Gentblogt

Inauguratie premier Ace Majashule

maandag 11 mei 2009 12u15 | Carmen Van Puyenbroeck | 1 reactie
Trefwoorden: inauguratie, Mangaung, Zuid-Afrika.

Stad Gent zendt haar dochters uit: Carmen Van Puyenbroeck werkt sinds 2004 bij de dienst Stedelijke Vernieuwing en Gebiedsgerichte werking, Katrien Van Goidsenhoven is sinds 2005 stafmedewerker strategische planning bij Departement Stafdiensten. Samen zitten zij momenteel in Mangaung, de Zuid-Afrikaanse zusterstad van Gent. Carmen beloofde ons regelmatig op de hoogte te houden van hun belevenissen … Haar eerste bijdrage vindt u hier.

Aangezien de verkiezingen achter de rug zijn is ‘t tijd voor de nieuwe premier en ander gekozenen om hun eed af te leggen. In Mangaung is dat een heel publieke gebeurtenis.

Eerst wil ik echter een correctie meegeven: collega Oumatije vertelde me dat deze inauguratie niet gaat over President Zuma maar over de premier van Free State.
Marks nam me mee naar de township waar het ging gebeuren. Het is een symbolische keuze de eedaflegging te laten doorgaan in een armere wijk.
Rondom het voetbalstadion krioelde het van de super chique en grote wagens. Het was een vreemd gevoel in een wijk te rijden waar de meeste huisjes bestaan uit golfplaten, slechts enkele zijn gemaakt met bakstenen. De wegen zijn stoffig, er rijden voortdurend camionetten rond die fungeren als publiek transport: de taxi’s van het volk.

Er was een hele menigte verzameld: zowel op de tribunes, in de tenten als op het voetbalplein zelf, waarvoor je een speciaal toegangspasje nodig had. De premier gaf een “speech” (in verschillende talen waaronder ook Engels, gelukkig voor mij), er werd gezongen en gedanst.
‘We cannot afford to be not political engaged’ was een zin waarop iedereen begon te fluiten van instemming. Wat een verschil met ons België.

Toen alle politici waren ingezworen, kreeg een priester het woord. God houdt van Free State en van heel Zuid-Afrika. Voor mij was het vreemd dat op een officiële politieke gebeurtenis een priester zijn ding kan doen. Doch ook tijdens dit gebeuren deed het publiek volop mee met als einde een luid en meerstemmig ‘Amen’. Zou er een verband bestaan tussen de sterkte van religies en de mate waarin het sociale zekerheidsstelsel is uitgebouwd in een land?

Daarna werd ik meegenomen naar het Provinciaal Theatergebouw waar een gratis lunch werd aangeboden. Er was een entertainer die grappen maakte over Indiërs, zwarten, blanken… Bij grappen over ‘de blanken’ voelde ik de ogen van m’n lunchgenoten in mijn richting kijken: of ik ermee zou kunnen lachen. Als buitenlander is het niet eenvoudig te begrijpen waar het juist allemaal om gaat doch ik lachte. Humor vertalen is bijna onmogelijk.

Het was indrukwekkend te zien hoe politiek hier nog wordt gevoeld als iets van het volk. En toch, tijdens de lunch hoorde ik geluiden dat het ANC moet opletten niet te veel op bepaalde politieke “individuen” in te zetten ipv op het “groepsgevoel” en het “groepsgebeuren”.

De foto’s spreken voor zich.

© 2009 GENTBLOGT VZW