Paul Bley

donderdag 14 mei 2009 9u49 | Bruno Bollaert | reageer
.

Theaterzaal, Vooruit

Charlie Parker, Charles Mingus, Don Cherry, Ornette Coleman, Charlie Haden, Sonny Rollins, Chet Baker, Coleman Hawkins,… Het is slechts een greep uit de indrukwekkende lijst muzikanten waarmee pianolegende Paul Bley het podium of de studio deelde. De Canadese pianist is al bijna 50 jaar een monument in de jazz.

Niet alleen op piano is Bley een vrituoos, ook was hij een van de pioniers op de Moog synthesizer in de jaren ‘60. Hij is in die tijd dan ook niet bevreesd om zijn muzikale palet uit te breiden met elektronische accenten en vernieuwende geluiden. Op zijn recente albums en concerten ligt de focus opnieuw op zijn pianospel, dat alom wordt geprezen als “pure schoonheid”.

Karel Van Keymeulen schreef hierover in De Standaard:
”Bley is een meester van de melodie, hij lijkt ze zomaar losjes uit de mouw te schudden. Maar hij versplintert ze ook graag en maakt er meerkleurige nummers van, waarin hij herinneringen aan standards verwerkt, maar ook veeleer abstracte referenties aan de blues en spontane improvisaties. Elke keer weer rondt hij dat mooi af, of het nu een speels miniatuurtje is of een uitgesponnen stuk, met lange loopjes en een golvende beweging met een bijna repetitief gevoel. Fans van Keith Jarrett, maar ook van Brad Mehldau zullen zich daar best thuis bij voelen.”

© 2009 GENTBLOGT VZW

Reacties zijn gesloten.