RSSMijn derde Gentse kiesbureau
Ik heb er altijd een beetje zenuwen voor, voor die verkiezingen. Weken van tevoren bezig met programma’s lezen en nadenken over wat ik precies ga doen. Welke lijsten. Welke kandidaten. Welke bollekes.
Want ik vind dat dus echt niet gemakkelijk, en een hele verantwoordelijkheid. Het was dan ook met een beetje schoolreis-gevoel dat ik deze ochtend, in gezelschap van mijn liefste naar de bevrijdingslaan toog, naar mijn gloednieuwe kiesbureau.
Gloednieuw ja, want dit is de eerste keer kiezinge in onze nieuwe buurt. Vorige keer zaten wij nog op Sluizeken-Ham, samen met een hoop andere redactieleden, trouwens. En de keren daarvoor moest ik samen met de verzamelde Gentse christenen stemmen achter de Reep. De mensen van het bisdom zaten ook in dat kiesbureau, en de mensen van het klein seminarie, en de nonnekes van Sint-Bavo. Ik voelde me daar altijd wat ketters, zo op zondagvoormiddag — na te weinig slaap en een zware nacht in de oorden der verdef op de vlasmarkt.
Maar we dwalen af. De Bevrijdingslaan is het nu. Fris, monter (die zware nachten zijn ondertussen lang vervlogen) en op een dik half uur terug buiten: vijf minuten voor het stemmen, en dan een half uur tetteren met de buren. Zoals dat moet zijn, natuurlijk.
En u? Heeft u al gestemd?
© 2009 GENTBLOGT VZW
Dat tetteren met de buren mis ik nu dus. Waar ik vroeger woonde was stemmen een echte volksbelevenis. Iedereen moest naar dezelfde sporthal komen en ‘t was er altijd lang aanschuiven. Maar dan sloeg je een babbeltje met de anderen en dat was gezellig.
Nu zijn er maar twee bureaus waar ik moet stemmen, moet ik nooit aanschuiven, maar kom ik ook niemand anders tegen. Ik vind dat eigenlijk wel jammer.
Ik mocht gisteren voor het eerst bijzitten en vond het heel leuk, eerlijk gezegd. Had me aan een rotklus verwacht, maar neen, plezierig om het van de andere kant te bezien en de hele buurt te zien.