RSSWerfbezoek Project Gent Sint-Pieters
Afgelopen zondag werd de indrukwekkende site van Gent Sint-Pieters opengesteld voor een geleid werfbezoek. Fréderic Louis was erbij en stuurde ons een verslag.
Om 9u00 zondagmorgen werden we verwacht aan de ingang van de Lumatgarage aan de Koninging Fabiololaan. Daar werden we in groepjes verdeeld van 25 man en kregen we een voorstelling van het project.
Doordat ik zelf kwartiertje te laat was, heb ik hier een deeltje van gemist. Het ging echter vooral over de nieuwe Sneppe-brug/viaduct, die we die dag normaal ook zouden bezoeken, maar dit werd geschrapt van het schema.
Na 45 minuutjes vertrokken we eindelijk op pad. We liepen eerst naar de achterkant van het station, waar het toekomstige Prinses Mathildepleintje komt te liggen.
De aandacht ging vooral naar de nieuwe achtergevel van het station die zou opgefleurd worden door enkele gadgets. Zo zullen de 12 perrons elk een eigen kleur krijgen. Aan de achtergevel komen dan 12 lange glasplaten die oplichten in de kleur van het perron als de trein is toegekomen. Dus als je op het Mathildepleintje zit, zie je meteen of je trein al is aangekomen of niet.
Daarna trokken we door de mini-ingang aan de achterkant van het station, door de reizigerstunnel naar het Maria Hendrika-plein aan de voorkant van het station. Daar kregen we meer informatie over de geschiedenis van het station.
Het is pas sinds 1882 of zoiets dat er een station is in Gent, toen nog ter hoogte van waar de E17 nu de spoorweg kruist (als ik me de gids toch goed herinner). Dit was een barakachtig gebouw. De foto die toen getoond werd, heb ik niet gevonden op het internet (als iemand kan helpen: stuur het ons door nvdr!).
Voor de Wereldtentoonstelling van 1913 ontwierp Louis Cloquet het huidige station zoals we het nu kennen.
Daarna op naar de grote bouwput!
De bekisting lag al klaar voor de volgende verdieping (derde reeds) van de ondergrondse parking. Hier zullen uiteindelijk 2800 auto’s hun plaatsje krijgen.
Alle verdiepingen worden nog steeds volop ondersteund. Ook de kerstverlichting zorgde voor een beetje sfeer op deze donkere plek.
De afmetingen van de ondergrondse parking zijn immens. Maar dit is zelfs nog niet de finale grootte. Aan de kant van het station staat er immers nog een grote scheidingswand die de grond waar de trams en bussen momenteel nog over rijden tegenhoudt. Eenmaal het nieuwe tram en busstation af is, kan die scheidingswand weg, en kan men verdergraven en de ondergrondse parking verder uitbouwen.
Terug naar boven, naar de sporen.
Door de aanwezigheid van de bovenleidingen van de treinen, is het onmogelijk om hier met grote apparatuur de grond weg te schrapen.
Daarom moeten de sleuven en de rest van de grond handmatig weggegraven worden. Jawel. Emmertje per emmertje wordt de aarde naar boven gehaald en op de loopband gezet naar een hoopje wat verder.
Dit vergt veel handenarbeid…De sleuven zijn nog best diep ook. Ik zou er toch niet graag invallen…
We stappen verder naar de site van de Timechegtunnel. Hier krijgen we wat informatie over de naam zelf. De tunnel is genoemd naar een werfarbeider die ten tijde van de Wereldtentoonstelling in 1913 om het leven kwam. Ter nagedachtenis werd daarom de tunnel naar hem genoemd.
We dalen af en kruipen de Timichegtunnel binnen. Hier is de dekplaat al onder de sporen geschoven, maar door een probleem met water dat maar uit de grond blijft komen, loopt de vertraging hier op.
Tot slot kregen we een hapje en drankje aangeboden en konden we nog enkele maquetjes bekijken de Snepbrug en de nieuwe fietsers/voetgangersbrugjes over de Leie.
© 2009 GENTBLOGT VZW