Gentblogt

Openwervendag 2009

woensdag 13 mei 2009 13u48 | Peter Dedecker | 5 reacties
Trefwoorden: werfbezoek.

De zomerse zondag van deze week was niet enkel de dag der moeders, maar eveneens openwervendag. Den bouw, met haar prachtige constructies, heeft mij altijd al wat gefascineerd. Mijn vouwfietsje werd dan ook eventjes misbruikt als mountainbike om het ruwe terrein van drie Gentse werven te betreden. Want in Gent wordt er zowaar ferm gebouwd!

Eerste in de rij was het Monovolume van de UGent in de Sint-Pietersnieuwstraat. Het gigantische complex is vooral bekend door de twee grote auditoria van 600 en 400 zitjes die gescheiden zijn door een grote verplaatsbare wand en op verzoek kunnen samengebracht worden tot een mega-auditorium met een capaciteit van 1000 personen. Nodig om de steeds groeiende studentenaantallen (een verdubbeling op 15 jaar) op te vangen. Daarnaast worden er nog een aantal andere faciliteiten in het gebouw ondergebracht: les- en vergaderzalen, een PC-knooppunt, twee vakgroepen van de faculteit Letteren en Wijsbegeerte, de directie Onderwijsaangelegenheden en een centraal studentenloket aka het SPOC (Single Point Of Contact) dat een antwoord moet bieden op alle vragen van de studenten die nu van hot naar her gestuurd worden.

Het geheel oogt alleszins impressionant door de grote glazen voorgevel met de lichtkrant die ergens halverwege in de helling van de Sint-Pietersnieuwstraat verdwijnt. Binnenin geven de foyer op het gelijkvloers en de zalen hogerop aan de straatkant alleszins een fijn uitzicht, met een zee van licht zo dicht bij de straat. De kantoren hogerop zijn in vierkanten geplaatst met tussenin patio’s om licht binnen te krijgen. Deze kunnen echter nog met een grote stalen zonwering op rails afgesloten worden. Lijkt me alleszins een ferm aangename werkomgeving. Er is duidelijk gekozen voor speciale materialen: epoxy vloerbekleding en een speciale akoestische bekleding van de auditoria met panelen bestaande uit een schakering van eiken latjes. Enige grote minpunt: met een capaciteit van meer dan 1000 studenten en 200 personeelsleden, lijkt de geplande fietsenstalling van amper 25 overdekte en 300 plaatsen in openlucht me een ware schandvlek op het (overigens uitstekende) fietsbeleid van de UGent dat erop gericht is om meer studenten en personeel op de fiets te krijgen, met onder meer douches en een mobiele pechverhelpingsdienst.

Besparingen… En bijzonder jammer overigens dat hierdoor de grote ondergrondse fietsenstalling onder het studentenplein (tussen monovolume en restaurant De Brug) geschrapt werd en het plein met de stallingen bovengronds veeleer zal verworden tot een rommeltje ipv het sluitstuk van het project. Zo moeilijk kan het toch niet zijn om een paar plaatsen uit de gloednieuwe ondergrondse autoparking om te bouwen tot fietsenstalling? Als de UGent haar fietsbeleid serieus neemt…

Op dat fietsvlak heeft de Arteveldehogeschool op de nieuwe campus Kantienberg voor een andere aanpak gekozen: vooraan het gebouw is een gigantische ruimte voorzien voor fietsenstallingen. Je kan zowaar het gebouw binnenfietsen, fiets vastmaken, en met de trap (of lift) omhoog naar de auditoria. Die auditoria zijn overigens ook een prachtig staaltje ingenieurskunst: gebouw bovenop een gigantische luifel met hangend metselwerk. De rondleiding leidde ons verder nog langs de toekomstige leszalen en docentenruimtes, en langs hetgeen het “diamanttorentje” genoemd zal worden: de toren op de hoek van het complex zal bekleed worden met aluminium lamellen die meedraaien met de zon en zo steeds een andere weerkaatsing zullen geven. Prachtig aan de buitenkant, maar anderzijds wel jammer voor de docenten en studenten vroedvrouw die aan de binnenkant niet langer zullen kunnen genieten van een prachtig uitzicht op de Sint-Pietersabdij en de rest van de Gentse skyline. Een ingenieur van Besix gaf nog een presentatie over de bouw van de Burj Dubai waaraan hij meegewerkt geeft, waarna we nog vergast werden op een drankje, Gentse neuzekes (cuberdons) en een bloemetje voor de moeders.

Mijn laatste halte was het spoorwegviaduct Snepkaai. Om de spoorlijn Gent-Brugge-Zeebrugge van twee naar vier sporen uit te breiden (en zo het trage (goederen)verkeer te scheiden van de snelle reizigerstreinen) werden in een eerste fase twee nieuwe bruggen over de R4 en Ringvaart gebouwd. In de tweede fase werden ter hoogte van de Snepkaai en de Leie twee prachtige nieuwe boogvormige bruggen gebouwd die enerzijds de nodige ruimte bieden aan de twee extra sporen, maar anderzijds ook een vlottere doorgang voor fietsers en voetgangers langs de jaagpaden en een oversteek van het water mogelijk maken. Vree wijs allemaal. Echter, om het trage treinverkeer, dat zich op de buitenste twee sporen bevindt, naar de noordzijde van het station (richting Melle) en het snelle treinverkeer vanaf de binnenste twee sporen naar de zuidzijde (richting Brussel, sporen 11 en 12 op lijn 50A) van het station te brengen, wordt een viaduct
gebouwd dat toelaat de sporen ongelijkgronds te kruisen. Zo kan de ene trein de andere niet ophouden aan de kruising. Het viaduct zelf is een waar kunstwerk. De rondleiding begon aan de Sneppenbrugstraat, om ons via een wandelingetje op het viaduct (met passerende treinen onder ons) langs de skiheuvel van de Blaarmeersen naar de Snepkaai te leiden, voorzien van verhelderende uitleg over de technische huzarenstukjes door de werfleider. Het gehele viaduct is eveneens voorzien van verlichte “wandelpaden” die moeten toelaten om stilstaande (defecte) treinen op een veilige manier te ontruimen. Aan de Snepkaai konden de liefhebbers plaats nemen in een bak aan de torenkraan om het geheel eens vanuit de lucht (en net boven het water) te aanschouwen. Iets dat ze mij geen twee keer moesten vragen natuurlijk. Na afloop volgde ook hier nog een drankje.

Meer foto’s op Flickr.

© 2009 GENTBLOGT VZW