RSSEr kruipt een slak door mijn hoofd
Hallucinatie 1:
Grootmoeder wordt uit een boom geboren
En die boom groeit al een paar
ringjaren uit mijn hoofd
Enkele dagen later is
grootmoeder weer uitgedoofd
en uitgefloten zing ik haar na
tot in de aarde
en tot ver daaronder
kan ik nu zonder
Hallucinatie 2:
De Verwaaide Keizerin spreekt tot haar dienaren:
‘Vanaf nu wil ik de wind altijd vanvoren’
‘Ok’ zei de dienaar die ook de Winderige Dienaar zou kunnen heten
‘dat komt voor elkaar’
Maar ja, nergens wind voor vanvoor te vinden,
zo merkt die trouwe dienaar snel
Met ingehouden adem zonder wind legt hij een rapport voor,
het rapport waarin staat dat het goedje nergens te vangen valt
De dienaar heeft geluk.
Want net als ze de ringmap wil openslaan
wordt ze van haar marmeren troon getild
Ze waait nu naar oorden
waar kinderen uit de grond groeien
kinderen met bomen in hun hoofdjes geworteld
De Verwaaide Keizerin sms’t haar dienaar:
‘dankuwel, ik ben goed aangekomen’
Hallucinatie 3:
Praagse Lente 1969: Tjechische regisseur Svankmajer filmt een slak die uit de oogholte van een skelet komt gekropen
Gentse Lente 2009: Ik ga naar slakkenboerderij in Ardooie, tegen Roeselare (West-Vlaanderen) om voor de Slakkenman van Gent (CirQ, Bataclan) racediertjes te kopen;
een krankzinnige kweker vertelt ons obsessief over zijn slakkenmanie,
we voelen een davidlynch-achtige sfeer in de vochtige kelders,
verstikkende geur van slakkenzever, een slakkenkerkhof…
om te lachen en te huiveren
Een week later maak ik blogverhalen voor de Seizoensarbeiders en in een filmpje zie ik een slak naar een karkas verhuizen.
De diertjes eten ook gemaalde beenderen van varkens en kippen, dat heb ik geleerd van de kweker die overigens ook op zijn eigen huisdiertjes leek… wie weet ligt zijn karkas nu begraven onder zijn gulzige veelvraten.
Ik zie te veel verbanden. Dat beest heeft een ingang gevonden in mijn eigen hoofd. Ik huiver.
Visioen ( ja dat is er ook bij):
Vanavond ga ik dansers zien bewegen op het ritme van de waanzin en ik ga erin willen meegaan. Morgen komt Pam Emmerik met een monoloog. Ik denk dat het gaat doordringen. De titel is:’ blij als een gebakken ei’… dat klinkt al zeer geestig…als daar maar geen hallucinaties uit voorkomen. Haha!
EN AL die hallucinaties groeien samen tot een som
Maar wat is de uitkomst?
Ik was gisteren naar de filmpjes gaan kijken van Cinemario en ik dronk daarna een klein beetje van mijn martini extra dry…
Campo had me via het programmaboekje van de avond opgezadeld met een nieuwe vraag:
‘Is de ware kunstenaar niet hij die zijn innerlijke waanbeelden zo weet uit te kotsen dat ze alleman verzoenen met eigen duivels?’
En kijk wat er van komt.
Een som van hallucinaties, maar geen echte uitkomst.
Er is maar een ding dat ik weet: ik weiger mij te verzoenen met mijn eigen duivels. Dan nog liever met slakken.
Foto: Dag 2 – in de hallucinatiefase
© 2009 GENTBLOGT VZW
De kortfilmpjes, die onder de titel “Cinemario” in Campo Victoria getoond worden zijn altijd de moeite en zeer inspirerend. ‘t is alsof in een bad vol impressies duiken. Ben blij dat ik dinsdagavond geweest ben. Merci Mario!
Ik ben ook blij dat ik geweest ben naar dit leuke festival, wat een wijze sfeer… en ik ben ook blij dat er nog festivaldagen zitten aan te komen.