnen om te telefoneren.†Door de hoge werkdruk en doordat de schepen nu met alle comfort zijn uitgerust blijft nu veel minder tijd over voor deze sociale activiteiten. En dat heeft op de Muide zijn sporen nagelaten. Volgens deze mannen waren er vroeger wel 20 schipperscafés in de omgeving. Vooral na de grote staking van ’75 is er flink gesnoeid in de scheepvaart. Toen waren er nog 4500 schippers. Daarvan blijven er nu nog maar 700 over. Vroeger vervoerden de schippers “slechts†300 ton. Nu gaat dit tot maar liefst 3000 ton. Starten met de scheepvaart is nu enorm moeilijk. Een schip kost al snel 5 miljoen euro. Wie wil dit nog investeren? In deze crisistijden wordt de scheepvaart het eerst getroffen. De levensduur van een schip is ongeveer 70 jaar. Vaak varen er dus 2 generaties met hetzelfde schip.
Getroffen door de warmte in het café keer ik de week nadien terug naar de “popcorn oldies retro –partyâ€. Twee keer per jaar komen schippers van heinde en ver zich hier uitleven. Een fuif met open mensen, getekend door het harde leven aan boord. Een feest dat uit zijn voegen barst van de ambiance en doet vergeten dat er toch ooit wel betere tijden waren voor hun geliefde scheepvaart.
De eerste foto en de laatste reeks zijn van Hendrik Braet. De andere foto’s werden door Peter Waterschoot genomen.
© 2009 GENTBLOGT VZW
Schippers zijn een ras apart: ze trekken altijd hun plan en klagen niet. Een nieuw bijkomend aspect van het jachtige transport over water en de strijd tegen rentabiliteit, is dat een schipper op een kleinere vrachtboot soms helemaal in zijn eentje vaart met een dure (soms gevaarlijke)lading aan boord: de werkdruk is enorm. Iedere seconde telt. Deze schippers zijn ongeloofelijk stressbestendig. En nu het vervoer over water gepromoot wordt als zijnde veiliger, goedkoper en beter voor het milieu, zijn voor hen de problemen nog toegenomen.
De schippers langs mijn vaders zijde kunnen serieus klagen….
Voor de rest ben ik het met u stellingen eens.
De fluvial is een zeer mooi cafe.
onlangs zijn er nieuwe uitbaters ingetrokken.
Een typisch volkse schipperscafe met aan de achterzijde een zeer ruime en mooie zaal.
Iedereen is er welkom en je kan er van de vloer eten.
De vroegere uitbaters Ilona en Alain was reeds de derde generatie die het cafe openhield.
De stella-tjes worden er mooi en met de juiste kraag geserveerd.
wie er nog niet geweest is t’is zeker de moeite om er eens te stoppen.
mooi verslag,
toffe foto’s,
een volkje dat me niet onbekend is: eenmaal aanvaard kan er niets meer stuk.
Maken ze tegenwoordig nog zulke karakterkoppen als op de eerste foto?
Als ze juist gemaakt zijn zien ze er wel nog zo niet uit hé ;-)
Je kan ons steeds komen bezoeken, alle dagen open, uitgezonderd woensdag.
Allen welkom.
Zijn er binnenschippers met de naam Vlieghe.
Graag antwoord A.U.B.
Alvast Bedankt.
Vlieghe Luc.