RSSRommelmarkt op de Vrijdagmarkt
Het weekend van 11 juli, dat draaide dit jaar niet alleen rond de Vlaamse Feestdag, maar ook Dekenijfeesten van de Vrijdagmarkt. Lezer Alain Roose was er bij en stuurde ons zijn impressies van zijn goed gevuld weekend door.
Na voor de 121e keer Ted Grouya’s Flamingo op mijn Levin de Luxe getokkeld te hebben (en terloops ook even de gitaarpartij van Soko’s I’ll kill her de revue passeert), besluit ik mijn gitaar even opzij te leggen en het weekend in te duiken. Dat kondigt zich alvast erg druilerig aan.
Op 11 juli is er het feest van de Vlaamse Gemeenschap op het St-Pietersplein: naast de talloze activiteiten ook veel muziek en één gekke vuurspuwer. Toch eventjes twee Belgische groepen meegepikt. Het Gentse Nova Zembla kon mij niet echt bekoren. Een getormenteerde zanger met maniertjes, een rommelende klank en te weinig beklijvende songs. Een beetje saai eigenlijk. Dit in tegenstelling met Balthazar, afkomstig uit het Texas van Vlaanderen. Inventief gitaarspel, functionele synth-riedels, uitgekiende samenzang en een strakke ritmesectie. Bovendien herbergde deze mix van elektro, pop en hiphop enkele uitstekende songs zoals This is a flirt en Bathroom lovin situations. In het oog te houden, die Kortrijkzanen.
Ook erg leuk tussendoor: de kleurrijke bende van de Propere Fanfare.
Op dan naar 12 juli. Onder het goedkeurend oog van Jacob Van Artevelde werd op de Vrijdagmarkt de jaarlijkse rommelmarkt georganiseerd. Rommelmarkt is eigenlijk een beetje een denigrerend woord, want tussen de vele â€rommel†kan je hier soms toch wel enkele pareltjes op de kop tikken. Boeken, speelgoed, kleding, fietsen, enz.: het krijgt allemaal een tweede kans. Een kringloopwinkel in het groot als het ware. Hergebruiken dus! Veel volk, terrasjes en enkele zonnestraaltjes maakten de cirkel rond.
Of zou ik toch nog voor de 122e keer . . . ? Nee dus.
© 2009 GENTBLOGT VZW
“Een getormenteerde zanger met maniertjes, een rommelende klank en te weinig beklijvende songs. Een beetje saai eigenlijk. ”
Straf, ik had de indruk dat het publiek Nova Zembla aardig wisten te pruimen. Getormenteerd? Saai? What’s in a name uiteindelijk.
Ze hebben een aparte stijl en zijn bijzonder moeilijk in 1 hok te plaatsen. Hun set vond ik best afwisselend, tegendeel van saai. En voor de stijl val je, of niet. Over (muzikale) smaken valt niet (of nauwelijks) te discussiëren.
Jouw gitaar trouwens? mooooi
greetz