RSSMultatuliteater brengt schitterende Pterodactylus
Het gaat goed met het Multatuliteater, dank u! De ‘grand old lady’ van de Gentse amateurverenigingen viert dit jaar haar 135ste verjaardag. Maar dat ze springlevend is en jonger dan ooit, is dezer dagen te zien in de nieuwe productie van dit theaterhuis: Pterodactylus van Nicky Silver in een regie van Daan Hugaert.
Het bruisende talent van een stel jonge acteurs spat van de scène in deze duistere komedie. Daan Hugaert’s gedreven regie laat hen stuk voor stuk zichzelf overstijgen. Yannick Duchateau zette een prachtig decor neer en de lichtregie van Wouter Dewaele kleurt dit donkere sprookje subtiel in. Naast hen staat een hele ploeg mensen om deze productie mogelijk te maken.
Dit alles maakt van dit stuk een sterke homogene productie op hoog niveau. Als toeschouwer zit je verbluft toe te kijken hoe de personages in dit sardonische stuk mekaar de vernieling in spelen en je vergeet daarbij dat je in een amateurgezelschap te gast bent. Dit is theater van de bovenste plank!
Deze productie is zonder twijfel een nieuw keerpunt in de lange Multatuli-geschiedenis. Jonge mensen die een aantal seizoenen geleden druppelsgewijs binnen kwamen, staan nu samen op de scène en hun boodschap is duidelijk: een jonge generatie amateurs staat klaar om het Mutatuliteater de 21ste eeuw in te loodsen. Ze worden ondersteund door de ‘fellows’ van weleer die maar al te graag aan deze hongerige bende het vuur doorgeven.
Pterodactylus voert je onverbiddelijk naar een apocalyptisch einde. Mensen sterven net als dinosauriërs uit, verzwolgen door een nietsontziende zinloze werkelijkheid. Maar dikwijls davert er ook een lach door de zaal. De zwarte humor van Nick Silver is onweerstaanbaar en de acteurs van Multatuli slagen erin om hilarische momenten spelenderwijs, maar met evenveel verve en panache, af te wisselen met donkere en morbide scènes. Zelfs de poëzie is nooit veraf en trippelt als een teer vogeltje tussen dit neolitische geweld door.
Het Multatuliteater startte 135 jaar geleden als de toneelvereniging van de socialistische partij in Gent. Het speelde een belangrijke rol in de culturele en sociale ontvoogding van de arbeidersklasse. Maar in de tweede helft van de vorige eeuw maakte de ontzuiling ook aan de nauwe band tussen Gentse theateramateurs en politieke partij een einde. De rebelse geest van het begin, die ook zo typisch is voor Gent, bleef echter overeind en Multatuli bleef een eigenzinnige, maatschappelijk relevante koers varen. Het theater werkt ook steevast met professionele theatermensen als regisseur en werkt nu ook aan een tweede platform waar kan worden geëxperimenteerd met eigen werk en dat open staat voor iedereen die bezeten is van theater.
Het afscheid van de partij betekende ook dat een vast infrastructuur niet meer voorhanden was. Jarenlang moest het Multatuliteater iedere nieuwe productie in weer een andere tijdelijk gehuurde zaal opzetten. Een aantal seizoenen geleden kreeg het dan van de stad Gent de beschikking over een afgedankt schoolgebouw in de Bernadettestraat (de Gustaaf Callierschool). Dat betekende een hele vooruitgang, omdat vanaf dan een vaste zaal, een kleedkamer, een bar en een kleine stockageruimte ter beschikking kwamen. Het gebouw ligt wel een eind buiten het centrum en het is niet altijd gemakkelijk om het publiek warm te krijgen om zich zo ver te verplaatsen. Bovendien gebeurt er nog nauwelijks adequaat onderhoud aan het gebouw. Bij de zware regenval van de voorbije dagen kwamen er overal emmers aan te pas om het insijpelende water op te vangen voor het de scène kon bereiken.
Multatuli droomt nog altijd van een eigen zaal in het centrum van de stad. Die mag desnoods kleiner zijn, maar het zou het theatergezelschap terug brengen waar het thuishoort, in het hart van Gent.
Sluit Multatuli ook in uw hart en ga kijken naar Pterodactylus, een zinderend, verscheurend spektakel over de menselijke conditie.
Mulatatuliteater
Pterodactylus
auteur: Silver Nicky
regie: Daan Hugaert
16 – 22 – 23 -28 – 29 – 30 mei 2009
Telkens om 20u00
© 2009 GENTBLOGT VZW
Ik heb al heel veel positieve commentaren gehoord over deze voorstelling!
ik zou zeggen ‘allemaal gaan kijken’ dan …
Je krijgt er zowaar ‘goesting’ van als je dit leest!
Fijne voorstelling, proficiat Multa!
De titel deed bij mij een belletje rinkelen, en ja hoor: 2 jaar geleden heb ik het stuk gezien op het Landjuweeltornooi.
http://archief-voorjaar-2007.blogspot.com/2007/10/landjuweeltornooi-te-gast-in-gent.html
Een hele dikke proficiat, Multa! Deze productie bewijst nogmaals dat dit theatergezelschap leeft en nog veel van zich zal laten horen.Voor mijn part doen jullie er nog 135 jaar bij.
Ik kan het niet beter zeggen… en ben echt trots om deel uit te maken van deze prachtige productie!!
Ik ben al gaan kijken en was supergoed!
Wij zagen de voorstelling van vorige zaterdag; dit is echt knap werk! De vijf acteurs-actrices spelen de pannen van het dak, de dialogen zijn super, de tijd vliegt! Echt een aanrader…
Een algehele proficiat om dit op poten te zetten.
Je merkt dat alle acteurs bedreven zijn om een knal prestatie neer te zetten maar daar knelt voor mij ook net het schoentje.. Door een hele goeie tekstkennis vlammen ze er vandoor. Jammer genoeg gaan zo veel nuances verloren.
De papa kon mij het meeste bekoren doch ook hij laat zich vangen.
De ‘meid’ kan o zo veel verfijnder!
de zoon kan ozooo veel echter, vuiler, kippenvelachteriger.
De dochter, neem je tijd om neurotisch te zijn.
Als ik 1 tip mag geven..’say it like you mean it’! Op geen enkel moment ben ik echt overtuigd en/of geraakt geweest bij deze voorstelling…
Net iets te hoog gegrepen?