Gentblogt

Circus Ronaldo – Circenses

maandag 20 juli 2009 12u35 | Sigrid (tekst), Charles Strijd (beeld) | 3 reacties
Trefwoorden: circus.

‘Circus Ronaldo’ is nog een echt familiegebeuren: drie generaties samen voor het voetlicht. (De buitenbeentjes zijn de koorddanseres van circus Picolini en acteur Luc D’Heu.) Elke generatie is aanwezig in zijn eigen ritme; soms in grote herkenbaarheid, soms in eenzame eigenheid.

Onder de grote lachsalvo’s hangt steeds een melancholisch geladen ondertoon want circus is als het leven: alles is vergankelijk en bestaat maar even. De live muziek geeft aan ‘Circenses’ (Latijn voor ‘spelen’) een extra dimensie.

Voor de pauze zaten we, begenadigde toeschouwers, rond de piste onder de kristallen kroonluchter. We beleefden de ‘echte’ voorstelling in een warme sfeer van roodfluweel en klatergoud. Daar is het spel waarachtig; de artiesten die door het rode doek verschijnen zijn koning in hun eigen waarheid. De andere helft van het publiek zat aan de andere kant van het rode doek, waar het smerig en donkerder is. Daar kleden de artiesten zich om en warmen zich op net voor ze opgaan, daar heerst er een andere waarheid. Het publiek kan de andere kant niet zien, alleen geluid en sfeer lopen door elkaar en zijn soms heel tegenstrijdig. Na de pauze wisselen de toeschouwers van plaats. We ontdekten de backstage.

Ik ga proberen een beeld te scheppen van onze belevenissen en gevoelens maar weet tevens dat dit alles moeilijk in woorden zal te vatten zijn. Een mengelmoes van eenvoudige en soms absurde humor gevolgd door momenten van tederheid of verdriet, alle emoties kwamen op een subtiele manier aan bod.

Een nerveus huppelende ‘directore’ verkondigt het begin van de voorstelling. Voor ons een halve cirkel, gevuld met zand en een rood gordijn dat de scheiding van de coulissen aangeeft. De zangeres begeleidt zichzelf op cello en ondertussen klinkt langs de achterkant van de coulissen veelvuldig gelach. Wat gebeurt daar toch?

De voorstelling begint dan als typisch variétécircus: vuurspuwen, evenwichtsoefeningen op een bal, … het is allemaal opwarming. Dan komt de eerste grote attractie: de allergrootste slang ter wereld. Langzaam wordt heel de lengte van de slang zichtbaar, tot beide dragers – met de slang tussen hen in- met een snok terug naar achter worden getrokken. Opnieuw!

In hoog tempo wordt de volgende artieste binnengedragen op een stoel. Een komkommer overtuigt er ons ervan dat de zwaardenladder die ze zal bestijgen wel degelijk scherp is. Wij kijken stil toe maar aan de andere kant is het weer lachen geblazen. Aansluitend wordt de ‘homo electrico’ binnengereden. Ondanks zijn kreten wordt de elektrische stoel onder spanning gezet en … geeft hij licht! Vanuit de coulissen knalt een luid schot. De sfeer is niet helemaal meer te vatten.

De koorddanseres brengt met haar mooie act wat rust. Maar dan versnelt het ritme weer en neemt het gestuntel hilarisch toe. We krijgen de allersterkste vrouw te zien en de schietkunsten van de circusbaas. Verwonderde en bewonderende ‘oeioeis’ en ‘aaahs’ in het publiek nemen toe. Vooral wanneer onze messenwerpster de meningsverschillen met haar partner nogal gewelddadig wil verduidelijken gaat alles crescendo; na de messen vliegen ook de bijlen in het rond!

Alles is nu chaos; emmers en borden vallen, een verwarde muzikante moet het publiek steeds meer met instrumenten bezighouden.

De rust wordt teruggebracht door middel van een ingetogen en symbolisch sterk staaltje acrobatie in de luster in de nok van de tent.

En toen was het pauze. Iedereen was benieuwd om de andere kant te leren kennen.

Daar werden we verwelkomd door Luc D’Heu. We zien een slordige backstage en een orkestje dat met zijn rug naar ons toe speelt. De jongste telg van de familie oefent kunstjes in, Daar krijg je de slang te zien; ze oogt oud en versleten en kan nauwelijks de illusie wekken een echte slang te zijn. Het vergt heel wat getrek voor het beest klaar is voor haar entree en dan gaat er nog van alles mis. Je vraagt je af hoe ze er aan de andere kant in zullen slagen daar een geloofwaardige act van te maken. Alles loopt fout achter de coulissen. Gordijn schiet in brand; goocheltrucs zullen nooit de piste halen daar ze telkens weer reeds achter de schermen verknoeid worden. Er is ook een grote interactie met het publiek achter de schermen.

Op het echte einde, wanneer ik backstage zit, wordt het publiek weer samengebracht. Na de schrik en het vele gelach, kijkt iedereen ontroerd naar de jongste Ronaldo, de benjamin van het gezelschap die nu al klaargestoomd wordt om in de voetsporen van zijn vader te stappen.

Een minutenlang applaus eindigend in een staande ovatie, … Ik kan maar één raad geven. Neem snel contact op met Uitbureau (tel. 09 233 77 88) zodat je nog een plaatsje kan reserveren. Een onvergetelijke avond met Circus Ronaldo kan je nog beleven op 20, 22, 23, 24, 25 en 26 juli (Sint-Baafssite, Gandastraat).

© 2009 GENTBLOGT VZW