RSSGent Jazz, dag 5: jazz!
Het was een ongeduldig uitkijken naar zondag, toen het programma van Gent Jazz bekend werd gemaakt. Tuurlijk, er waren de heel gesmaakte Fred Hersch en McCoy Tyner in aanloop naar de zondagse climax, maar het leek alsof dit jaar de nadruk eerder op de iets lichtere muziek lag, met B.B. King, het Nina Simone Tribute, en erm… George Benson. Zondag was er echter Brad Mehldau, de wonderbaarlijke pianist waar iedereen superlatieven voor vindt.
Op zondag krijgen we ook een extra concert (bovenop het gratis concert dat u dagelijks kan meemaken in het kader van de Jong Jazztalent wedstrijd natuurlijk). Het Yaron Herman Trio mocht openen. De Israëlische Herman is een grote hit in Frankrijk, o.a. het toonaangevende Jazzman heeft hem al de hemel in geprezen. Hier wordt hij graag vergeleken met Jef Neve, en zijn speelwijze en thematiek is inderdaad erg verwant. De (jarige) Herman was zeker een geschikte opener, al was het misschien wat jammer dat we niet Matt Brewer aan de bas kregen.
Uitkijken, ook naar Nathalie Loriers en, wat Bert Joris met een knipoog het Nathalie Loriers Octet noemde, voor de voorstelling van de nieuwe cd Moments d’Eternité. Op de gebalanceerde sound van de cd (we hebben hem ondertussen druk beluisterd) werkt het Spiegel String Quartet wonderwel, maar op het podium hadden wij iets te veel de indruk naar een Big Band Light te luisteren.
Maar dan was er Brad Mehldau, de man waar iedereen met half ingehouden adem naar zat uit te kijken. Met even weinig zin in het geklik van de fotografen als Pat Metheny vorig jaar, want wij kregen enkel 5 (ruim) getimede minuten soundcheck vlak voor het concert om de man vast te leggen. Dat doet niks af aan zijn muziek natuurlijk, en hij was gisteren wel in heel goede doen. Van The Beatles tot Seattle grunge, het passeerde allemaal langs de vingers van de man die er precies een statement van maakte om zo min mogelijk naar zijn klavier te kijken. Het is leuk als (hoge) verwachtingen worden ingelost. Samen met de hierboven vermeldde Fred Hersch en McCoy Tyner behoort hij tot de voorlopige hoogtepunten van het festival.
De virtuoze Richard Galliano was de geknipte persoon om zo’n avond af te sluiten. Al té gauw was het tijd om in een net niet kille nacht huiswaarts te keren. Of naar de steeds populairder wordende jamkelder af te zakken natuurlijk.
Het eerste deel van het Gent Jazz festival mocht afklokken op 16.000 bezoekers. Wij duiken een paar dagen in bed (en hopelijk in de tuin, als het weer wat meezit), en dan geven we weer paraat voor het tweede deel. Dat er verdomd goed uit ziet.
Gent Jazz, 8-12 & 16-19/07. Vergeet ook het Jong Jazztalent Gent concours niet, elke festivaldag om 16u, en al evenmin de jamsessies in de middeleeuwse kelder van het NH Hotel Gent Belfort (vanaf 23u30).
—
Yaron Herman Trio
Yaron Herman (piano), Simon Tailleu (bas), Gerald Cleaver (drums)
Nathalie Loriers Trio & Bert Joris with Strings
Nathalie Loriers (piano), Bert Joris (trompet, arrangementen), Philippe Aerts (bas) Joost van Schaïk (drums), Igor Semenoff (viool), Stefan Willems (viool), Jeroen Woudstra (altviool), Jan Sciffer (cello)
Brad Mehldau Trio
Brad Mehldau (piano), Larry Grenadier (bas), Jeff Ballard (drums)
Richard Galliano All Star Quartet with Rubalcaba, Bona, Penn
Richard Galliano (accordeon), Gonzalo Rubalcaba (piano), Richard Bona (bas), Clarence Penn (drums)
© 2009 GENTBLOGT VZW
Alle concerten waren vandaag van een hoog niveau, tenminste als je ook de kamerjazz van Nathalie Lorriers kunt smaken. Zonder meer de beste dag van het eerste weekend waarin Brad Mehldau voor het onbetwiste hoogtepunt zorgde. Tyner en Hersch waren zeer goed maar minder grote uitschieters wat mij betreft. Scott en Herman waren leuke ontdekkingen en het is duidelijk dat zij nog gaan groeien de komende jaren. De optredens van Galliano en Weston waren goed, maar staken er niet bovenuit. Bij de Belgen deden vooral Aka Moon niet onder, maar ook Free Desmyter en zelfs Bender Benjax haalden een redelijk niveau. Nathalie Lorriers Trio & Bert Joris + Strings vond ik erg geslaagd en beter dan Brussels Jazz Orchestra.
Leuk om te lezen dat er zoveel bezoekers waren. Vraag is of deze mensen allemaal voor de genoemde artiesten kwamen dan wel voor de vocalisten. De zangeressen brachten zeker niet altijd jazz, maar hun optredens waren erg geslaagd en ze misstonden niet in het programma. Als het zo is dat deze acts het geld in het laadje leggen dat al de rest mogelijk maakt, absoluut geen bezwaar wat mij betreft. Benson was echter wel verkeerd geprogrammeerd en B.B King babbelde teveel.
Al bij al opnieuw een geslaagde editie, maar het valt op dat veel van de geprogrammeerde artiesten niet zo lang geleden al in Gent of op Middelheim waren. Bovendien maken ze deel uit van de brede mainstream, zodat weinig avontuur was te verwachten. Vraag is of die formule de echte jazzfans kan blijven boeien op den duur.