RSSHoogmis van de weemoed
Feest in de uitverkochte balzaal van de Vooruit want om de dag van de arbeid in schoonheid te kunnen afsluiten, programmeerden zij samen met Democrazy een mooie affiche bij elkaar. Drie artiesten die het begrip weemoed elk op hun eigen intrigerende wijze tot uiting brachten met als top of the bill Great Lake Swimmers, Canadese zielenberoerders pur sang.
Vreemde eend in de bijt van deze voornamelijk akoestisch getinte avond was opener Alaska In Winter. Brandon Bethancourt, een in Berlijn wonende New Mexican, probeert traditionele folkinstrumenten met elektronica te verzoenen wat hem onder andere al de medewerking van Zach Condon, het brein achter Beirut, opleverde. Live neemt de man met bontmuts echter geen traditionele instrumenten ter hand, enkel een microfoon met veel vocoder en een keytar. De rest van de instrumenten wordt door klonen van zichzelf op de achtergrond bespeeld via een uitgekiende videoshow, een show die bij momenten zelfs op de lachspieren werkt. Beetje bevreemdend en over the top Рzeker wanneer het vestimentair ook allemaal nog eens klopt Рmaar het werkte wel. Afsluiter Berlin deed dan wel een aanslag op onze dansspieren, toch zijn de nummers vaak nog net iets t̩ vervangbaar wanneer ze allemaal met dezelfde saus gekruid worden. Desalniettemin een intrigerend experiment dat klinkt alsof Beirut en R̦yksopp samen een plaat hebben opgenomen.
Marissa Nadler tapt uit een heel ander vaatje, namelijk dat van de nieuwe dames van de folk zoals Alela Diane, Joanna Newsom en Mariee Sioux. Met die laatste heeft ze vocaal ook de hoge stem gemeen al is Hope Sandoval van Mazzy Star soms ook niet ver weg. Miss Nadler heeft net als de Great Lake Swimmers sinds kort haar vierde plaat uit, Little Hells, maar grasduint daarnaast ook wat in haar vorige albums. Zo onder andere Diamond Heart, dat met zijn openingstekst “So have you heard I am a singer now…” een leuk openingsnummer blijkt. Na een paar solonummers roept ze er haar band bij, een goede zet want de band legt op verschillende momenten mooie extra accenten, Mexican Summer bijvoorbeeld haalde hier zijn voordeel uit. Een aantal zijuitstapjes richting country (River Of Dirt) of dromerige pop (Rosary) zorgen ervoor dat het optreden niet verzandt en wanneer ze in Mistress “Goodbye misery” zingt kunnen wij haar dat wat haar carrière betreft alleen maar van harte toewensen.
Lost Channels, de nieuwste van Great Lake Swimmers is nog maar enkele weken uit. Het was afwachten of de Canadezen dus vooral nieuwe nummers zouden spelen. Weinig reden tot paniek zo blijkt want het verstillend openingsduo I saw you in the wild en Let’s trade skins uit de Duyster classic Bodies and Minds zetten onmiddellijk de toon. Met zijn vijven zijn ze, vier mannen met de verplichte baarden en één vrouw. De allesbepalende en licht fantastische stem van frontman Tony Dekker eist het merendeel van de aandacht op en heeft live een bijzonder hoge ‘koude rillingen’-factor. Hij zorgt voor een paar adembenemend mooie momenten zoals het prachtige uit hun debuutalbum geplukte Moving Pictures Silent Films waarin zijn stem de enige houvast is bij het af- en aanrollen van de geluidsgolven.
En alhoewel de andere Swimmers vooral ten dienste staan van hun charismatische frontman, tillen ze individueel het geheel naar een hemels niveau. Het solide drumwerk van Greg Millson tijdens Put there by the land, de banjopartijen van Erik Arnesen tijdens The chorus in the underground en het catchy Your rocky spine, het zat allemaal strak en erg goed. Net zoals de sfeer trouwens want verklaarden Great Lake Swimmers weg van Gent te zijn dan was het omgekeerde evenzeer waar. De nieuwe, onbekendere nummers werden goed gedoseerd (én ontvangen) zodat er toch nog veel ouder werk de revue kon passeren. Met Song for the angels sloten ze af zoals ze begonnen waren: rustig, breekbaar en bij het nekvel grijpend.
Twee bisrondes werden er vrij vlot nog aangebreid met onder meer een prachtige soloversie van Imaginary bars en een ongedwongen cover van Harvest van Neil young. En met de belofte uit Changing colours dat “If the wind takes you, it takes me too” viel het doek over een avond waarop het geweldig genieten was van een ware hoogmis van de weemoedigheid. Met vier goede platen en een stel prachtige songs op zak, gecombineerd met een heuglijke live-ervaring kan de grote doorbraak voor Great Lake Swimmers niet lang meer op zich laten wachten.
Maar overtuig vooral uzelf, 16 mei spelen de Great Lake Swimmers immers nog op de laatste dag van Les Nuits Botanique. Liefhebbers van de Bonnie ‘Prince’ Billy’s, Iron & Wine’s en Fleet Foxes van deze wereld weten dus waarheen!
Setlist
1. I saw you in the wild
2. Let’s trade skins
3. the chorus in the underground
4. Various Stages
5. Everything is moving so fast
6. Moving pictures silent films
7. Concrete heart
8. Your Rocky Spine
9. Pulling on a line
10. Palmistry
11. Song for the angels
_____________
12. Put there by the land
13. I am part of large family
14. Imaginary Bars
_____________
15. Harvest (Neil Young cover)
16. Changing colours
Great Lake Swimmers, Marissa Nadler & Alaska In Winter, gezien in Vooruit op 1 mei 2009
© 2009 GENTBLOGT VZW
Ik stond ook ergens klein te wezen voor het podium, opkijkend naar al dat schoons van the Great Lake Swimmers. Mannen met baarden indeed. Een paar keer in mijn arm moeten knijpen omdat ik niet echt kon geloven dat ik daar effectief stond; genieten, van begin tot eind. We werden er zowaar stil van. (Les Nuits Botaniques zegt U? S.ga je nog eens mee? Please please please?)
Voor de compleetheid :
Everything is moving so fast ging naadloos over in Bodies and Minds.
ik zou daar zo graag naartoe gaan, ge hebt daar geen gedacht van. omstandigheden en al, echter.
ik sluit me hier bij aan
Enorm genoten van dat concert. Mijn liefje en ik kwamen vooral voor de laatste groep, dus was het lang wachten (Alaska in Winter kon matig overtuigen gezien het grote gimmickgehalte, Nadler wist me helemaal niet te boeien). Maar o, wat waren de Swimmers het wachten waard. Eén van de mooiste kippenvelconcerten die ik ooit mocht beleven. Gedreven heb ik op die muziek…
(En mijn exemplaar van Lost Channels was meteen ook van handtekening voorzien. Altijd leuk!)
De zanger is trouwens ook de uitbater van de White Cat hier in Gent :)