Gentblogt

Het Gouden Hoofd

vrijdag 10 april 2009 9u12 | josie | 1 reactie
Trefwoorden: bespreking, café, dagschotel, Gouden Hoofd.

Je kent ze wel, van die dagen; moe gewerkt, geen zin om nog in de keuken te staan zwoegen en nog veel minder om nadien de afwas te doen, en in dit geval ook nog eens last van het zomeruur. Zin dus om ergens iets te gaan eten, maar dan wel zonder te veel geld uit te geven of voor te opteren voor junkfood (of de zoveelste pasta). ‘Wat dacht je van een dagschotel?’ oppert mijn wederhelft, en hij stelt café het Gouden Hoofd voor. Voor de zekerheid check ik eerst even de website, waar zowaar het menu online staat, altijd een gemak. Volgens de site is er elke dag ook een vegetarische dagschotel, al staat er niet bij welke het vegetarisch alternatief voor het vlees-notenbroodje vandaag dan wel zou kunnen zijn. Geen probleem, ik zal het ter plekke wel zien!

In het café loop ik meteen naar een van de twee zijkamers, die rookvrij zijn. Het is iets na de zevenen, en om te eten zijn we geen minuut te vroeg, want er is nog maar één niet gereserveerd tafeltje vrij.
De kamer is aangenaam ouderwets van sfeer; een prachtige oude tegelvloer, stemmig oeroud behang, een zeer hoog donker plafond, een krukje in de hoek met een kamerplant op en de typische kleine tafeltjes zoals je ze vroeger in elk café zag maar tegenwoordig nergens meer. Het is er druk, een tikje luid en vooral heel erg gemoedelijk en gezellig. Al zit ik wat ongelukkig; de overvloedige dampen van een verstokte rookster enkele meters verder prikkelen mijn luchtwegen zwaar, niet echt bevorderlijk voor de eetlust. De sigarettenrook zweeft gewoon van de ene ruimte de andere in…

Wanneer ik vraag welke nu de vegetarische dagschotel is, valt de ober totaal uit de lucht. Er is volgens hem maar één dagschotel en vandaag is die dus niet vegetarisch. Waarop ik dan weer uit de lucht val. Heb ik dan zo verkeerd gelezen op de website (niet echt, zo bleek toen ik het later die avond nog eens nakeek, er wordt wel degelijk expliciet een veggie dagschotel vermeld)? Snel snel kijken op de kaart dan maar. Ik geef toe, er is wel een aanbod voor vegetariërs, twee soorten pasta, een lasagne, een slaatje. Maar voor die dingen ga ik dan liever naar een echt Italiaans restaurant. En vandaag had ik echt behoefte aan een stevige portie groenten en gewone, alledaagse boerenkost. Iets simpel, lekker en gezond. Precies zoals de vleeseters om me heen krijgen geserveerd. Ik opteer dan maar voor het enige andere veggie gerecht, een Thais stoofpotje met curry. Ik ben benieuwd! Mijn gezelschap twijfelt lang tussen de dagschotel en de hamrolletjes, en opteert uiteindelijk voor die laatste.

Mijn maag grommelt en ik kijk wat rond terwijl ik op het eten wacht. De laatste lege tafels zitten ondertussen allemaal vol, en de gerechten die af en toe uit de keuken verschijnen, zien er erg lekker uit. Het grootste minpunt lijkt vooral de wachttijd te zijn. Het duurt telkens tien minuten tot een kwartier eer er gerechten klaar zijn, en zo moeten we bijna een vol uur wachten op ons eten. Toch niet weinig voor een café met een beperkte kaart.

Gelukkig blijkt het eten eens het er is het wachten meer dan waard. De conversatie aan ons tafeltje valt volledig stil en we werpen ons als wolven op de gerechten. Aan de overkant van de tafel wordt enorm genoten van de witlof-en hamrolletjes en de ruime portie aardappelgratiné ruikt gewoonweg zalig. Ook mijn stoofpotje ruikt voortreffelijk en in de saus proef ik curry, veel kokosmelk en een frisse en fijne toets citroengras. Heerlijk! In de saus zwemmen een hele hoop tofublokjes, wat boontjes en tomaat.
Eerst vind ik het wat spijtig dat er zoals wel vaker geopteerd wordt voor ongekruide tofublokjes. Tofu is een vrij smakeloze substantie en zou eigenlijk altijd wat afgekruid moeten worden als je het bereidt. Er zijn trouwens dergelijke varianten kant en klaar op de markt, en die zijn stukken lekkerder dan de saaie witte blokjes. Maar na verloop van tijd begint mijn stoofpotje zo pikant door te smaken dat ik dankbaar ben voor de neutrale tofu die de brand in mijn mond wat blust. Ook de rijst is trouwens het vermelden waard, heel fijnkorrelig, niet te platgekookt en bijzonder smakelijk.
Wanneer mijn stoofpotje tot de laatste rijstkorrel verorberd is, heb ik echter nog honger. Op de kaart staan twee dessertjes, chocomousse en tiramisu. We bestellen nog een chocomousse om te delen. Die wordt geserveerd in een wijnglas, voorzien van een flinke toef slagroom (wat ik niet lust) en gemaakt van donkere chocolade. Het is echt heel lekkere chocomousse, rijk aan smaak en niet te zwaar, en het vult net die laatste gaatjes in mijn maag.

Wanneer we aan de kassa afrekenen, betalen we € 30 voor ons beiden, wat zeer schappelijk is voor het smakelijke eten dat we geserveerd kregen. Alleen spijtig dat hier opnieuw de info op de site niet helemaal klopt. Er wordt vermeld dat de dagschotel € 10 is, wat enkel voor ‘s middags het geval is, ‘s avonds is het duurder. Wat langs de andere kant dan weer weinig relevant is, aangezien we geen van beiden uiteindelijk die dagschotel hebben geproefd, maar goed, ‘just is just’…

Het Gouden Hoofd, Slachthuisstraat 104, 9000 Gent. Vanaf 27/7/11 zijn geen dagschotels meer te verkrijgen. Het Gouden Hoofd zal eind 2012 sluiten.

© 2009 GENTBLOGT VZW